Παιδικό Ποδόσφαιρο

28 Οκτωβρίου 2020


''Πάσα στα θρανία''-ΕΠΟ
Από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα
Μπορεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο να ξεκίνησε τη διαδροµή του πριν από 1,5 αιώνα, ωστόσο οι ρίζες του χάνονται στα βάθη του παρελθόντος. Πλήθος ιστορικών αναφορών έχουν καταγράψει και περιγράψει την ύπαρξη οµαδικών αθληµάτων µε µπάλα που παρουσίαζαν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά µε το άθληµα όπως παίζεται στις µέρες µας, χωρίς όµως να µπορούµε να υποστηρίξουµε ότι το ποδόσφαιρο αποτελεί τη µετεξέλιξη αυτών των παιχνιδιών.

Όπως αναφέρεται και στην επίσημη ιστοσελίδα της Διεθνούς Συνομοσπονδίας (FIFA), μια από τις πρώτες μορφές ποδοσφαίρου, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην αρχαία Ελλάδα, ήταν ο «επίσκυρος». Ονομάστηκε έτσι διότι παιζόταν σε χώρο με όρια χαραγμένα από πέτρες (σκύρα). Παιζόταν με δύο ομάδες ίσου αριθμού παικτών και νικήτρια αναδεικνυόταν η ομάδα που ανάγκαζε την άλλη να τεθεί εκτός των γραμμών που είχε πίσω της. Άλλη μια μορφή ποδοσφαίρου συναντάμε τον δεύτερο και τρίτο αιώνα π.Χ. στην Κίνα, το «Tsu Chu». Σε αυτό, ο παίκτης έπρεπε να περάσει την μπάλα μέσα από ένα άνοιγμα π λ ά τ ο υ ς 3 0 - 4 0 ε κ . , π ί σ ω α π ό τ ο ο π ο ί ο ή τ α ν κατασκευασμένο ένα τέρμα από μπαμπού και δίχτυα. 
Ανάλογα παιχνίδια καταγράφηκαν αυτά τα χρόνια σε Ιαπωνία και Ρώμη. Κατά τον Μεσαίωνα ο τρόπος που παιζόταν η μπάλα δεν θύμιζε σε τίποτε τα παιχνίδια της αρχαιότητας. Επρόκειτο για ένα παιχνίδι άκρως ανταγωνιστικό -συχνά ιδιαιτέρως σκληρό και βίαιο- μεταξύ χωριών, αντίπαλων φατριών ή φτωχών γειτονιών. Οι παίκτες σε πολλές περιπτώσεις υπερέβαιναν τους εκατό! Βρήκε μεγάλη απήχηση στην Α γ γ λ ί α , ό μ ω ς λ ό γ ω τ ω ν ε π ε ι σ ο δ ί ω ν π ο υ διαδραματίζονταν στους δρόμους των μεγάλων πόλεων έπειτα από «αγώνες» και των διαμαρτυριών κυρίως από ανθρώπους της ανώτερης κοινωνικά τάξης, οι αρχές προχώρησαν πολλές φορές σε διαταγές απαγόρευσης, χωρίς πάντως επιτυχία. Σε πιο πολιτισμένο πλαίσιο διεξάγονταν αγώνες με μπάλα στη Φλωρεντία, με τη συμμετοχή και λαμπρών επιστημόνων ή διάσημων καλλιτεχνών. Σταδιακή μεταστροφή στο κλίμα υπέρ της διάδοσης του αθλήματος παρατηρήθηκε από τις αρχές του 19ου αιώνα στην Αγγλία. Κι αυτό γιατί οι εκπαιδευτικοί φορείς παρατήρησαν τις αξίες που προάγονταν μέσω του ποδοσφαίρου (συνεργασία, άθληση, ανιδιοτέλεια), αποφασίζοντας την εισαγωγή του στα σχολεία και τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Μάλιστα, το 1848 έγινε η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ για τη θεσμοθέτηση ενιαίων κανονισμών. Η ημερομηνία  σταθμός για το σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι η 26η Οκτωβρίου 1863, όταν 11 εκπρόσωποι ομάδων και σχολείων συναντήθηκαν σ τ ο Λ ο ν δ ί ν ο γ ι α ν α σ υ ζ η τ ή σ ο υ ν κ α ι ν α αποφασίσουν ένα ενιαίο κανονιστικό πλαίσιο. Από αυτή τη συνάντηση «γεννήθηκε» η παλαιότερη Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία στον κόσμο, η αγγλική και δρομολογήθηκε ο πλήρης διαχωρισμός των κανόνων του ποδοσφαίρου από αυτούς του ράγκμπι.
Η Διεθνής Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου (FIFA) ιδρύθηκε τον Μάιο του 1904 από επτά
Ομοσπονδίες: Γαλλίας, Βελγίου, Δανίας, Ολλανδίας, Ισπανίας, Σουηδίας και Ελβετίας. Σήμερα, η FIFA έχει πάνω από 210 Ομοσπονδίες- μέλη και σύμφωνα με έρευνές της περισσότεροι από 270 εκατομμύρια άνθρωποι παίζουν ποδόσφαιρο στις μέρες μας, σε κάθε γωνιά του πλανήτη!
Στην Ελλάδα , το ποδόσφαιρο άρχισε να εμφανίζεται προς τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ναύτες από τα αγγλικά πολεμικά πλοία έπαιζαν τις ελεύθερες ώρες μεταξύ τους αγώνες επίδειξης. Σημαντικό ρόλο στη διάδοση του αθλήματος διαδραμάτισαν και οι Έλληνες φοιτητές σε ξένα πανεπιστήμια, κυρίως της Αγγλίας, οι οποίοι επιστρέφοντας στη χώρα, έφεραν μαζί τους τον μαγικό κόσμο του ποδοσφαίρου. Οι πρώτες προσπάθειες για την οργάνωση του αθλήματος έγιναν το 1899, με την προκήρυξη αγώνων από τον ΣΕΓΑΣ. Ωστόσο, η ημερομηνία- ορόσημο για το ελληνικό ποδόσφαιρο θεωρείται η 14η Νοεμβρίου 1926, όταν εκπρόσωποι των Ενώσεων Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών, Πειραιώς και Μακεδονίας-Θράκης συνυπέγραψαν το πρακτικό ίδρυσης της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Το νερό είχε, πλέον, μπει στο αυλάκι. Η Ε.Π.Ο. έγινε δεκτή στην οικογένεια της FIFA στις 2 Ιουλίου 1927, ενώ απόδειξη της δυναμικής που είχε αναπτύξει το άθλημα αποτελεί το γεγονός ότι στο τέλος του 1928 ο αριθμός των εγγεγραμμένων Ελλήνων ποδοσφαιριστών στα μητρώα της Ομοσπονδίας έφτανε τις 4.000!
Ο πρώτος αγώνας της Εθνικής Ομάδας από ιδρύσεως της Ε.Π.Ο. διεξήχθη στις 7 Απριλίου 1929
στο σημερινό γήπεδο του Παναθηναϊκού με αντίπαλο την Ιταλία (ήττα 1-4), ενώ η πρώτη νίκη του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος σημειώθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1930 στο ίδιο γήπεδο επί της Γιουγκοσλαβίας με σκορ 2-1. Την επόμενη χρονιά, και πιο συγκεκριμένα στις 8 Νοεμβρίου 1931, διεξήχθη ο πρώτος τελικός Κυπέλλου Ελλάδας (ΑΕΚ-Άρης 5-3).
Στην πορεία του χρόνου ακολούθησαν κι άλλες σημαντικές ημερομηνίες για το ελληνικό ποδόσφαιρο και την εξέλιξή του, όμως αυτή που θα μείνει χαραγμένη σε όλους τους Έλληνες είναι η 4η Ιουλίου 2004, όταν η Εθνική Ομάδα κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα επικρατώντας 1-0 της Πορτογαλίας στη Λισαβόνα! Έκτοτε, μάλιστα, η Εθνική παρουσιάστηκε με συνέπεια στα περισσότερα μεγάλα ποδοσφαιρικά ραντεβού (Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα 2008 & 2012, Παγκόσμια Κύπελλα 2010 & 2014), προσθέτοντας μερικές ακόμη επιτυχίες όπως οι προκρίσεις στις 8 και στις 16 καλύτερες ομάδες το 2012 και το 2014, αντίστοιχα.
Στις μέρες μας, τα αναγνωρισμένα ποδοσφαιρικά σωματεία αγγίζουν τον αριθμό των 3.000, με τους
εγγεγραμμένους ποδοσφαιριστές να υπερβαίνουν τους 430.000, αποτελώντας το 4%, περίπου, του μόνιμου πληθυσμού της χώρας. Περισσότεροι από 3.800 προπονητές, 1.000 αξιολογημένοι αξιωματούχοι διαιτησίας και 3.000 τμήματα υποδομής συνθέτουν τη σύγχρονη εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μια εικόνα που θα ζωντανέψει ακόμη περισσότερο από την ενεργό συμμετοχή των μικρών φίλων του αθλήματος εντός και εκτός γηπέδων.
Πηγή: Εγχειρίδιο προγράμματος ''Πάσα στα θρανία''-Ε.Π.Ο.

Τετάρτη 1 Απριλίου 2020


Ασκήσεις Τεχνικής για το σπίτι!

Μένουμε σπίτι, αλλά δε μένουμε χωρίς προπόνηση! Μπορούμε να διατηρήσουμε τη φυσική μας κατάσταση, αλλά και να βελτιώσουμε αδυναμίες μας! Χρειάζεται μόνο μια μπάλα, λίγη φαντασία και πολύ όρεξη! Ελεύθερο εγχειρίδιο για κάθε μικρό ποδοσφαιριστή!

Πατώντας πάνω στην εικόνα, θα μεταβείτε στον ιστότοπο soccercoach.gr, για να δείτε και να κατεβάσετε το εγχειρίδιο. Καλή επιτυχία!

Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

Διδασκαλία του overlapping

 Δείτε περισσότερα εδώ

 

Κυριακή, 13 Μαρτίου 2016


O μικρός ποδοσφαιριστής-4 μικρές ιστορίες για το μέλλον του…


Ποδόσφαιρο και μαθήματα ζωής !
Να πιστεύεις στον εαυτό σου και να προσπαθείς!  Όλοι θα κάνουμε λάθη. Το θέμα δεν είναι το λάθος, αλλά να μάθεις να το αντιμετωπίζεις!
Υπάρχουν πολλοί δρόμοι για να φτάσεις στο στόχο σου! Προσπάθησε να βρεις τον κατάλληλο!
Η ομαδική σκέψη είναι δύναμη! Ζούμε πάντα σε ομάδες και επηρεάζουμε ο ένας τον άλλο με τις ενέργειές μας!
Μπορείς να τα καταφέρεις καλύτερα με τη συνεργασία! Οι σκέψεις και οι ενέργειές μας, έχουν μεγαλύτερη αξία όταν τις μοιραζόμαστε!
Ο Σεβασμός είναι αρετή! Η αγάπη, η ευγένεια και η αποδοχή της ιδιαιτερότητας, κάνουν τη ζωή μας καλύτερη!
Ιστορία 1η –Η αξία της ομαδικότητας…
Ο Γιώργος έφτασε με χαρά στο γήπεδο. Ο προπονητής του όπως πάντα τον υποδέχτηκε με χαμόγελο, του χάιδεψε το κεφάλι και τον καλωσόρισε. Μέσα σε λίγα λεπτά, όλη η ομάδα ήταν μαζεμένη, περιμένοντας ανυπόμονα να ακούσουν το θέμα της προπόνησης.
-Σήμερα παιδιά, θα ασχοληθούμε με την πάσα. Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της τεχνικής, απαραίτητο στα πλαίσια της ομαδικότητας και της συνεργασίας μας με τους υπόλοιπους συμπαίκτες, ώστε βοηθώντας ο ένας τον άλλο, να μπορέσουμε να πετύχουμε το στόχο μας. Ο προπονητής ανέλυσε τα βασικά σημεία και στη συνέχεια άρχισε στην πράξη η εκπαίδευση. Πολλές επαναλήψεις και επιμονή από τον προπονητή, που έτρεχε από ζευγάρι σε ζευγάρι, διορθώνοντας και επιβραβεύοντας. Στο τελικό παιχνίδι, που μετρούσε εκτός από το γκολ και ο στόχος ‘’6 επιτυχημένες πάσες-1 γκολ’’, η ομάδα του Γιώργου κέρδισε 7-6. Μάλιστα ο Γιώργος, ήταν αυτός που μπόρεσε να πετύχει 3 πολύ σημαντικές πάσες στην τελευταία φάση του παιχνιδιού, που έκρινε και το νικητή, όχι με ένα γκολ, αλλά με βάση το στόχο! Ο προπονητής έκλεισε την προπόνηση, επιβραβεύοντας τα παιδιά, τονίζοντας τη σημασία της ομαδικής σκέψης και συμπεριφοράς! Ο Γιώργος έφυγε πολύ χαρούμενος από το γήπεδο και σε όλη τη διαδρομή, δε σταμάτησε να μιλάει, εξηγώντας στη μητέρα του, πόσο σημαντική είναι η πάσα στο παιχνίδι και πόσο ωραία ένιωθε που βοήθησε την ομάδα του να κερδίσει.
2 χρόνια αργότερα, στον τελικό του πρωταθλήματος Προπαίδων, ο Γιώργος  ‘’χαρίζει’’ στην ομάδα του τη νίκη, όταν βρέθηκε λίγο δεξιά στην περιοχή, σε ένα ονειρικό τετ-α-τετ με τον αντίπαλο  τερματοφύλακα, αλλά αντί να σουτάρει πάσαρε τη μπάλα στον αμαρκάριστο συμπαίκτη του Δημήτρη, που εύκολα σκόραρε για το τελικό 2-1!  Στο τέλος, όλη η ομάδα πιασμένη χέρι-χέρι πανηγύριζε τη νίκη. 14 λαμπερά πρόσωπα, 14 φωτεινά χαμόγελα, 14 ευτυχισμένα παιδιά! Ο προπονητής  χαϊδεύει το Γιώργο στο κεφάλι , λέγοντας του: ‘’Μπράβο Γιώργο, τέλεια πάσα!’’  Ο Γιώργος χαμογελάει, λέγοντας ‘’Ευχαριστώ Coach!’’ ξέροντας πως δε θα ξεχάσει ποτέ τη στιγμή της πάσας και το χέρι του προπονητή στα μαλλιά του…
Ιστορία 2η –Η ελευθερία της επιλογής και η αξία του λάθους…
Για ένα ακόμα πρωινό η κατάσταση στην κερκίδα, σε αγώνα για το πρωτάθλημα Προτζούνιορ είχε την ίδια εικόνα. Κάποιοι γονείς προσπαθούσαν με τον δικό τους τρόπο, να βοηθήσουν τα παιδιά  να φτάσουν στη νίκη, φωνάζοντας και κατευθύνοντας κάθε ενέργεια  τους.    Στο γήπεδο ο Χάρης  μη βρίσκοντας συμπαίκτη ελεύθερο, δοκίμασε να περάσει με την τελευταία  προσποίηση που διδάχτηκε  τον αντίπαλο του, έχασε τη μπάλα και η ομάδα του δέχτηκε γκολ. Φωνές ακούστηκαν για μια ακόμα φορά, από γονείς που στόχευαν στον προπονητή και το μικρό Χάρη. Στο ημίχρονο ο προπονητής είπε στο Χάρη, που φαινόταν στεναχωρημένος: ’’ Δεν είχες επιλογή πάσας. Η  προσποίηση ήταν μια επιλογή και είναι σημαντικό που προσπάθησες να βρεις λύση, εφαρμόζοντας την προσποίηση  που μάθαμε τις τελευταίες μέρες. Είναι σημαντικό να πιστεύουμε στον εαυτό μας και να  παίρνουμε ευθύνη προσπαθώντας να βρούμε λύσεις στο παιχνίδι.’’ Στο 2ο ημίχρονο ο Δημήτρης βρέθηκε απέναντι από τον τερματοφύλακα, με το Χάρη αριστερά του ολομόναχο. Κοντοστάθηκε λίγο δείχνοντας να σαστίζει και να περιμένει κάτι…  Η φωνή του πατέρα του  έδωσε τη λύση: ‘’Σούταρε!!! ‘’ Δίχως να προλάβει καν να σκεφτεί,  σούταρε προς την εστία. Το σουτ δεν είχε δύναμη και έφτασε στα χέρια του τερματοφύλακα που μπλόκαρε τη μπάλα. Η φωνή του πατέρα του ακούστηκε ξανά: ‘’Ψηλά σου έχω πει, δεν φτάνει το δοκάρι ο τερματοφύλακας!’’ Ο προπονητής της ομάδας, σκεφτόταν πως απαιτείται ακόμα μια συνάντηση με τους γονείς άμεσα, για να μπορέσει να τους θυμίζει πόσο σημαντικό είναι να μην τα κατευθύνουν από την κερκίδα, αλλά να τα αφήσουν να παίξουν και να βρουν μόνα τους τις λύσεις, μέσα από όσα έχουν διδαχτεί στην προπόνηση.
10 χρόνια αργότερα  ο Χάρης και ο Δημήτρης, συμπαίκτες σε ομάδα Κ-20, προσπαθούν σκληρά για να κερδίσουν το πρώτο επαγγελματικό τους συμβόλαιο, αφού και οι  2 κάνουν ένα πολύ καλό πρωτάθλημα, αγωνιζόμενοι στη μεσαία γραμμή. Δυστυχώς ένας όμως θα μπορέσει να ανέβει στην 1η ομάδα και η απόφαση του επικεφαλής προπονητή είναι ο Χάρης! Όπως εξήγησε στους συνεργάτες του: ‘’ Ο Δημήτρης είναι πολύ προβλέψιμος, δεν παίρνει πρωτοβουλίες , δεν έχει καθόλου φαντασία στο παιχνίδι του. Ο Χάρης  έχει αυτοπεποίθηση, μπορεί με την ίδια επιτυχία να παίξει απλά, αλλά και να κάνει το απρόοπτο, δίνοντας λύσεις όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Έχει ηγετικά χαρακτηριστικά.’’
Ιστορία 3η- Ο σεβασμός και το τίμιο παιχνίδι…
Το ντέρμπυ του τοπικού πρωταθλήματος Παίδων εξελισσόταν ιδανικά για την ομάδα του Γιάννη, καθώς ήταν γηπεδούχος και ήδη στο 2-0, λίγο πριν λήξει το ημίχρονο. Το πέναλτι που δόθηκε σε βάρος της ομάδας του, έκανε έξαλλο τον προπονητή του Γιάννη! Μάλιστα αποβλήθηκε αφού μπήκε στον αγωνιστικό χώρο, ζητώντας εξηγήσεις. Το σκορ μειώθηκε σε 2-1 καθώς ο αντίπαλος ευστόχησε στο πέναλτι.  Η έξοδος του διαιτητή στο ημίχρονο συνοδεύτηκε με πολύ έντονες διαμαρτυρίες από γονείς, που του απέδωσαν δόλο και έλλειψη ικανότητας.  Στα αποδυτήρια τα παιδιά με σκυμμένα κεφάλια, άκουγαν τον προπονητή , να τους τονίζει: ‘’Πρέπει να παίξουμε πολύ πιο δυνατά  γιατί το ποδόσφαιρο είναι αντρικό σπορ!   Πρέπει να προσπαθήσουμε να νικήσουμε και τον διαιτητή, ο οποίος μας αδικεί. Θέλω να είστε καμικάζι! Γιάννη ξύπνα! Δεν έχεις ακουμπήσει τη μπάλα! Σε έχει σβήσει ο αμυντικός. Ρίξε και συ  καμιά κλωτσιά να του σπάσεις τον τσαμπουκά! ‘’ Στο 2ο ημίχρονο η ένταση μεταφέρθηκε όπως ήταν φυσικό στον αγωνιστικό χώρο. Ο Γιάννης δέχτηκε γρήγορα   κίτρινη κάρτα για διαμαρτυρία προς το διαιτητή. Λίγο αργότερα, αποβλήθηκε αφού κλώτσησε τον προσωπικό του αντίπαλο και η ομάδα  του έμεινε με 10 παίκτες. Με παίκτη παραπάνω  για τους αντιπάλους, το ματς έληξε τελικά με ολική ανατροπή 2-3 και βέβαια όλοι στην ομάδα, έριξαν την ήττα στον διαιτητή.  ‘’Έχει δίκιο ο coach! Καλά του τα είπε! O διαιτητής ήταν στημένος για να χάσετε! Και δεν έπρεπε να σε αποβάλει για μια κλωτσιά. Ποδόσφαιρο παίζετε, όχι τις κουμπάρες! ‘’  του είπε ο πατέρας του στην επιστροφή.
15 χρόνια αργότερα, στην κερκίδα των φανατικών οπαδών ο Γιάννης εκτοξεύει μια φωτοβολίδα στον αγωνιστικό χώρο, όταν η αντίπαλη ομάδα βγαίνει για ζέσταμα. Το ματς δεν ξεκινάει ποτέ. Στις συμπλοκές που ακολουθούν με τους αστυνομικούς, ο Γιάννης συλλαμβάνεται και οδηγείται στο αυτόφωρο…
Ιστορία 4η-Μαζ ί μπορούμε περισσότερα
Όλη την εβδομάδα ο προπονητής επικεντρώθηκε στη συνεργασία 2 ποδοσφαιριστών στην επίθεση, για να δημιουργηθούν συνθήκες 1-2.  Πολλές επαναλήψεις σε χώρους τόσο στον άξονα, όσο και στις άκρες, παιχνίδια με στόχο αυτή τη συνεργασία.  ‘’Κινήσου στον αντίπαλο! Προκάλεσέ τον! Δώσε διαγώνια καθαρή πάσα στο συμπαίκτη σου και κινήσου με ταχύτητα στην πλάτη του αντιπάλου!’’ Τα παιδιά καταλάβαιναν πόσο σημαντικό ήταν από τον τόνο της φωνής και τη σοβαρότητα του προπονητή. ‘’Πρέπει να μάθετε να συνεργάζεστε για να μπορέσετε να πετύχετε τους στόχους σας. Πολλές φορές δεν μπορούμε μόνοι μας, να βρούμε λύσεις. Δύο μαζί μπορούμε να καταφέρουμε περισσότερα. Το   1-2 είναι μάθημα ζωής παιδιά!’’ Ο Αλέξανδρος και ο Μιχάλης, συμπαίκτες , συμμαθητές  και γείτονες, τις μέρες που δεν είχαν προπόνηση, συναντιόταν σε μια μικρή αλάνα ανάμεσα στα σπίτια τους και έκαναν εξάσκηση σε όσα τους μάθαινε ο προπονητής. Έφτιαξαν πολλές διαφορετικές φάσεις εκείνη την εβδομάδα, μικρές φανταστικές ποδοσφαιρικές  ιστορίες προσπαθώντας να τελειοποιήσουν το 1-2. Μέσα από τις τόσες επαναλήψεις και τις προσπάθειές τους, κατάλαβαν τη δύναμη της συνεργασίας γενικότερα για να μπορέσουν να βρουν λύσεις.  Το Σάββατο με μια υπέροχη μεταξύ τους συνεργασία ο Μιχάλης  σκόραρε και η ομάδα νίκησε 1-0.
28 χρόνια αργότερα, ο Αλέξανδρος και ο Μιχάλης, οικογενειάρχες πλέον συνεχίζουν αυτή την πολύ όμορφη σχέση και τη διάθεση να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο. Συζητάνε και προσπαθούν να βρουν λύση για όσα τους απασχολούν και είναι ο ένας δίπλα στον άλλο σε κάθε πρόβλημα. Το οινοποιείο που άνοιξαν μαζί, προσπαθώντας να αξιοποιήσουν  τους μικρούς οικογενειακούς αμπελώνες που κληρονόμησαν από τους γονείς τους, πηγαίνει όλο και καλύτερα και οι οικογένειές τους ζουν από αυτό. Συνεχίζουν να πηγαίνουν στο γήπεδο κάθε Σάββατο, για να καμαρώσουν τους γιούς τους, που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο ποδόσφαιρο…
Η ζωή ενός ανθρώπου διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από τα βιώματά του όταν είναι παιδί…
Βασίλης Παπαδάκης-Προπονητής Ποδοσφαίρου

Παρασκευή, 21 Σεπτεμβρίου 2012

 (Από τον Βασίλη Σμήλκο)

ΤΜΗΜΑ: under 10
ΣΤΟΧΟΣ: ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΝΤΡΙΜΠΛΑΣ – ΣΥΝΑΡΜΟΓΗΣ – ΠΑΣΑ – ΥΠΟΔΟΧΗ – ΤΕΛΕΙΩΜΑ
ΓΗΠΕΔΟ: 5Χ5      ΠΑΙΚΤΕΣ: 16-20        ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 20 ΛΕΠΤΑ             ΡΥΘΜΟΣ: ΓΡΗΓΟΡΟΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΣΤΗΝ ΔΕΞΙΑ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΜΙΣΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ ΩΣ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΜΕ ΜΠΑΛΑ.
1ος ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΜΕ 4 ΚΑΠΕΛΑΚΙΑ ΣΕ ΜΟΡΦΗ ΖΙΚ – ΖΑΚ
2ος ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΜΕ 3 ΡΑΒΔΟΥΣ ΚΑΘΕΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΥ
ΣΤΟ ΗΜΙΚΥΚΛΙΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΕΡΜΑ ΑΠΟ ΕΝΑΣ ΠΑΙΚΤΗΣ – ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ.
ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΝΥΣΟΥΝ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΘΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕ ΚΑΠΕΛΑΚΙ, ΕΠΕΙΤΑ ΝΑ ΠΡΟΩΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΟΠΟΥ ΕΚΕΙ ΠΑΣΑΡΟΥΝ ΣΤΟ ΗΜΙΚΥΚΛΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΦΟΥ ΚΙΝΗΘΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΡΑΒΔΟΥΣ ΜΕ ΠΛΑΓΙΟ ΒΗΜΑ ΥΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΚΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΡΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΟΥΝ ΓΚΟΛ. Ο ΠΑΙΚΤΗΣ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΤΗ ΦΑΣΗ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΚΤΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΣΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΑΙΚΤΗΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΣΤΙΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΦΕΤΗΡΙΑ. (ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ 2 ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΤΕ ΜΕΝΟΥΝ ΩΣ ΕΧΕΙ).


ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ 1ο ΣΤΑΘΜΟ:
1.        ΚΟΨΙΜΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ
2.        ΚΟΨΙΜΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
3.        ΤΡΑΒΗΓΜΑ ΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΤΑΠΕΣ
4.        ΣΤΡΟΦΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ
5.        ΣΤΡΟΦΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
6.        ΨΑΛΙΔΙΑ (ΕΣΩΤ. –ΕΣΩΤ. ), (ΕΞΩΤ. – ΕΞΩΤ.), (ΕΣΩΤ. – ΕΞΩΤ.), (ΕΞΩΤ. – ΕΣΩΤ.)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΚΑΙ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

ΠΑΡΑΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΤΕΛΕΙΩΜΑ : ΠΛΑΣΑΡΙΣΜΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ – ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ , ΣΟΥΤ

ΑΛΛΑΓΗ ΠΛΕΥΡΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 10 ΛΕΠΤΑ
  Βασίλης Σμήλκος

  Κυριακή, 16 Σεπτεμβρίου 2012


Ενδεικτική προπόνηση τμήματος Προτζούνιορ

 (Από τον Βασίλη Σμήλκο)
Η ανάρτηση αφορά μια ενδεικτική προπόνηση σε τμήμα Προτζούνιορ, σε ότι αφορά την οργάνωση, τη μεθοδολογία και το περιεχόμενο. Ο χώρος είναι ένα γήπεδο 5χ5 ή κατάλληλα οριοθετημένο, σε ανάλογες διαστάσεις, τμήμα ενός κανονικού γηπέδου.

Προθέρμανση:
Κάθε παίκτης με 1 μπάλα εκτελεί ντρίπλες, με ανάλογη κάθε φορά δραστηριότητα, όταν ο προπονητής φωνάξει το ''σύνθημα''.
Τα συνθήματα είναι:
1. Ντρίμπλες: Οι παίκτες οδηγούν την μπάλα προς διάφορες κατευθύνσεις.
2. Στοπ: Οι παίκτες σταματούν την μπάλα.
3. Επίκυψη: Οι παίκτες σκύβουν και ακουμπούν την μπάλα με τα χέρια τους.
4. Κύκλος: Οι παίκτες εκτελούν κυκλική κίνηση με την μπάλα, γύρω από τον επιμήκη αξονα του σώματος τους.
5. Χειραψίες: Οι παίκτες την ώρα που κοντρολάρουν την μπάλα σταματούν και ανταλάσουν χειραψίες, όταν συναντούν άλλον παικτη μπροστά τους.
6. Αλλάζω μπάλες: Οι παίκτες την ώρα που κοντρολάρουν την μπάλα, πασάρουν και αλλάζουν μπάλες σε κοντινή απόσταση 1-2 μ.,  όταν συναντούν άλλον παικτη μπροστά τους. 
Τονίζουμε στους παίκτες το πόσο σημαντικό είναι να αποφεύγουν την επαφή μεταξύ τους (να μην τρακάρουν) κατά τη διάρκεια της άσκησης. Χρόνος 15΄ με διάλειμα για διατάσεις-ενυδάτωση στο τέλος.
Κύριο μέρος:
Α. Ντρίπλες  σε 3άδες:
Τοποθετούμε τους παίκτες σε 3άδες, με 1 μπάλα σε κάθε 3άδα και 1 κώνο σε 3μ. απόσταση.
Ο κάθε παίκτης κοντρολάρει έως τον κώνο και πριν από αυτόν εκτελεί διάφορες τεχνικές αλλαγής κατεύθυνσης. Ενδεικτικά: Κόψιμο (στροφή) με το εσωτερικό- Κόψιμο με το εξωτερικό-Πάτημα  και πέρασμα πάνω από τη μπάλα. Στη συνέχεια πάσα στον επόμενο  και επιστροφή στην αφετηρία. Χρόνος 15΄.
Β.Παιχνίδι 4 vs 4:
Στο κάθε μισό του γηπέδου παίζουν ποδόσφαιρο 2 ομάδες 4 νs 4 σε 2 μικρές εστίες κώνων.
Εισαγωγή σε ομαδικό παιχνίδι - Κατανόηση του χώρου και Συνεργασία μεταξύ των παικτών - Συμπεριφορά στην Φάση Κατοχής - μη Κατοχής.
•Ελεύθερες επαφές - Πλάτος - Βάθος - Ύψος - Επιστροφές. Χρόνος 15΄.
Αποθεραπεία:
Ασκήσεις, χαλαρό τρέξιμο (οδήγημα) με τη μπάλα, διατάσεις. Μικρή ανασκόπηση-συζήτηση με τους παίκτες. Χρόνος 10΄.
                                                                    Βασίλης Σμήλκος

Σάββατο, 7 Απριλίου 2012


Παιδικό Ποδόσφαιρο και θέσεις (Ηλικίες 10-12)


Σίγουρα από τη στιγμή που τα παιδιά αγωνίζονται σε παιχνίδια, όποιας μορφής κι αν είναι αυτά (παιχνίδια προπόνησης, αγωνιστικά τετράγωνα, αγώνες 8:8, 11:11, επίσημα ή φιλικά) υπάρχουν οι ανάλογες θέσεις.  Φυσικά, όσο πιο πολύ ανεβαίνουμε στις ηλικίες, υπάρχει και η ανάλογη εξειδίκευση και εξατομίκευση των ρόλων των ποδοσφαιριστών σε κάθε σχηματισμό. Αν μιλάμε, για παιδιά πολύ μικρά, η εικόνα που βλέπουμε στα παιχνίδια προπόνησης και τα διάφορα τουρνουά, είναι ενδεικτική και είναι και η απάντηση. Μιλάμε για το γνωστό ''μπουλούκι'', κάτι απόλυτα φυσιολογικό σε σχέση με τα γνωρίσματα της ηλικίας. Μέχρι την ηλικία των 10, είναι σχετικά εύκολο να τα εναλλάσσουμε σε ‘’θέσεις’’ και απαραίτητο κατά τη γνώμη μου. Αν ρωτήσουμε παιδιά αυτών των ηλικιών ΄΄τι θέση θέλεις να παίξεις ή τι θέση σου αρέσει να παίζεις; Τα περισσότερα θα απαντήσουν ΄΄επίθεση’’ κάτι απόλυτα φυσιολογικό, αφού σχετίζεται με τη χαρά του γκολ! Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι και διασκέδαση γι΄αυτά και εμείς δεν πρέπει να τους στερήσουμε αυτή τη χαρά.  Μιλώντας,  για τις ηλικίες 10-12, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Καταρχάς είναι πολύ σημαντικό να λάβουμε υπόψη μας πως πρόκειται για τη λεγόμενη ''χρυσή ηλικία''. Σε αυτή την ηλικία τα παιδιά έχουν καλή αυτοσυγκέντρωση, παρατηρητικότητα και αντίληψη. Η τακτική σε αυτή την ηλικία, έχει  σαν στόχο την εισαγωγή στις βασικές αρχές της ατομικής τακτικής και της τακτικής των υποομάδων. Πραγματοποιείται με περιεχόμενο προπονήσεων τα αγωνιστικά παιχνίδια 1:1, 2:2, 3:3, 4:4, 7:7 και με προπόνηση σταθμών.  Συνεπώς, ανάλογα και με το παιχνίδι, οι θέσεις και οι ρόλοι υπάρχουν. Έχει σίγουρα σημασία, το παιδί να πάρει τα εφόδια και τις γνώσεις-εμπειρίες του πως κάνω άμυνα-πως επιτίθεμαι και πως συνεργάζομαι γι αυτά. Προσωπική μου άποψη, είναι πως σε αυτή την ηλικία και επειδή έχουν ήδη περάσει αρκετά χρόνια ενασχόλησης των παιδιών (πιθανόν 4 έως 6) με το ποδόσφαιρο, οι προπονητές  μπορούν να προβλέψουν σε σχέση και με τα σωματικά-τεχνικά-ψυχολογικά χαρακτηριστικά κάθε παιδιού και να αρχίσουν να δίνουν μια θέση στο παιδί (π.χ. είναι πού ευκίνητο και χειρίζεται καλά τη μπάλα-επιθετικός ρόλος ή είναι αρκετά αργό και δυνατό-αμυντικός ρόλος ή γρήγορο-ακραίος ποδοσφαιριστής κ.λ.π). Βέβαια, στην πορεία και καθώς το παιδί αναπτύσσεται, τα πράγματα μπορεί να διαφοροποιηθούν, σε κάποιες περιπτώσεις. Τώρα, ένα σημαντικό θέμα είναι αν το παιδί πρέπει να αγωνίζεται σε διαφορετικές θέσεις. Πιστεύω πως ναι, είναι καλό και μπορεί να βοηθήσει το παιδί να αντιληφθεί καλύτερα τους ρόλους, τις υποχρεώσεις, τις διαφορές. Θα του δώσει εφόδια για το μέλλον, θα το βοηθήσει να κατανοήσει τη σπουδαιότητα όλων των θέσεων και των ποδοσφαιριστών της ομάδας, την αξία της δημιουργίας και της ομαδικότητας. Δεν εννοώ φυσικά, να το γυρίζουμε γύρω-γύρω σαν ''μπαλάκι'' αλλά σε κάποιες περιπτώσεις μπορούμε να το κάνουμε και σε μεγαλύτερες ηλικίες, ακόμα και για να περάσουμε κάποια μηνύματα στο παιδί. Εξάλλου, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα όσο γίνεται πιο πλήρη ποδοσφαιριστή, όπως απαιτείται στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Θα έλεγα πως χρειάζεται προσοχή στη διαχείριση και την τοποθέτηση των παιδιών σε θέσεις, καθότι άλλο να χρησιμοποιείται το παιδί σε μια συγκεκριμένη θέση και άλλο να εξειδικεύεται σε αυτή, από πολύ μικρή ηλικία. Χρειάζεται επίσης, ιδιαίτερη προσοχή-και εδώ παίζει ρόλο η εμπειρία του προπονητή- στην επιλογή, καθώς τα σωματομετρικά χαρακτηριστικά των παιδιών μεταβάλλονται σημαντικά και πολλές φορές άτακτα από ηλικία σε ηλικία και δεν είναι το απόλυτο κριτήριο. Σαν τελικό συμπέρασμα-και με την υποσημείωση πάντα πως κάθε παιδί είναι διαφορετικό-πιστεύω στη σταδιακή μονιμοποίηση των παιδιών στις θέσεις που τους ταιριάζουν περισσότερο, από την ηλικία των 12 ετών και άνω, με παράλληλη όμως χρησιμοποίησή τους και σε διαφορετικές θέσεις, όποτε μας δίνεται η ευκαιρία ή το επιλέγουμε εμείς. Αυτό φυσιολογικά συμπίπτει με την είσοδό τους στο κανονικό γήπεδο και σε αγώνες 11:11, όπου αρχίζουν να μπαίνουν και πιο απαιτητικά-πολύπλοκα τακτικά θέματα.

 Τετάρτη, 1 Φεβρουαρίου 2012


Οδηγός Ποδοσφαίρου Αναπτυξιακών Ηλικιών από την Ε.Π.Ο.

Το παρακάτω αρχείο είναι δημοσιευμένο στο site της Ε.Π.Ο., στην ενότητα ''Προπονητές-Εκπαιδευτικό Συμβούλιο΄΄ και πιστεύω πως είναι ένας πολύ χρήσιμος οδηγός για προπονητές ακαδημιών, καθώς περιέχει σημαντικές πληροφορίες και κατευθύνσεις, ενώ δίνει και οδηγίες για το περιεχόμενο της προπόνησης ανά ηλικία. Σίγουρα μια πολύ σημαντική δημοσίευση από την Ε.Π.Ο., που στοχεύει στην ενιαία κατεύθυνση και μπορεί να συμβάλει στην ουσιαστική πρόοδο και την ανάπτυξη του παιδικού ποδοσφαίρου στη χώρα μας.

ΟΔΗΓΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΩΝ ΗΛΙΚΙΩΝ Ε.Π.Ο.

Τρίτη, 12 Απριλίου 2011


Προπονητής Ακαδημιών: Βασικές αρχές και κατευθύνσεις

Παρακάτω ακολουθούν μερικές βασικές αρχές  και κατευθύνσεις για την συμπεριφορά και τη φιλοσοφία του προπονητή ακαδημιών. Τα μικρά παιδιά έχουν σίγουρα ιδιαιτερότητες που πρέπει να γνωρίζουμε και να σεβόμαστε. Δεν είναι δεν είναι απλώς μικρότερα σε μέγεθος από τους μεγάλους, αλλά σκέφτονται και ενεργούν με διαφορετικά κριτήρια. Επίσης, κατανοούν και αντιλαμβάνονται πολύ περισσότερα από αυτά που εμείς νομίζουμε. Το ποδόσφαιρο είναι και πρέπει να είναι, πάντα ένα παιχνίδι γι΄αυτά. Μέσα από αυτό το παιχνίδι, δεν ψάχνουμε μόνο τα ταλέντα, ούτε φτιάχνουμε μόνο τα νέα μεγάλα αστέρια του μέλλοντος. Διαμορφώνουμε μια σωστή αθλητική παιδεία, προάγουμε τη συνεργασία και την κοινωνικότητα, τα μαθαίνουμε να βάζουν στόχους και να αγωνίζονται να τους πετύχουν, επεμβαίνουμε στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς τους. Ο προπονητής δεν πρέπει να είναι ο ''δράκος΄΄ του παραμυθιού, αλλά ένας δάσκαλος-παιδαγωγός-γνώστης-φίλος, ο οποίος για να είναι σεβαστός από τα παιδιά, θα  πρέπει πρώτα να τα σέβεται ο ίδιος.
1.       ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Εξασφαλίστε ότι  η ορολογία που χρησιμοποιείτε είναι σαφής και ακριβής. Τα παιδιά πρέπει να μπορούν να καταλάβουν κάθε οδηγία είτε αυτή είναι πρόταση είτε μεμονομένη λέξη. Επίσης, τα παιδιά πρέπει να κατανοήσουν πως εσείς είστε ο μόνος υπεύθυνος για να τα κατευθύνει. 
2.       ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ: Όποτε είναι δυνατόν επιβραβεύστε είτε ατομικά είτε ομαδικά την σωστή εκτέλεση-συμπεριφορά. Δώστε στα άτομα και στις ομάδες  θετική ενίσχυση. Απέχετε από τη χρησιμοποίηση των αρνητικών σχολίων. Χρησιμοποιήστε τον έπαινο ως κίνητρο.
3.       ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ: Εάν η άσκηση ή το παιχνίδι είναι πάρα πολύ προηγμένο και τα παιδιά δεν μπορούν να ανταποκριθούν, τροποποιήστε για να αυξήσετε τις πιθανότητες της επιτυχίας τους. Τα παιδιά δε φταίνε σε τίποτα αν έχετε κάνει μια λάθος εκτίμηση για τις δυνατότητές τους και πρέπει σε αυτή την περίπτωση ο εγωισμός σας να πάει στην άκρη. 
4.       ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΖΩΝΤΑΝΙΑ: Να είστε κινητικός και εμπνευσμένος. Ο ενθουσιασμός και η ύπαρξη ενεργητικότητας είναι μεταδοτικά. Τα παιδιά σίγουρα θα χαρούν και θα προσπαθήσουν να αντιγράψουν την κινητικότητα σας. 
5.       ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ: Εάν το παιχνίδι είναι στατικό, μειώστε τις ομάδες, δώστε έξτρα ρόλους, χρησιμοποιείστε ''βοηθούς΄΄ για να κρατήσετε το κάθε παιδί ενεργό. Τα παιδιά βαριούνται εύκολα και όσο μικρότερα είναι τόσο πιο δύσκολα αντέχουν στην αναμονή.
6.       ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΤΟΜΟ: Γνωρίστε τις διαφορές των παικτών. Επιθετική ή ήρεμη, η αναγνώριση των προσωπικοτήτων τους θα σας επιτρέψει  να ανταποκριθείτε και θα αποκριθούν σε σας θετικά. Σεβαστείτε τη διαφορετικότητά τους.
7.       ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΟΧΟ: Σε όλες τις επιδείξεις-ασκήσεις καταστήστε τους επιθυμητούς στόχους σαφείς. Εάν ένας παίκτης παρουσιάζει ιδιαίτερη επιδεξιότητα μιας ικανότητας,  χρησιμοποιήστε τον για να  τη δείξετε. Ο παίκτης ''μοντέλο'' είναι πολύ χρήσιμος και γιατί λειτουργεί σαν παράδειγμα αλλά και επειδή μπορεί να σας βγάλει από τη δύσκολη θέση αν δεν μπορείτε να εκτελέσετε μια συγκεκριμένη δεξιότητα.
8.       ενισχΥστε τη σωστή τεχνικΗ: Σε όλες τις ασκήσεις και παιχνίδια δώστε συνεχώς έμφαση στη χρήση των σωστών τεχνικών. Επιμείνετε στη σωστή εκτέλεση, για να μην αποκτήσουν τα παιδιά λάθος κινητικά πρότυπα
9.       ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΤΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ: Επιμείνετε για την σπουδαιότητα της κίνησης και της ετοιμότητας, στην οποία πρέπει να βρίσκονται καθ΄όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Δώστε στα παιδιά να καταλάβουν πως η αποστολή τους δεν τελειώνει με μία πάσα ή ένα σουτ, αλλά το παιχνίδι συνεχίζεται και πρέπει να πάρουν μέρος σε αυτό.
10.    ΑΛΛΑΞτε τις θέσεις ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ:  Όλοι οι παίκτες πρέπει να έχουν βιώματα από αμυντικούς και επιθετικούς ρόλους, ακόμα και από τη θέση του τερματοφύλακα. Δοκιμάστε αλλαγές θέσεων ελεύθερα ακόμα και αλλαγές παικτών ανάμεσα σε ομάδες.
11.    ΑΝΑΠΤΥΞΤΕ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ: Συνεχώς παρακινείστε τους παίκτες  να υποστηρίζουν ο ένας τον  άλλο. Να κατανοήσουν τις ιδιαιτερότητες αλλά και τη συμβολή όλων στην ομάδα. Να σέβονται όλους τους συμμετέχοντες στο παιχνίδι, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των αντιπάλων.
12.    ΙΣΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ: Δώστε  ίση προσοχή σε όλους τους παίκτες στην ομάδα στην προπόνηση ή τα παιχνίδια. Μην αφήστε τους λιγότερο ικανούς παίκτες πίσω αλλά  μην επιβραδύνετε και τους προχωρημένους.
13.    ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΗ: Οι παίκτες θα ανταποκριθούν και θα θελήσουν να συνεχίσουν εάν η προπόνηση και η συμμετοχή τους, είναι διασκεδαστική. Δημιουργήστε την απόλαυσή τους μέσα στην προπόνηση. Δεν έχει κανένα όφελος η εκτέλεση ασκήσεων με ''μουτρωμένα'' πρόσωπα. Πάρτε από τα παιδιά το 100% μέσα από το ενδιαφέρον και τον ενθουσιασμό τους. 
     Θυμηθείτε: Σαν προπονητής πρέπει να αφιερωθείτε στην ανάπτυξη όλων των παικτών σας. Είτε αφορά στην τεχνική τους, είτε σε σχέση με τους παλιούς και τους νέους στην ομάδα. Επειδή είστε ένα πρότυπο για τα παιδιά, η θέση σας είναι πολύ σημαντική. Πρέπει να καθορίσετε εσείς τα πρότυπα. Να αναπτύξετε την τεχνική, στη σωστή αθλητική συμπεριφορά και βέβαια μια όμορφη ατμόσφαιρα στο γήπεδο. Να εφαρμόσετε και να διατηρήσετε την ισότητα σε όλες τις στιγμές. Δώστε έμφαση στην διασκέδαση και την ανάπτυξη. Η πίεση της νίκης πρέπει να μείνει μακριά από τα παιδιά. Αυτός είναι ο στόχος!

Δευτέρα, 3 Ιανουαρίου 2011


Μαθήματα από τη ζωή

Για την πρώτη ανάρτηση του 2011 επέλεξα κάτι διαφορετικό, ξεφεύγωντας από το καθαρά προπονητικό κομμάτι. Όμως, ποιός μπορεί να πει που ακριβώς σταματά  ο ρόλος του προπονητή, οι γνώσεις, οι ευθύνες και οι κατευθύνσεις που πρέπει να δίνει; Ειδικά, για όσους ασχολούνται με ακαδημίες και μικρά παιδιά, τα παρακάτω είναι ένας πολύτιμος οδηγός, για το πως πρέπει να αντιλαμβανόμαστε το ρόλο μας και την επίδραση που αυτός έχει στους μικρούς αθλητές μας.
Πρόκειται για ένα ποίημα με τίτλο ΄΄Τα παιδιά μαθαίνουν από τον τρόπο που ζουν΄΄, σε διάφορες εκδόσεις και παραλλάγές με τη συγκεκριμένη από τον Ρόναλντ Ράσελ με τίτλο ΄΄Μαθήματα από τη ζωή΄΄.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική:
Μαθαίνει να κατακρίνει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα:
Μαθαίνει να καυγαδίζει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνία:
Μαθαίνει να είναι ντροπαλό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή:
Μαθαίνει να είναι ένοχο.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση:
Μαθαίνει να είναι υπομονετικό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο:
Μαθαίνει να εκτιμά.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στη δικαιοσύνη:
Μαθαίνει να είναι δίκαιο.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια:
Μαθαίνει να πιστεύει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επιδοκιμασία:
Μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην παραδοχή και φιλία:
Μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο.
Ronald Russel (Lessons from life, 1971)

Τετάρτη, 19 Μαΐου 2010


Ασκήσεις και παιχνίδια για τμήματα εισαγωγής

Στα τμήματα εισαγωγής αλλά και σε μεγαλύτερες ηλικίες, είναι καλό να χρησιμοποιούμε μορφές παιχνιδιών και δραστηριοτήτων που εκτός από την βελτίωση και την επαφή με τη μπάλα, διασκεδάζουν τα παιδιά, με μορφές συναγωνισμού και διάφορες κινητικές δραστηριότητες. Παρακάτω θα δείτε μερικά από αυτά τα διασκεδαστικά και ουσιαστικά παράλληλα παιχνίδια, με τα οποία μπορείτε να κάνετε την προπόνησή σας πιο ζωντανή και ενδιαφέρουσα για τα παιδιά.
1. Κλέφτες και αστυνόμοι
Χώρος 15μ.χ15μ. που ορίζεται από 4 κώνους.
Διαλέγουμε 2-3 εθελοντές που είναι οι αστυνόμοι και τα υπόλοιπα παιδιά είναι οι κλέφτες με τα κλεμμένα διαμάντια(μπάλες). Οι κλέφτες ξεκινάνε να περάσουν απέναντι. Όποιος συλλαμβάνεται(πετιέται έξω η μπάλα του) μπαίνει ‘’φυλακή’’ σε ένα οριοθετημένο χώρο δίπλα. Αν κάποιος κλέφτης περάσει 5 φορές το μπλόκο, ελευθερώνει όλους τους άλλους από τη φυλακή και ξαναρχίζουν από την αρχή.
Για να δείτε ολόκληρη την ανάρτηση κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://acrobat.com/#d=08bxNKqggBhfbyqCAsS9XQ

Σημ.:Πρέπει να έχετε το Acrobad Reader για να διαβάσετε το αρχείο.

Βασίλης Παπαδάκης  * http://www.vpsoccercoach.blogspot.com/

Σάββατο, 14 Μαρτίου 2009


Παιδί-αθλητισμός-άγχος-στρες


Δημιουργεί ο ανταγωνιστικός αθλητισμός υπερβολικό στρες στο παιδί;
Ο ανταγωνισμός μπορεί να δημιουργήσει άγχος στο παιδί αν αποτελέσει αιτία να νιώσει ότι η αξία του εξαρτάται από την επίδοσή του. Όταν τα πράγματα τα οποία αισθάνεται το παιδί ως πιο σημαντικά-όπως είναι η αγάπη και η αποδοχή των άλλων-εξαρτώνται από τις καλές επιδόσεις, υπάρχει η πιθανόητα να τα καταβάλει το άγχος. Οι έρευνες δείχνουν πως ο φόβος της αποτυχίας και η ανησυχία που νιώθει το παιδί μήπως δεν αποδώσει καλά σε κάποιο αγώνα, πιθανότατα αποτελούν τις σημαντικότερες αιτίες για στρες και νευρικότητα στον τομέα του παιδικού αθλητισμού.
Τα παιδιά ανησυχούν μήπως αποτύχουν, μήπως δεν σταθούν ικανά να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του αναταγωνισμού. Μπορεί να νιώσουν άγχος πριν, κατά τη διάρκεια και ύστερα από έναν αγώνα. Μια έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ, έδειξε ότι το 62% των παιδιών ανησυχεί μήπως δεν παίξει καλά ή κάνει κάποιο λάθος, ενώ το 23% δήλωσε πως το άγχος μπορεί να σταθεί αιτία να εγκαταλείψουν τον αθλητισμό.
Ωστόσο, τα παιδιά που παίρνουν μέρος σε ατομικά αθλήματα μπορεί να νιώσουν περισσότερο ''ανταγωνιστικό στρες'' από εκείνα που συμμετέχουν σε ομαδικά αθλήματα. Το άγχος που νιώθουν πριν τον αγώνα, αυξάνεται ακόμα περισσότερο όταν πιέζονται από τους γονείς και τους προπονητές να κερδίσουν. Η αβεβαιότητα που νιώθουν για κάποιο αγώνα, το πόσο σημαντικός είναι ο αγώνας αυτός, καθώς και η σειρά που μπορεί να αγωνιστούν, μπορεί να αποτελέσουν παράγοντες άγχους.
Ο αθλητικός ψυχολόγος Δρ Rainer Martens , ειδικός στον παιδικό αθλητισμό, διατυπώνει την εξής θεωρία: Το ''ανταγωνιστικό στρες'' μπορεί να παρομοιαστεί με έναν ιό. Αν το παιδί δεχθεί μια μεγάλη δόση μονομιάς, μπορεί να αρρωστήσει. Οι μικρές, προσεκτικά ελεγχόμενες δόσεις επιτρέπουν στο παιδί να μάθει πως να διοχετεύει το άγχος του με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποτελεί βοήθεια και όχι εμπόδιο, στη βελτίωση των επιδόσεών του. Προσεκτικά επιλεγμένοι αγώνες με ρεαλιστικούς στόχους και προσδοκίες βοηθούν το παιδί να μάθει ότι αθλητισμός σημαίνει ψυχαγωγία. Μια ψυχαγωγία που μπορεί να απολαμβάνει ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.
Έχουν διατυπωθεί ανησυχίες σχετικά με το αν το στρες του ανταγωνιστικού αθλητισμού μπορεί να εμποδίσει τη συναισθηματική ανάπτυξη των μικρών παιδιών. Κάποιοι ειδικοί μάλιστα αμφιβάλλουν αν τα μικρά παιδιά θα πρέπει να συμμετέχουν σε οργανωμένες προπονήσεις και αγώνες. Πιστεύουν ότι η νεαρή τους ηλικία δεν τους επιτρέπει να ανταπεξέλθουν στο άγχος που αποτελεί βασικό στοιχείο του ανταγωνιστικού αθλητισμού. Ωστόσο, μια έρευνα που διεξήγαν ο Δρ Martens και η Δρ Julie Simon έδειξε ότι παρόλο που ο αθλητισμός αναμφίβολα προκαλεί στρες, δεν πρόκειται για κάτι χειρότερο από το στρες που νιώθει ένα παιδί όταν πρόκειται να γράψει κάποιο διαγώνισμα ή να συμμετέχει στην σχολική ορχήστρα.
Ποιά είναι τα σημάδια του στρες εξαιτίας του ανταγωνισμού;
Κάποια παιδιά είναι από τη φύση τους επιρρεπή στο άγχος και στο στρες απ΄ότι κάποια άλλα. Τα παιδιά αυτά περιγράφονται ως άτομα που παρουσιάζουν το ''άγχος ως χαρακτηριστικό''. Τα παιδιά των οποίων το επίπεδο του άγχους ως χαρακτηριστικό είναι υψηλό, έχουν την τάση να βλέπουν τον κόσμο περισσότερο απειλητικό απ΄ότι τα υπόλοιπα. Στα παιδιά αυτά, τα οποία περιγράφονται από τους γονείς τους ως ''παιδιά που διαρκώς ανησυχούν'' , ο ανταγωνιστικός αθλητισμός πιθανότατα δημιουργεί περισσότερο στρες απ΄οτι στα υπόλοιπα. Επίσης, τα παιδιά που διαθέτουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυοεκτίμηση, τα αοποία αισθάνονται ότι έχουν ελάχιστο έλεγχο πάνω στη ζωή τους, μπορεί να νιώσουν περισσότερο στρες.
Υπάρχουν αρκετά σημάδια που μπορεί να βοηθήσουν γονείς και προπονητές να αναγνωρίσουν τα παιδιά που είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στο στρες και που ίσως να μην μπορούν
να ανταπεξέλθουν με επιτυχία στην πίεση. Τα σημάδια αυτά φτάνουν από τις ''πεταλούδες στο στομάχι'' ως τον ακραίο φόβο και πανικό, που πολλές φορές οδηγεί το παιδί στην άρνηση της συμμετοχής στον αγώνα. Άλλα σημάδια του στρες είναι η έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης, η ανησυχία, οι αυξημένοι καρδιακοί παλμοί, η ναυτία, ο στομαχόπονος, οι ακατάπαυστες νευρικές κινήσεις, η ανικανότητα να σταθεί το παιδί ήρεμο και η κόπωση.
Το στρες προκαλεί επίσης αύξηση του μυικού τόνου. Αν ο μυικός τόνος παραμείνει αυξημένος για μεγάλο χρονικό διάστημα, τα αποτελέσματα είναι ο πόνος, η δυσκαμψία και η κόπωση. Τα παιδιά που υποφέρουν από στρες κουράζονται πιο εύκολα, δυσκολεύονται να πάρουν αποφάσεις, ξεχνούν εύκολα και παρουσιάζουν αδυναμία συγκέντρωσης.
Άλλα συνηθισμένα σημάδια και συμπτώματα που σχετίζονται με το παιδικό άγχος είναι:
-Αυπνίες, ξύπνημα νωρίς το πρωί και οποιαδήποτε αλλάγή στο πρόγραμμα του ύπνου.
-Εφιάλτες και άσχημα όνειρα.
-Αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες και απώλεια όρεξης.
-Αλλαγές στη διάθεση, όπως ευθιξία και επιθετικότητα.
-Εκμετάλλευση καταστάσεων.
-Ανησυχία ή ακατάπαυστες νευρικές κινήσεις.
-Συμπτώματα υποχονδρίας: παράπονα για διάφορες σωματικές ενοχλήσεις, συνήθως την ημέρα του αγώνα.
-Συχνουρία και διάρροια.
Για να εκτιμήσουν οι γονείς το επίπεδο του στρες , πρέπει να διαπιστώσουν πως νιώθει το παιδί πριν από έναν αγώνα. Μπορούν να ρωτήσουν αν αισθάνεται νευρικότητα ή ναυτία, ή αν ανησυχεί μήπως κάνει κάποιο λάθος. Με το να του προσφέρουν άφθονη ενθάρρυνση κάθε φορά που πρόκειται να συμμετέχει σε κάποιο αγώνα, θα το κάνουν να πάψει να δίνει σημασία σε ενδεχόμενα λάθη.
Είναι κάποια παιδιά σε θέση να ανταπεξέλθουν στο στρες καλύτερα από κάποια άλλα;
Κάθε παιδί διαφέρει στον τρόπο που αντιμετωπίζει το στρες και βέβαια κάποια παιδιά είναι σε θέση να το αντιμετωπίζουν καλύτερα από κάποια άλλα. Οι ειδικοί πιστεύουν πως υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που επηρρεάζουν την ικανότητα ενός παιδιού να ανταπεξέρχεται στο στρες. Τέτοιοι είναι η προσωπικότητα του παιδιού, η ευφυία του και ο βαθμός της αυτοεκτίμησής του.
Σε ένα άρθρο με τίτλο''Αιτίες άγχους των παιδιών σε σχέση με τον αθλητισμό'' που περιλαμβάνεται στο βιβλίο ''Προπονώντας τα παιδιά στον αθλητισμό'' ο Stephen Rowley αναφέρει πως οι διάφοροι παράγοντες, όπως είναι το φύλλο του παιδιού, η ευφυία του και ο βαθμός υποστήριξης που του δείχνουν οι γονείς και οι προπονητές του, μπορεί να επηρρεάσει την ικανότητά του να ανταπεξέρχεται σε καταστάσεις που προκαλούν στρες.
Πιο συγκεκριμένα, παρατηρεί τα εξής:
-Σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στο ξεκίνημα της εφηβείας, πριν από την εφηβεία τα αγόρια είναι περισσότερο επιρρεπή στο άγχος εξαιτίας του ανταγωνισμού απ΄οτι τα κορίτσια. Αιτία για τη διαφορά αυτή μπορεί να είναι το γεγονός πως οι γονείς στηρίζουν σε μικρότερο βαθμό τα αγόρια που δε μπορούν να ανταπεξέλθουν στο στρες. Μπορεί επίσης τα ίδια τα αγόρια, να δίνουν μεγαλύτερη σημασία στα σπορ απ΄οτι τα κορίτσια.
-Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν πως τα παιδιά που αποδίδουν καλύτερα στο σχολείο, μπορεί να είναι σε θέση να ανταπεξέρχονται ευκολότερα στο στρες. Ίσως τα παιδιά αυτά να διαθέτουν περισσότερη αυτοεκτίμηση ή περισσότερες δεξιότητες στην επίλυση προβλημάτων απ΄ότι οι συνομήλικοί τους.
-Οι στενές σχέσεις και η συμπαράσταση από την οικογένεια, φίλους ή προπονητή παίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία του παιδιού από το στρες. Αν το παιδί γνωρίζει πως μπορεί να μιλήσει σε κάποιον για τις ανησυχίες και τα άγχη του, τα συμπτώματα του στρες μειώνονται σε σημαντικό βαθμό.
Μπορούμε να κατανοήσουμε εύκολα μερικά από τα συμπτώματα του στρες εξαιτίας του ανταγωνισμού αν συνειδητοποιήσουμε πόσο πολύ επηρρεάζουν οι ενήλικες τα παιδιά και με πόσο στρες αντιμετωπίζουν οι ίδιοι τους αθλητικούς αγώνες. Στο βιβλίο με τίτλο ''Αθλητισμός για παιδιά και νέους'' , η Δρ tara Scanlan γράφει: ''Ο αθλητισμός είναι δημόσια υπόθεση. Σε αντίθεση με τις συνθήκες στη σχολική αίθουσα, όπου η επιτυχία ή η αποτυχία σε ένα διαγώνισμα μαθηματικών για παράδειγμα μπορεί να αποτελέσει ιδιωτική εμπειρία, μη παρατηρήσημη από τους άλλους, μια κίνηση στον αγωνιστικό χώρο παρακολουθείται από συμπαίκτες, αντιπάλους, προπονητές, γονείς και θεατές''.
Τα μικρά παιδιά που νιώθουν να πιέζονται από γονείς και προπονητές να αποδώσουν καλύτερα ή να κερδίσουν σε έναν αγώνα, βιώνουν το στρες πριν από τον αγώνα σε μεγαλύτερο βαθμό.
''Το να κερδίσει κανείς τον αγώνα χάνοντας το παιδί είναι μια θυσία πέρα για πέρα ευτελής'' Δρ Terry Orlick και Cal Botterill (Every Kid Can Win-Κάθε παιδί μπορεί να κερδίσει).

Πηγή: Janet LeBlanc & Louise Dickson

Παρασκευή, 13 Φεβρουαρίου 2009


Προπόνηση δύναμης στις αναπτυξιακές ηλικίες στο ποδόσφαιρο

Η προπόνηση δύναμης στις αναπτυξιακές ηλικίες διαδραματίζει σημαντικό
ρόλο στη γενική και πολύπλευρη ανάπτυξη και βοηθά:
α. στην αρμονική ανάπτυξη των παιδιών (πρόληψη κύφωσης, λόρδωσης και γενικά
κακής στάσης του σώματος).
β.
στην πρόληψη και αποφυγή τραυματισμών (προετοιμάζοντας κατάλληλα το μυϊκό
σύστημα και τις αρθρώσεις για τις επιβαρύνσεις που θα δεχτούν από την
εξειδικευμένη προπόνηση του ποδοσφαίρου) και
γ.
στην αύξηση της απόδοσης.
Πολλοί ποδοσφαιριστές συχνά δεν επιτυγχάνουν τη μέγιστη δυνατή τους
απόδοση στο ποδόσφαιρο με μοναδική αιτία ότι κατά την περίοδο της σωματικής
ανάπτυξης τα ερεθίσματα που εφαρμόστηκαν στον κινητικό μηχανισμό ήταν
ανεπαρκή ή μονόπλευρα. Λόγω των στενών σχέσεων μεταξύ σωματικών ικανοτήτων
(δύναμη) και αθλητικών δεξιοτήτων καθοριστική σημασία για τη μελλοντική εξέλιξη
της απόδοσης έχει η έγκαιρη και κατάλληλη για την ηλικία ανάπτυξη αυτού του
σωματικού παράγοντα απόδοσης.
Οι στόχοι της προπόνησης δύναμης που τίθενται, στις αναπτυξιακές ηλικίες,
στους ποδοσφαιριστές είναι:
• Εκμάθηση τεχνικής ασκήσεων δύναμης.
• Γενική ενδυνάμωση.
• Ταχυδύναμη-ισχύς.
• Αλτική ικανότητα.
• Μέγιστη δύναμη (αρχικά έμμεσα και στη συνέχεια άμεσα).
Το μέγεθος που κυρίως στην παιδική και εφηβική ηλικία θέτει τα όρια κατά τη
διαμόρφωση της προπόνησης είναι η ατομική ικανότητα επιβάρυνσης των οστών,
χόνδρων, τενόντων και συνδέσμων. Έτσι κατά το σχεδιασμό και την εφαρμογή ενός
προγράμματος ενδυνάμωσης στις αναπτυξιακές ηλικίες θα πρέπει να λαμβάνονται
υπόψη τα παρακάτω:
• Επαρκής χρόνος ανάληψης μετά από προπόνηση δύναμης.
• Αποφυγή των απότομων αλλαγών της επιβάρυνσης.
• Αποφυγή των ασκήσεων με μπάρα, άρσεις πάνω από το κεφάλι και από όρθια
θέση γιατί μπορεί να προκαλέσουν αρνητικές μεταβολές στην περιοχή της
σπονδυλικής στήλης.
• Οι επιβαρύνσεις πρέπει να είναι πολύπλευρες.
• Αποφεύγονται οι στατικές επιβαρύνσεις μακράς διάρκειας και οι έλξεις λόγω της
ευαισθησίας των οστών, των τενόντων και των συνδέσμων σε αυτές τις ηλικίες.
Για να επιτευχθούν οι στόχοι που τίθενται κατά την προπόνηση δύναμης στις
αναπτυξιακές ηλικίες σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν η μεθοδολογία της
προπόνησης, η επιλογή προπονητικών περιεχομένων, τα ποσοτικά στοιχεία
(ποσότητα, ένταση, πυκνότητα επιβάρυνσης) και η συχνότητα προπόνησης. Στη
συνέχεια παρουσιάζονται ενδεικτικά προπονητικά στοιχεία που αφορούν στην
προπόνηση δύναμης και είναι κατάλληλα για τις αναπτυξιακές ηλικίες με στόχο την
καλύτερη καθοδήγηση και ρύθμιση της προπονητικής διαδικασίας.
Γενικές μεθοδικές αρχές:
Από το απλό στο δύσκολο. Στην αρχή απλές σε εκτέλεση ασκήσεις δύναμης.
Πρώτα εκμάθηση της τεχνικής της άσκησης και κατόπιν βελτίωση της δύναμης μέσω
αυτής.
Από το λίγο στο πολύ. Αύξηση της επιβάρυνσης προοδευτικά (αριθμός
επαναλήψεων / άσκηση, σταθμοί / άσκηση, αριθμός ασκήσεων / Π.Μ., αύξηση της
εξωτερικής επιβάρυνσης, συνολικός χρόνος άσκησης).
Από μικρές αντιστάσεις σε μεγαλύτερες. Στην αρχή ασκήσεις μόνο με το βάρος
του σώματος και αργότερα ασκήσεις με επιπλέον αντιστάσεις ή συνασκούμενους.
Από το γενικό στο ειδικό. Η γενική δύναμη προηγείται της ειδικής του
αθλήματος. Αρχικά ενδυνάμωση όλων των μυϊκών ομάδων και στη συνέχεια δίνεται
ιδιαίτερη έμφαση στις κύριες μυϊκές ομάδες του αθλήματος.

Χρήση προπονητικών περιεχομένων στις αναπτυξιακές ηλικίες.

Προπονητικά περιεχόμενα – μέσα (10-12, 13-14, 15-16, 17 και
)
Τεχνική απλών ασκήσεων: 10-12: +++, 13-14: +++, 15-16:++, 17 και:+.
Τεχνική πολυαρθροικών ασκήσεων: 10-12: -, 13-14: ++, 15-16:+++, 17 και:+++ .
Ενδυνάμωση με το βάρος σώματος: 10-12:+++, 13-14:+++, 15-16:+, 17 και:+.
Ενδυνάμωση με βοηθητικά όργανα
(λάστιχα, ιατρικές μπάλες κ.α.): 10-12:++, 13-14:+++, 15-16: ++, 17 και: +.
Ενδυνάμωση με πρόσθετες αντιστάσεις
(αλτήρες):10-12: -, 13-14:+, 15-16:++, 17 και:+++.
Μηχανήματα δύναμης: 10-12: -, 13-14:+, 15-16:++, 17 και:+++.

Ποσοτικά στοιχεία ανά προπονητική μονάδα

Στόχος (Αρ.ασκήσεων, Αρ.σετ/ασκ., Αρ.επαν/σετ, Διάλειμμα)
Γενική ενδυνάμωση: Αρ.ασκήσεων 4-8,Αρ.σετ/ασκ. 2-4 , Αρ.επαν/σετ 10-20,Διάλειμμα 30-60’’.
Ταχυδύναμη: Αρ.ασκήσεων 3-6, Αρ.σετ/ασκ. 2-4, Αρ.επαν/σετ 4-10, Διάλειμμα 60-120’’.
Συχνότητα προπόνησης
Γενική ενδυνάμωση
10-12 χρ.: 1-2/εβδ.
13-17 χρ.: 2-3/εβδ.
Ταχυδύναμη – ισχύς
10-14 χρ.: κάθε φορά με την προπόνηση ποδοσφαίρου.
15-17 χρ.: 1-2/εβδ. Συμπληρωματικά

Γεροδήμος Βασίλειος Λέκτορας ΤΕΦΑΑ-ΠΘ

Παρασκευή, 30 Ιανουαρίου 2009


Η Ολλανδική άποψη στο ποδόσφαιρο(Β΄μέρος)

Παρακάτω ακολουθεί το 2ο μέρος της ανάρτησης '' Η Ολλανδική άποψη στο ποδόσφαιρο''(σημ.:το 1ο μέρος είχε αναρτηθεί στις 26/12/2008) και μπορείτε να το βρείτε κατεβαίνοντας στις αναρτήσεις.












Στο κέντρο: Ο 7 και ο 11 κρατάνε πλάτος με σκοπό να δημιουργήσουν χώρο για σωστή ανάπτυξη από τα πλάγια
Ο 6 και ο 8 υποστηρίζουν ή επιτίθενται την κατάλληλη στιγμή













Σε περίπτωση πάσας από τον 6 ή τον 8 στον 7 ή στον 11, χρησιμοποιώντας την κατάλληλη τεχνική ώστε να μην να χαθεί η μπάλα ο παίκτης έχει τις εξής επιλογές:
a κάθετη πάσα στον 9
b πάσα στον 10
c αλλαγή παιχνιδιού




Σε περίπτωση σέντρας:

•Ο 10 στην γραμμή της μεγάλης περιοχής
•Ο 7 ή ο 11 στην γωνία της μεγάλης περιοχής

6.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Αναγνώριση των κυριοτέρων σημείων που επηρεάζουν το παιχνίδι.
Απλοποίηση του παιχνιδιού
• λιγότεροι παίκτες
• απλοί κανόνες
• επικέντρωση σε ένα στοιχείο του ποδοσφαίρου

7.ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ/ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ

Επισήμανση των προβλημάτων:
Ο προπονητής πρέπει να έχει την ικανότητα να εξηγήσει τα προβλήματα στους παίκτες.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο του προπονητή αλλά και των παικτών
Ο προπονητής πρέπει να βρει το κίνητρο

8. ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΚΑΘΕ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ

Παράδειγμα:
Κατοχή της μπάλας στο κέντρο και δημιουργία επίθεσης.
Για να βελτιώσει την απόδοση της ομάδας ,ο προπονητής πρέπει να επισημάνει το πρόβλημα και να δουλέψει πάνω σ’ αυτό.
Θα πρέπει να προβληματιστούν και οι ποδοσφαιριστές .

9. ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΚΑΘΕ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ
Οι παίκτες πρέπει να αναγνωρίζουν τον στόχο.

Περιορισμένος αριθμός ασκήσεων σε κάθε προπόνηση:
Βασική μορφή: 4 vs 4 (με παραλλαγές)
5 vs 2
1 vs 1
• συμμετοχή στο παιχνίδι
• συνεχόμενες επαναλήψεις
• κίνητρο,ευχαρίστηση,διασκέδαση
Η ποιότητα και η βελτίωση των αθλητών είναι βασισμένη στον τρόπο διδασκαλίας
αυτών των ασκήσεων.


Τρόποι προπόνησης με αγωνιστικά παιχνίδιαΣτόχος: κατοχή μπάλας για κεντρικούς και επιθετικούς.
Σκοπός του παιχνιδιού: Δημιουργία και επίθεση.
Αντικείμενο: Βελτίωση της συνεργασίας κεντρικών και επιθετικών παικτών στο χώρο του αντιπάλου.

Τεχνική - ταχύτητα της μπάλας, υποδοχή της μπάλας, επιλογή της κατάλληλης πάσας, οδήγημα της μπάλας.
Αντίληψη – επιλογή κατάλληλης θέσης, πρωτοβουλία στον τρόπο επίθεση χωρίς να χαθεί η μπάλα, αλλαγή παιχνιδιού, επιλογή σε γρήγορη επίθεση ή κατοχή μπάλας.
Επικοινωνία - επικοινωνία μεταξύ επιθετικών και κεντρικών, κίνηση στον χώρο χωρίς την μπάλα.



6:6+2 ουδέτερους πάικτες
6:6+2 ουδέτερους πάικτες+2Τ/Φ














6:6+2 ουδέτερους+2 Τ/Φ(παραλλαγή)

7:6(7) +2Τ/Φ












10. ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΚΑΘΕ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ

• αντικείμενα και στόχοι κατάλληλα για το ποδόσφαιρο!
(πρέπει να παραμένει ποδόσφαιρο)
• πολλές επαναλήψεις
(η επανάληψη είναι σημαντική για την μάθηση)
• προσαρμογή της προπόνησης ανάλογα με το γκρουπ
(ηλικία, επίπεδο, ποιότητα)
• πρέπει να υπάρχει κίνητρο, διασκέδαση και συγκέντρωση

ΚΑΛΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ!

Πηγή: Σεμινάριο προπονητικής-Ηράκλειο 2007

Τρίτη, 6 Ιανουαρίου 2009


Με τα μάτια ενός πεντάχρονου

Τι να Βλέπει άραγε ένα παιδί στο Γήπεδο ;

Η οργάνωση ποδοσφαιρικών τμημάτων

με παιδιά προσχολικής ηλικίας ,

η ύπαρξη αρκετών διοργανώσεων

και η ανταπόκριση των γονέων κάνει

αναγκαία την προσπάθεια

να δούμε τον αγωνιστικό

χώρο μέσα από τα μάτια

των μικρών ποδοσφαιριστών .


Κυριακή πρωί και το πάρκινγκ του αθλητικού κέντρου με τα γηπεδάκια 5Χ5 αρχίζει να γεμίζει αυτοκίνητα .
Μαμάδες και μπαμπάδες φέρνουν τους λιλιπούτειους ποδοσφαιρικούς αστέρες για να αγωνιστούν στο πρώτο τους παιχνίδι.
Ο καταπληκτικός καιρός ο ζεστός ήλιος η πανέμορφη ατμόσφαιρα του ανοικτού ορίζοντα με τα πολύχρωμα ρούχα των διαφόρων ομάδων, συνθέτουν ένα φανταστικό σκηνικό .
Λίγο αργότερα οι γονείς θα πάρουν θέση για να παρακολουθήσουν το πρώτο παιχνίδι του παιδιού τους, μια στιγμή κυριολεκτικά μοναδική.
Το σφύριγμα της έναρξης μας ανεβάζει το ενδιαφέρον και οι αντιδράσεις ενθουσιασμού για την ομάδα και το παιδί μας διαδέχονται η μία την άλλη.
Το σφύριγμα της λήξης συνοδεύεται από ομαδική επίσκεψη στο κυλικείο και μετά από το σνακ που προγραμμάτιζαν οι γονείς μετατρέπεται γρήγορα σε πάρτι με την βοήθεια των πιο ζωηρών βεβαίως.
Αυτό το ιδανικό κυριακάτικο πρωινό μερικές φορές μπορεί να χαλάσει και αιτία είναι πάντα η συμπεριφορά των ενηλίκων.
Πώς σκέφτονται τα παιδιά και τι επιπτώσεις έχει στην μετέπειτα ζωή τους αυτή η σκέψη;
Στην προσχολική ηλικία 4-6 χρ. τα παιδιά αναπτύσσουν εγωκεντρικό συναισθηματικό και κοινωνικό επίπεδο .
Τώρα είναι πια ικανοί να μάθουν, να αγωνιστούν, να παίξουν και να συνεργαστούν.
Μέχρι τώρα όλα όσα μάθαιναν ήταν γύρω από αυτούς.
Η μπάλα μου, η Μαμά μου...
Και ξαφνικά ‘’Μου πήρε την μπάλα μου’’ ‘’ που είναι η Μαμά μου’’.
Πόσο επηρεάζεται η συμπεριφορά του παιδιού που βλέπει να ανατρέπεται ο συνηθισμένος κόσμος σε αυτό το ‘’γήπεδο’’
Πολλά σχολεία έχουν ειδικούς (κοιν. λειτουργούς) που βοηθούν παιδιά που έρχονται για πρώτη φορά στο σχολείο να ξεπεράσουν αυτές τις φοβίες.
Στο γήπεδο όμως δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Είναι πιστεύω υποχρέωση όλων των ενηλίκων που ασχολούνται με αυτήν ειδικά την ηλικία,(Γονείς ,Προπονητές ,Παράγοντες, ) να εστιάσουν την προσοχή τους στο τι βλέπει το παιδί κάθε φορά . Ο μεγαλύτερος στόχος θα πρέπει να είναι η απόκτηση θάρρους.
Μερικές φορές η συμπεριφορά των ενηλίκων μόνον αυτό τον στόχο δεν υπηρετεί.
Φαίνεται πως μερικοί γονείς και προπονητές έχουν σύγχυση των ρόλων τους.
Και ενώ όλοι λέμε και λέμε να είμαστε προσεκτικοί το ξεχνάμε αυξάνοντας την κριτική μας και ξεχνώντας την αγάπη που έχουν ανάγκη τα παιδιά.
Την ώρα του παιχνιδιού για παράδειγμα ακόμη και ένα μπαλόνι που σπάει μπορεί να τρομάξει τα παιδιά που εκείνη την ώρα όπως είπαμε πριν αντιμετωπίζουν την ανατροπή του μέχρι εκείνη την ώρα γνωστού κόσμου.
Θα ήταν πραγματικά τραυματική εμπειρία μετά από αυτό να δει μια συμπεριφορά του γονέα του άγνωστη σε εκείνον .
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε για να καταλάβουμε πως το παιδί αντιλαμβάνεται την κατάσταση σε ένα γήπεδο;
Πιστεύω πραγματικά ότι πρέπει να σκεφτούμε με το δικό τους μυαλό και να δούμε με τα δικά τους μάτια το παιχνίδι.
Ένας πολύ καλός τρόπος για να μάθετε τι πραγματικά βλέπει το παιδί σας στο γήπεδο είναι να βιντεοσκοπείτε το παιχνίδι και να το βλέπετε μετά μαζί του αφήνοντάς το να σχολιάσει με τον δικό του τρόπο ότι του έκανε εντύπωση ώστε να καταλάβετε και ποιές οι εμπειρίες που βίωσε.
Υπάρχουν σίγουρα διαφορετικά παιδιά με διαφορετικές ικανότητες και χαρίσματα.
Το παιχνίδι στον ανοιχτό χώρο είναι το καλύτερο δώρο που κάνει ένας γονιός στο παιδί του.

Παρασκευή, 26 Δεκεμβρίου 2008


Η Ολλανδική άποψη στο ποδόσφαιρο(Α΄μέρος)


Ο προπονητής βοηθάει τα παιδιά να ανακαλύψουν την ουσία!
Ο ρόλος του μυαλού είναι κυρίαρχος
1.Οι μύες είναι οι σκλάβοι του μυαλού 2. Όλα είναι θέμα αντίληψης και αίσθησης

• Προπόνηση = Διδασκαλία
• Διδασκαλία = Η διαδικασία με την οποία μαθαίνουν οι άνθρωποι
• Οι μύες δεν μαθαίνουν
• Απλοποίηση του ποδοσφαίρου κατά την διδασκαλία και την μάθηση
• ΜΗΝ απλοποιείτε το ποδόσφαιρο σε σημείο να χάνει την ουσία του

Αρχές ανάπτυξης σύμφωνα με την "Ολλανδική άποψη’’

• αρχές δεκαετίας του 80: ανάπτυξη της επιμόρφωσης σχετικά με το παιδικό ποδόσφαιρο από την KNVB υπό την επίβλεψη του Mr. Rinus Michels
• μελέτη επάνω στον ιδανικό τρόπο διδασκαλίας του ποδοσφαίρου στα παιδιά
• η αλάνα ήταν το "σχολείο" για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου διότι περιλάμβανε όλα τα στοιχεία ενός κανονικού αγώνα: τεχνική, τακτική και φυσική κατάσταση
• έτος 2000: δεν υπάρχουν αλάνες , οι υπολογιστές και η τηλεόραση "ανταγωνίζονται" τα αθλήματα: τα παιδιά προπονούνται 2 ώρες την εβδομάδα και παίζουν 1 παιχνίδι
• Οι νεαροί ποδοσφαιριστές στο έτος 2000 παίζουν λιγότερη ώρα ποδόσφαιρο σε σύγκριση με τους πατεράδες τους

• Βασικές ιδέες:
1. Απόλυτη απόλαυση του ποδοσφαίρου
2. Πολλές επαναλήψεις
3. Καλή προπόνηση


Απόλυτη απόλαυση του ποδοσφαίρου• Όταν οι παίκτες έχουν κίνητρο κατά την διάρκεια της προπόνησης, μαθαίνουν περισσότερα και γίνονται καλύτεροι παίκτες. Ο στόχος μας είναι να παίρνουμε όσο το δυνατόν περισσότερη απόλαυση από το ποδόσφαιρο. Περισσότερη απόλαυση παρέχετε όταν οι παίκτες έχουν την δυνατότητα να σκοράρουν πολλές φορές. Στα μεγάλα γήπεδα τα παιδιά δεν έχουν την δυνατότητα να έρθουν πολλές φορές σε επαφή με την μπάλα με αποτέλεσμα να μην μαθαίνουν αρκετά.

• Προτάσεις για την ηλικία κάτω των 11 χρόνων:
α. Μικρότερες πλευρές
β. Μικρότερα γήπεδα

Πολλές επαναλήψεις• Η επανάληψη είναι ένα σημαντικό στοιχείο στην διαδικασία της μάθησης. Πράξη, πράξη και πράξη ξανά. Επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα, όπως συνέβαινε στις αλάνες.
Στην προπόνηση σημαίνει:
• Πολλές επαναλήψεις
• Συνεχόμενη ροή στην προπόνηση
• Ικανός αριθμός εστιών, μπαλών κ.τ.λ.
• Καλή οργάνωση
• Ποιοτική προπόνηση

Καλή προπόνηση
• Οι προπονητές πρέπει να αντιλαμβάνονται το πώς τα παιδιά καταλαβαίνουν το ποδόσφαιρο και πώς θα κάνουν τα πράγματα πιο ξεκάθαρα . Αυτή η διαδικασία χρειάζεται γνώση και κατανόηση . Η Ολλανδική Άποψη είναι μια μέθοδος προπόνησης η οποία σχεδιάστηκε με στόχο την καλύτερη δυνατή βελτίωση και ανάπτυξη των ποδοσφαιριστών


Τα 10 Βήματα της Καλής Προπόνησης

Η λογική προσέγγιση....επιβάλλεται για την διαδικασία της μάθησης
1. Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ
2. ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ,ΣΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ
3. ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΩΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΩΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
4. ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΣΤΑ 4 ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
5. ΔΟΥΛΕΨΤΕ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ\ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ
6. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
7. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ/ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ
8. ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΚΑΘΕ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ
9. ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΚΑΘΕ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ
10.ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΚΑΘΕ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ

1. Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ
Το σημείο εκκίνησης είναι η διαδικασία εκμάθησης του ποδοσφαίρου. Διαφορετικοί στόχοι για κάθε ηλικιακή κατηγορία.
ΗΛΙΚΙΑ -ΣΤΟΧΟΣ -ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
6-8 ΕΤΩΝ4:4(Η μπάλα είναι στρογγυλή)
Παιχνίδια δεξιοτήτων, Τ-Α-Ε
8-10 ΕΤΩΝ
7:7(Βασικό παιχνίδι ωριμότητας)
Τεχνική, επιδεξιότητα, παιχνίδι αντίληψης, Τ-Α-Ε
10-13 ΕΤΩΝ11:11 (Παιχνίδι ωριμότητας, τεχνικές δεξιότητες)
Τεχνικές δεξιότητες και απαιτήσεις κάθε θέσης, Τ-Α-Ε
14-16 ΕΤΩΝ11:11(Διαγωνιστικά παιχνίδια ωριμότητας, εκμάθηση της ζώνης)
Αποδοτικότητα στο παιχνίδι, Τ-Α
Άνω των 1611:11 (Ωριμότητα σε υψηλού επιπέδου ποδόσφαιρο)
Εξειδίκευση και πολύ-λειτουργικότητα των παικτών, Τ-Α-ΕΤ= Τεχνική , Α= Αντίληψη , Ε= Επικοινωνία

2. ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ,ΣΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ
Προτείνουμε τα παιδιά μέχρι 11 χρόνων να παίζουν σε μικρά γήπεδα με μικρότερες πλευρές. Στα μεγάλα γήπεδα τα παιδιά δεν έχουν την δυνατότητα να έρθουν πολλές φορές σε επαφή με την μπάλα με αποτέλεσμα να μην μαθαίνουν αρκετά. Αυτό το είδος προπόνησης βελτιώνει την αντίληψη τους.
Απλοποίηση από 11 vs 11 σε 7 vs 7
2 γήπεδα στο πλάτος ενός κανονικού γηπέδου
28 παίκτες , 2 διαιτητές
Μικρότερες εστίες : 5 x 2 μέτρα

















4 vs 4
5 σε ένα γήπεδο κανονικών διαστάσεων
κώνοι / στύλοι για εστίες 2-3 μέτρων
5 γήπεδα, 40 x 20 μέτρα
















Γιατί 4 vs 4?
- 4v4 είναι ο μικρότερος δυνατός χώρος παιχνιδιού χωρίς να χάνονται τα στοιχεία του ποδοσφαίρου : μπάλα , αντίπαλοι , συμπαίκτες , χώρος , πίεση , κανονισμοί , χρόνος , κατεύθυνση

4 vs 4 (βασική μορφή)


- Όλες οι δεξιότητες μπορούν να βελτιωθούν:
T - Τεχνική, κινητικά χαρακτηριστικά
Α - Αντίληψη, ατομική τακτική
Ε - Επικοινωνία
- Εξαιτίας του αριθμού των παικτών υπάρχει πάντοτε η δυνατότητα για παιχνίδι σε βάθος, πλάτος ή προς τα πίσω. Συνεπώς δημιουργούνται καταστάσεις ενός κανονικού παιχνιδιού
• - Τα παιδιά αναγνωρίζουν διαφορετικές καταστάσεις που συχνά επαναλαμβάνονται. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για να πάρουν την σωστή απόφαση χρησιμοποιώντας :
• το κοντρόλ της μπάλας
• την ταχύτητα με την μπάλα
• την κατεύθυνση της πάσας
• την επίθεση με την μπάλα
Παραλλαγές: 1. 4vs4 παιχνίδι με στόχο το οδήγημα της μπάλας – γκολ με πέρασμα της γραμμής 2. 4vs4 με στόχο την πάσα - 4 μικρές εστίες 3. 4vs4 παιχνίδι με στόχο τα σουτ 2 κανονικές εστίες (χωρίς Τ\Φ) 4. 4vs4 σε μακρύ και στενό γήπεδο (παιχνίδι αντεπίθεσης) 5. 4vs4 παιχνίδι με στόχο τις σέντρες και την κεφαλιά 2 κανονικές εστίες με Τ\Φ

Γενικός Κανόνας
- παίζουνε ποδόσφαιρο?
- μαθαίνουν το ποδόσφαιρο?
- απολαμβάνουν το ποδόσφαιρο?

3. ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΩΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΩΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
- Το κλειδί για την παρακίνηση είναι:
- Ποδόσφαιρο “ πρέπει να έχετε το Τ.Α.Ε. γι’ αυτό”
- Τεχνική (κινητική\φυσική άποψη)
- Αντίληψη (γνώση των στόχων και των κανόνων)
- Επικοινωνία

4. ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΣΤΑ 4 ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ• Κατοχή της μπάλας από τον αντίπαλο
• Μετάβαση από την κατοχή του αντιπάλου στην κατοχή της μπάλας για την ομάδα μας
• Κατοχή μπάλας
• Μετάβαση από την κατοχή της μπάλας στην κατοχή για τον αντίπαλη ομάδα


5. ΔΟΥΛΕΨΤΕ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ\ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ(ξεκάθαρα για κάθε ηλικία και επίπεδο αθλητών)


ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΓΡΑΜΜΗ
Κατοχή της μπάλας (ανάπτυξη)
• Άμυνα
• Κέντρο
• Επίθεση






Πηγή: Σεμινάριο προπονητικής-Ηράκλειο 2007

Τρίτη, 25 Νοεμβρίου 2008


Οργάνωση και λειτουργία μιας Ακαδημίας Ποδοσφαίρου

Σε όλα τα σωματεία το πρωταρχικό μέλημα των υπευθύνων πρέπει να είναι να έχουν ομά­δες με μικρό αριθμό παικτών, προκειμένου να είναι σε θέση να βοηθήσουν τους παίκτες να αποκτήσουν γερές βάσεις.
Λόγω της παραπάνω διαπίστωσης είναι έντονη η ανάγκη για δημιουργία μιας ακαδημίας ποδοσφαίρoυ που απευθύνεται στις κατηγορίες των αρχαρίων, προτζούνιορ, τζούνιορ και προπαίδων.
Η ακαδημία προσφέρει τις ιδανικές συνθήκες για να μάθουν οι νεαροί ποδοσφαιριστές τις τεxνικές και τακτικές του ποδοσφαίρου παρέχοντάς τους συγχρόνως αθλητική και κοι­νωνική παιδεία.
Φυσικά, για όλα αυτά απαιτούνται επιδέξιοι προπονητές και προγράμματα προπόνησης σχεδιασμένα γι' αυτές τις ηλικίες.

Η λειτουργία μιας ακαδημίας ποδοσφαίρου
Για τη σωστή λειτουργία μιας ακαδημίας ποδοσφαίρου απαιτούνται τα εξής:
. Αθλητικό σχέδιο με σαφώς καθορισμένους γενικούς στόχους,
. Στελέχωση από ανθρώπους που μπορούν να συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων,
. Ανάπτυξη μιας φιλοσοφίας,
.Υποδομή υποδοχής και διδακτικό υλικό,
. Πρόγραμμα εβδομαδιαίων προπονήσεων.

Οι στόχοι της ακαδημίας ποδοσφαίρου
Παρακάτω παρατίθενται τρεις γενικοί στόχοι που πρέπει να χρησιμεύουν ως σημείο αναφοράς για­ τους προπονητές και τη διεύθυνση μιας ακαδημίας ποδοσφαίρου.
1. Υποδεχτείτε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα παιδιά που επιθυμούν να μάθουν ποδό­σφαιρο παρέχοντάς τους προπονήσεις και προπονητές υψηλής ποιότητας.
Η υποδοxή και οι καλοί προπονητές ενός σωματείου αποτελούν βασικές προϋποθέσεις, για να νιώσουν οι νεαροί παίκτες άνετα και να θέλουν να παραμείνουν στις τάξεις του.

2. Εκπαιδεύστε τους νεαρούς παίκτες παρέχοντάς τους καλές τεχνικές γνώσεις, γερές βάσεις όσον αφορά στις τακτικές και μια φιλοσοφία που βασίζεται στην επιθυμία να γίνο­νται συνεχώς καλύτεροι.
Αυτός ο στόxoς είναι σημαντικός για ένα σωματείο, γιατί εάν διαθέτει μια καλή ακαδημία ποδο­σφαίρου, μπορεί να τροφοδοτεί συστηματικά τις άλλες κατηγορίες του με καλούς παίκτες.
3. Προσφέρετε στα μικρά παιδιά μια αθλητική παιδεία που βασίζεται στην ευγένεια, το σεβα­σμό και το ΄΄ευ αγωνίζεσθαι΄΄.
Η εκπαίδευση που λαμβάνουν τα παιδιά στo σωματείο είναι σημαντική, γιατί καθορίζει τον τρόπο συμπεριφοράς τους, καθώς τους διδάσκει κανόνες για τη ζωή.

Η στελέχωση μιας ακαδημίας ποδοσφαίρου

Για να λειτουργεί αποτελεσματικά η ακαδημία ποδοσφαίρου πρέπει να διευθύνεται από
έναν υπεύθυνο που θα είναι επιφορτισμένος με την τεχνική οργάνωσή της.
Προκειμένου να πετύχει το στόxo του, ο υπεύθυνος της ακαδημίας πρέπει να περιβάλλε­ται από μια παιδαγωγική ομάδα που απαρτίζεται από ικανούς προπονητές με εξειδίκευση στις κατηγορίες στις οποίες απευθύνονται
Επιπλέον, ο υπεύθυνος της ακαδημίας πρέπει να αναπτύξει μια φιλοσοφία και μια δυναμι­κή που θα επιτρέπουν τόσο στη διεύθυνση όσο και στoυς γονείς να παίζουν ένα συμπληρω­ματικό ρόλο σε σχέση με εκείνο των προπονητών.
Για να δημιουργηθεί ένα καλό κλίμα, στην αρχή κάθε σεζόν πρέπει να διεξάγεται μια συνά­ντηση με τους προπονητές, τους γονείς και τη διεύθυνση της σχολής, όπου θα παρουσιάζεται το πρόγραμμα κάθε κατηγορίας (ωράριο, προπονήσεις, αγώνες, τουρνουά κ.λπ.) και κυρίως θα ορίζονται οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του καθενός.


Ο ρόλος του υπεύθυνου της ακαδημίας ποδοσφαίρου
Όπως είδαμε παραπάνω, ο υπεύθυνος της ακαδημίας ποδοσφαίρου αποτελεί την κινητή­ρια δύναμή της, γιατί καθορίζει την τεχνική πολιτική και τη φιλοσοφία της.
Προκειμένου λοιπόν να είναι απόλυτα διαθέσιμος και για τις τρεις κατηγορίες όταν χρεια­στεί, είναι προτιμότερο να μην αναλάβει καμία ομάδα. Έτσι, θα μπορέσει να εκπληρώνει σωστά τα καθήκοντα του που είναι τα εξής:

. Επιλέγει τους κατάλληλους προπονητές για κάθε κατηγορία.

. Από κοινού με τους υπεύθυνους κάθε κατηγορίας καταρτίζει τα ετήσια προγράμματα προ­πόνησης για τους αρχάριους, προτζούνιορ, τζούνιορ και προπαίδες.

. Οργανώνει προγράμματα πρακτικής εξάσκησης για τις περιόδους των σχολικών διακοπών.

. Κατά τη διάρκεια των προπονήσεων και των αγώνων μεριμνά για την ορθή εφαρμογή της τεχνικής πολιτικής (προπονητικοί κύκλοι, τεστ κ.λπ.).

. Οργανώνει σε τακτά διαστήματα τεχνικές συναντήσεις με τους προπονητές, με σκοπό τη βελτίωση της τεχνικής τους κατάρτισης και την αξιολόγηση της προόδου των παικτών.

. Αντικαθιστά τον τεχνικό υπεύθυνο του σωματείου στο ποδόσφαιρο με ολιγομελείς ομάδες.

Ο ρόλος του υπεύθυνου κατηγορίας
Ο ρόλος του υπεύθυνου κατηγορίας είναι πολύ σημαντικός στο τεχνικό οργανόγραμμα, γιατί αντικαθιστά τον υπεύθυνο της ακαδημίας. Πολύ συχνά τη θέση αυτή καταλαμβάνει ο προπονητής της καλύτερης ομάδας.


Τα καθήκοντα του υπεύθυνου κατηγορίας είναι τα εξής:
. Προσπαθεί να ενδυναμώσει την κατηγορία του.
. Εφαρμόζει την τεχνική πολιτική (προπονητικούς κύκλους, τεστ κ.λπ.).
. Παρακολουθεί από κοντά την πρόοδο των παικτών.
. Αντιμετωπίζει τυχόν προβλήματα που προκύπτουν στην κατηγορία του (συνήθως σε σχέση με τους γονείς).
. Διαμορφώνει το πρόγραμμα των τουρνουά, των φιλικών αγώνων κ.λ.π.

Ο ρόλος του προπονητή ομάδας ποδοσφαίρου με μικρό αριθμό παικτών
Κατ΄ αρχήν, ο προπονητής μιας ποδοσφαιρικής ομάδας με μικρό αριθμό παικτών πρέπει να γνωρίζει καλά τις σωματικές, φυσιολογικές και πνευματικές δυνατότητες των παιδιών της ομά­δας του.
Έτσι θα μπορέσει να διαμορφώσει τις κατάλληλες προπονητικές μονάδες και να προσαρ­μόσει ανάλογα τις παιδαγωγικές παρεμβάσεις του.

Επίσης, ο προπονητής πρέπει να είναι αψεγάδιαστος και δίκαιος, καθώς κάθε ομάδα έχει ως πρότυπο συμπεριφοράς τον προπονητή της.

Μέσω της συμπεριφοράς του μπορεί να αναπτύξει μια φιλοσοφία που ευνοεί την πρόοδο
και την ανάπτυξη των παιδιών.

Είναι χρέος του να μεταδώσει αυτή τη φιλοσοφία τόσο στη διεύθυνση της σχολής όσο και στους γονείς των παιδιών, ώστε στους αγώνες να έχουν όλοι θετική συμπεριφορά


Τα καθήκοντα του προπονητή κατά την προπόνηση είναι τα εξής:
. Καταρτίζει την προπονητική μονάδα.
. Πρέπει να βρίσκεται τουλάχιστον μισή ώρα πριν από την προπόνηση στο γήπεδο, για να
υποδεχθεί τους παίκτες και να ετοιμάσει τον απαιτούμενο εξοπλισμό.
. Έχει γραπτό σχέδιο της προπονητικής μονάδας.
. Ελέγχει εάν όλοι οι παίκτες διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό (επικαλαμίδες, ειδικά
παπούτσια κ.λπ.).
. Προτού ξεκινήσουν παρουσιάζει επιγραμματικά την προπονητική μονάδα στα παιδιά.
. Εξηγεί τις ασκήσεις απλά και παραστατικά.
. Δείχνει ο ίδιος τις ασκήσεις ή αναθέτει την επίδειξή τους σε κάποιον από τους παίκτες. . .Εμψυχώνει την προπονητική μονάδα.
. Διορθώνει τους παίκτες.
. Επιβραβεύει τις επιτυχίες τους.
. Στο τέλος κάθε προπονητικής μονάδας κάνει τον απολογισμό δίνοντας έτσι χρόνο στα παι­διά να χαλαρώσουν.
. Ελέγχει εάν τα παιδιά επιστρέφουν τον εξοπλισμό.
. Ελέγχει (δεν υποχρεώνει) εάν τα παιδιά κάνουν ντους στα αποδυτήρια.
. Αποχωρεί μόνο όταν φύγει και ο τελευταίος παίκτης από το γήπεδο.

Τα καθήκοντα του προπονητή στους αγώνες είναι τα εξής:
. Καλωσορίζει την αντίπαλη ομάδα.
. Ελέγχει εάν οι παίκτες του διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό.
. Πριν τον αγώνα φροντίζει να γίνεται η κατάλληλη προθέρμανση (ασκήσεις με ή χωρίς την
μπάλα).
. Ανακοινώνει τη σύνθεση της ομάδας και δίνει απλές οδηγίες στους παίκτες.
. Κατά τη διάρκεια του αγώνα παρεμβαίνει για να αντικαταστήσει έναν παίκτη, αλλά όχι για
να διευθύνει τον αγώνα.
. Εμψυχώνει τους παίκτες του στις δύσκολες στιγμές.
. Αντικαθιστά τους παίκτες, έτσι ώστε να παίξουν όλοι τουλάχιστον σε ένα ημίχρονο.
. Στο τέλος του αγώνα, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, κάθεται κοντά στα παιδιά, για να κάνει τον απολογισμό του αγώνα.

Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, ο προπονητής ΔΕΝ πρέπει ποτέ:
. Να θεωρεί έναν αγώνα αυτοσκοπό λέγοντας στους παίκτες ότι πρέπει οπωσδήποτε να
κερδίσουν.

. Να χρησιμοποιεί μόνο τους καλύτερους παίκτες.

. Να αμφισβητεί τις αποφάσεις του διαιτητή.
. Να ασχολείται με άλλα πράγματα πλην του αγώνα (γονείς, στελέχη ακαδημίας κ.λπ.).

. Να βγάζει κάποιον από τον αγώνα, επειδή έκανε ένα λάθος.

. Να κατηγορεί τους παίκτες του επειδή χάνουν ή έχασαν.

Ο ρόλος του αντιπροσώπου της ακαδημίας ποδοσφαίρου

Συχνά ο αντιπρόσωπος της ακαδημίας είναι γονέας ενός παιδιού που αποφάσισε να συμμετέχει στην οργάνωση της ακαδημίας συνοδεύοντας τις ομάδες στους εβδομαδιαίους αγώνες.
Πρόκειται για ένα δύσκολο ρόλο, γιατί αυτός που θα τον αναλάβει πρέπει να αποστασιο­ποιηθεί από τη συγγενική σχέση που έχει με το παιδί του και να τον βλέπει ως έναν παίκτη (δηλαδή να μη θεωρεί ότι το παιδί του είναι ο καλύτερος παίκτης!).
Ο ρόλος του αντιπροσώπου είναι πολύ σημαντικός για μια ακαδημία ποδοσφαίρου, γιατί χωρίς αυτόν δεν μπορεί να επιβιώσει
Εκτός από τα καθήκοντα που του ανατίθενται (συνοδεία, διαιτησία, συμπλήρωση του φύλ­λου αγώνα κ.λπ.), ο αντιπρόσωπος πρέπει πάνω απ' όλα να βρίσκεται κοντά στα παιδιά και να συμπληρώνει τον προπονητή στην αποστολή του (ο ρόλος του είναι εκπαιδευτικός).
Γι' αυτό, ο αντιπρόσωπος πρέπει να είναι απόλυτα εξοικειωμένος με ολιγομελείς ομάδες και με το πνεύμα του ποδοσφαίρου, έτσι ώστε η στάση του τόσο μέσα όσο και έξω από το γήπεδo να ευνοεί την ανάπτυξη των παιδιών.
Πολύ συχνά το πνεύμα αντιλογίας και αμφισβήτησης των παιδιών οφείλεται σε ανάρμοστη συμπεριφoρά του αντιπροσώπου ή των προπονητών που αποτελούν πρότυπό τους.

Ο ρόλος των γονιών

Σήμερα η παρουσία των γονιών στις δραστηριότητες ενός σωματείου περιορίζεται ολοένα και περισσότερo. Σε ορισμένες περιοχές μάλιστα είναι ανύπαρκτη.
Από την άλλη πλευρά, τα σωματεία χρειάζονται ολοένα και περισσότερους εθελοντές, προκειμένoυ να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν.
Συχνά ζητείται από τους γονείς να προσφέ­ρουν τα οχήματά τους, προκειμένου να διευκολυνθούν οι μετακινήσεις της ομάδας.
Γι΄ αυτόν το λόγο, στην αρχή κάθε σεζόν το σωματείο οφείλει να ενημερώνει τους γονείς σχετικά με τις δραστηριότητες και τη λειτουργία του και σχετικά με τη στάση που πρέπει να τηρούν στην προπόνηση και στους αγώνες.
Η συμπεριφορά τους πρέπει να είναι πάντα υποδειγματική, καθώς από τη στιγμή που συνο­δεύουν τα παιδιά αντιπροσωπεύουν το σωματείο.

Η φιλοσοφία που πρέπει να αναπτυχθεί και να επικρατεί σε μια ακαδημία ποδοσφαίρου

Αξίζει να σημειωθεί ότι το ποδόσφαιρο με ολιγομελείς ομάδες είναι μια ιδιαίτερη μορφή ποδοσφαίρου που απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό. Γι' αυτό δεν πρέπει να αντιλαμβανό­μαστε το ποδόσφαιρο των παιδιών όπως αυτό των ενηλίκων.Αυτή η μορφή ποδοσφαίρου ενδείκνυται για την εξοικείωση των αρχαρίων και την εκμάθη­ση του ποδοσφαίρου από τα παιδιά προτείνοντάς τους διάφορες καταστάσεις παιχνιδιών σε γήπεδο προσαρμοσμένο στις δυνατότητές τους.
Πρόκειται για μια μορφή εκμάθησης με παιγνιώδη μορφή και έναν τρόπο εκπαίδευσης που βασίζεται σε συγκεκριμένους κανόνες, οι οποίοι προσβλέπουν στην εκπαίδευση των παικτών στον τομέα της τεχνικής, της τακτικής και της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Μέσω της ευχαρίστησης και της διασκέδασης που προσφέρει στα παιδιά το ποδόσφαιρο
με ολιγομελείς ομάδες συμβάλει στην ανάπτυξή τους και την πρόοδό τους.
Ως εκ τούτου, οι ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις του Σαββατοκύριακου (προκριματικοί, τουρ­νουά ή κύπελλο) πρέπει να θεωρούνται ως παιχνίδια και τα αποτελέσματά τους να είναι δευ­τερεύουσας σημασίας (μετράει η συμμετοχή και όχι το αποτέλεσμα).
Δε χρειάζεται, λοιπόν, να δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στο διαγωνιστικό χαρακτήρα του αγώνα, καθώς ούτως ή άλλως τα παιδιά θέλουν πάντα να κερδίζουν και να είναι τα καλύτερα.
Κατά συνέπεια, η φιλοσοφία που θα αναπτύξει μια ακαδημία ποδοσφαίρου είναι αναμφι­σβήτητα σημαντική, αλλά και οι άνθρωποι που τη στελεχώνουν παίζουν προεξέχοντα ρόλο.

Οι δυνατότητες υποδοχής και ο εξοπλισμός
Για τη σωστή λειτουργία όλων των κατηγοριών ο αριθμός των παιδιών που γίνονται δεκτά
στην αρχή κάθε σεζόν εξαρτάται από:
. τον αριθμό των προπονητών και των στελεχών διεύθυνσης,
. τη χωρητικότητα των εγκαταστάσεων (γήπεδο, αποδυτήρια κ.λπ.),
. το διαθέσιμο εξοπλισμό.

Οι προπονητέςΓια την αποτελεσματικότερη προπόνηση των νεαρών παικτών συνιστάται:
. 1 προπονητής/10 παίκτες στην κατηγορία των αρχαρίων.
. 1 προπονητής/12 παίκτες στην κατηγορία των προτζούνιορ.
. 1 προπονητής/14 παίκτες στην κατηγορία των τζούνιορ.
. 1 προπονητής/16 παίκτες στην κατηγορία των προπαίδων.
Στους αγώνες οι παίκτες πρέπει να συνοδεύονται από δυο στελέχη της διεύθυνσης της ακαδημίας, έτσι ώστε ο προπονητής να μπορεί να ασχολείται μόνο με την ομάδα.

Οι εγκαταστάσειςΜια από τις βασικότερες υποχρεώσεις του ποδοσφαιρικού σωματείου είναι να υποδέχεται τα παιδιά με τέτοιον τρόπο που να θέλουν να έρχονται στο γήπεδο.
Οι εγκαταστάσεις πρέπει να περιλαμβάνουν άνετα αποδυτήρια με ντους, καλά συντηρημέ­να γήπεδα και μια αίθουσα για τις ενημερωτικές συναντήσεις με τους γονείς και τα σνακ των παιδιών.
Πάνω από όλα όμως ένα ποδοσφαιρικό σωματείο πρέπει να παρέχει άριστες συνθήκες προπόνησης. .
Σ' αυτό το πλαίσιο η σωστή κατανομή των γηπέδων θα επιτρέψει στους προπονητές να δια­θέτουν το κατάλληλο γήπεδο για κάθε ομάδα και κάθε προπονητικό πρόγραμμα.

Για παράδειγμα, όσον αφορά στους αρχάριους, να προτιμάτε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου με πολύ χώρο , που θα είναι κατάλληλο για τις διάφορες ασκήσεις.
Αντίστοιχα, για την προπόνηση των προτζούνιορ και τζούνιορ ενδείκνυται η χρήση μισού γηπέδου ποδοσφαίρου με 7-9 παίκτες.
Για τους προπαίδες προτείνεται η χρήση ολόκληρου γηπέδου 11 παικτών.

Ο υλικός εξοπλισμόςΤα σωματεία πρέπει να μη διστάζουν να επενδύουν στον απαιτούμενο εξοπλισμό, καθώς αυτός παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της εκπαίδευσης.
Έτσι, κάθε ακαδημία ποδοσφαίρου πρέπει να διαθέτει επαρκή αριθμό μπαλών (μια για κάθε παίκτη), όπως και φανέλες, εμπόδια, πιατάκια, στεφάνια και σχοινάκια γυμναστικής, που είναι απαραίτητα για την πρόοδο των νεαρών παικτών.

Αριθμός προπονητικών μονάδων ανά κατηγορία

Ο αριθμός των εβδομαδιαίων προπονήσεων εξαρτάται από τα διαθέσιμα γήπεδα και απο­δυτήρια.
Όσον αφορά στους αρχάριους, συνιστούνται δύο προπονητικές μονάδες την εβδομάδα
Στις κατηγορίες των προτζούνιορ και τζούνιορ εκτός από τους αγώνες που διεξάγονται τα Σαββατοκύριακα, ενδείκνυνται δυο προπονητικές μονάδες την εβδομάδα.
Για τους προπαίδες συστήνονται τρεις προπονητικές μονάδες και ένας αγώνας.

Πηγή: C.Cattenoy-F.Gil ''Ποδόσφαιρο για μικρές ηλικίες''

Πέμπτη, 18 Σεπτεμβρίου 2008


ΠΛΑΝΟ ΓΙΑ ΗΛΙΚΙΕΣ 8-10 ΕΤΩΝ


ΠΛΑΝΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ(8-10 ΕΤΩN)

ΦΥΣΙΚΑ -ΚΙΝΗΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Τα παιδιά της ηλικίας αυτής έχουν μεγαλύτερη ικανότητα εκμάθησης και η αντίληψη τους είναι πιο ανεπτυγμένη σε σύγκριση με τα παιδιά της προηγούμενης ηλικίας. Η ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης και της αντίληψης βελτιώνεται συνεχώς. Είναι ικανά να αλλάζουν το ρυθμό της κίνησης και η παρατηρητικότητα τους είναι πολύ μεγάλη .Ενθουσιάζονται από τα παιχνίδια και επηρεάζονται από τις τιμωρίες. Στη φάση αυτής της ηλικίας παρουσιάζουν ταχεία αύξηση στα κάτω άκρα και το πάχος κατανέμεται σε περισσότερα μέρη του σώματος τους .

ΗΛΙΚΙΑ 8-10 ΕΤΩΝ
ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ 1-2-3
ΧΡΟΝΟΣ ΜΙΑΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ 60-75΄

Περιεχόμενα προπονήσεων.
20% σβελτάδα ευκινησία (ασκήσεις συντονισμού)
20% παιχνίδια με τη μπάλα
30% ασκησεις εξοικείωσης με τη μπάλα (τεχνική)
30% μορφές παιχνιδιού

ΕΤΗΣΙΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣΠερίοδος
Στόχοι και περιεχόμενο.
ΕκπαίδευσηΣυναγωνισμός .μέσα και στόχοι

ΣεπτέμβριοςΒασική τεχνική[οδήγημα μπάλας –κοψίματα ,μεταβιβάσεις ΣΟΥΤ ] προπόνηση συντονισμούΕυλυγισία στατικές-βαλλιστικές διατάσειςΕκπαιδευτικά παιχνίδια 5χ5


Οκτώβριος
Βασική τεχνική,Νευρομυική συναρμογή και προπόνηση συντονισμού πιο σύνθετες ασκήσεις[5χ5]Aσκήσεις ευλυγισίαςΕκπαιδευτικά παιχνίδια και κινήσεις παικτών στο γήπεδο 5χ5 και 6χ6


Νοέμβριος Βασική τεχνική, προπόνηση συντονισμού ,ομαδικές ασκήσεις1:1,2:2 κ.άΑσκήσεις σε στάση και σε κίνηση ομαδική τακτική ανάλυση.Εκπαιδευτικά παιχνίδια και κινήσεις παικτών στο γήπεδο .Τακτική σύστημα 3-3-2 κινήσεις σε απλή μορφή. [ 9v9]

Δεκέμβριος Test τεχνικής επιδεξιότητας με μπάλα και χωρίς μπάλα(τεστ κίνησης – τεστ ταχύτητας)Εκπαιδευτικά παιχνίδια Τακτική ΣΤΟ σύστημα 3-3-2 κινήσεις σε απλή μορφή

ΙανουάριοςΒασική τεχνική, προπόνηση συντονισμού ,ομαδικές ασκήσεις, σε στάση και σε κίνηση. ομαδική τακτική ανάλυση.ΤΑΚΤΙΚΗ ΠΟΛΛΑ ΜΙΝΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΕ ΟΛΙΓΑΜΕΛΛΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ - ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 10΄
Εκπαιδευτικά παιχνίδια σύστημα 4-3-1 σε απλή μορφη ΚΙΝΗΣΕΙΣ παικτών και σωστή κυκλοφορία της μπάλας.Επίδειξη της άμυνας ζώνης [1:1,2:1,2:2,3:2,4:3,4:4] .μίνι εσωτερικά τουρνουά

Φεβρουάριος Βασική τεχνική και προπόνηση συντονισμού πιο σύνθετες ασκήσεις 3-9 παικτώνΕκπαιδευτικά παιχνίδια και στα 2 συστήματα.

Μάρτιος Βασική τεχνική και προπόνηση συντονισμού πιο σύνθετες ασκήσεις ομαδική τακτική ανάλυση.Εκπαιδευτικά παιχνίδια 9::9-διδασκαλία ζώνης .

ΑπρίλιοςTest επιδεξιότητας με μπάλα και χωρίς μπάλα(κίνηση –ταχύτητα)Εκπαιδευτικά παιχνίδια


Μάιος
Test επιδεξιότητας με μπάλα και χωρίς μπάλα(κίνηση –ταχύτητα)Εκπαιδευτικά παιχνίδια και μίνι εσωτερικά τουρνουά[ 5:5 ]

Τετάρτη, 17 Σεπτεμβρίου 2008


ΠΛΑΝΟ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΗΛΙΚΙΕΣ 13-15 ΠΑΙΔΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

ΠΛΑΝΟ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ
ΤΜΗΜΑ ΠΑΙΔΙΚΟ
ΗΛΙΚΙΕΣ:13-14 ΧΡΟΝΩΝ

ΔΕΥΤΕΡΑ
1 Προθέρμανση γενική .
Συναρμοστικές ασκήσεις.
Ασκήσεις συντονονισμού,νευρομυική συναρμογή [ΟΡΓΑΝΑ:στεφάνια σκάλα ,ράβδοι]
2 ΚΥΡΙΟ ΜΕΡΟΣ
Α. Βελτίωση αντοχής [συνεχόμενο τρέξιμο με μπάλα και χωρίς μπάλα 160-165π-min]
Ασκήσεις τεχνικής [υποδοχή μπάλας , μεταβιβάσεις , κεφαλιές]

B. Παιχνίδι κυκλοφορίας μπάλας με 2-3 επαφές [8:8] στο μισό του γηπέδου με παραλλαγές
3. Αποθεραπεία [τρέξιμο - διατάσεις]

ΤΡΙΤΗ
1. Προθέρμανση γενική .
Ειδική προθέρμανση με στοιχεία τεχνικής [1-2, ,passing game]
νευρομυική συναρμογή -
διατάσεις
4-6 εκκινήσεις
2. ΜΥΪΚΗ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ
Κοιλιακοί 3 σετ των 15 επαναλήψεων
Push ups 3 σετ των 20επαναλήψεων, διάλειμμα 30 '' [το ίδιο σε όλες τις ασκήσεις]
Έλξεις διεκδίκηση ιατρικής μπάλας.
Άλματα με τα 2 πόδια [εμπόδια]2χ20 επαναλήψεις
Αιωρήσεις ποδιού προσαγωγού-απαγωγού σε ζεύγη[2 χ 20 επαναλήψεις]
3 ΤΑΚΤΙΚΗ
Παιχνίδι κατοχής και κυκλοφορίας μπάλας, άμυνα ζώνης με 11 παίκτες στο σύστημα 4-4-2 .
με 9 παίκτες 3-3-2+,παιχνίδι από τα άκρα.

4. Αποθεραπεία [τρέξιμο]

ΠΕΜΠΤΗ1. Προθέρμανση ειδική με στοιχεία τεχνικής –τακτικής 3:1 4:2.
εκκινήσεις ,
ταχύτητα αντίδρασης 3-4 σετ [5χ 15 μ]
2 Τακτική
Τελειώματα φάσεων2:1 και 4:2 ειδική τακτική, τακτική θέσεων και άμυνα ζώνης
Σέντρες μετά από τακτικές κινήσεις [1 δοκάρι -2 δοκάρι οι επιθετικοί,over lap
Σουτ[ταχυδύναμη 1:1] τελειώματα μετά απο συνδυασμούς 1-2, over lap ,ξεμαρκάρισμα
Παιχνίδι με περιορισμένες επαφές 8:8 +2 ουδέτεροι
3. Αποθεραπεία

ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Δομή των προπονητικών μονάδων στο παιδικό ποδόσφαιροΚΑΛΗ ΣΕΖΟΝ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.
Ο καταμερισμός των διάφορων μερών της προπόνησης εξαρτάται απο τους προπονητικούς στόχους , την ηλικία και το επίπεδο απόδοσης των παιδιών. Κάθε προπονητική μονάδα αποτελείται απο τις παρακάτω φάσεις.
1. Παιχνίδια προσαρμογής-προθέρμανσης [ 5΄-10΄]
2. Τεχνικές ασκήσεις προθέρμανσης [5΄-10΄]
3. Προπόνηση συντονισμού [5΄-10΄]
4. Κύριο μερος με έμφαση σε κάποιο στοιχείο [ 20΄-30΄]
5. Τελικό παιχνίδι -αγώνας [20΄-30΄]

Προπόνηση για παιδιά και εφήβους-θεμελιώδεις αρχέςΣε μια προπόνηση που υπολογίζονται οι ιδιαιτερότητες παιδιών και εφήβων πρεπει να βασιζόμαστε σε κάποιες θεμελιώδεις αρχές όπως
Προπόνηση προσανατολισμένη στη παροχή κινήτρων και βιωμάτων.
1. ΄Εμφαση στη μπάλα
2. Σχηματισμός μικρών ομαδων
3. Οριοθέτηση χώρου παιχνιδιού και προπόνησης
4. Συμμετοχή όλων των παιδιών
5. Ενίσχυση της επιτυχίας και των προσωπικών βιωμάτων
6. Επιλογή χαρακτηριστικών αγωνιστικών καταστάσεων για το παιχνίδι
7. Υπολογισμός των διαφορών μεταξύ των παιδιών
8. Χρησιμοποίηση καταλληλων οργάνων προπόνησης


Αναρτήθηκε από ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΔΙΑΣ στις 6:14 πμ 0 σχόλια

Πέμπτη, 19 Ιουνίου 2008


Yπερπήδηση Ηλικιών στο Παιδικό Ποδόσφαιρο

Ένα πολύ σοβαρό θέμα που αντιμετωπίζουν οι προπονητές ακαδημιών είναι η υπερπήδηση ηλικιών ανάμεσα στις διάφορες ηλικιακές κατηγορίες. Φυσικά εννοώ να χρησιμοποιούνται παιδιά μικρότερης ηλικίας σε αγωνιστικά τμήματα της επόμενης ηλικίας και όχι το θλιβερό φαινόμενο να χρησιμοποιεί κάποιος μεγαλύτερα παιδιά σε τμήματα μικρότερης ηλικίας σε παιχνίδια με σκοπό να κλέψει το αποτέλεσμα!
Αντιμετώπισα αυτό το πρόβλημα και θα αναφέρω τις σκέψεις-απόψεις-αποφάσεις μου όσο αφορά στην αντιμετώπισή του.
Κατ’ αρχάς τα όρια ηλικιών δεν είναι τα ίδια σε όλους τους νομούς της χώρας.
Στα Χανιά που είμαι εγώ, θα έχουμε από την ΕΠΣΧανίων,
τον παρακάτω διαχωρισμό την επόμενη περίοδο 2008-09:
Β΄ ομάδα (παιδικό πρωτάθλημα) γεν.1992-94
Προπαιδικό πρωτάθλημα: γεν.1995-96
Πρωτάθλημα Τζούνιορ : γεν.1997-98
Πρωτάθλημα Προτζούνιορ: γεν.1999-00
Σε κάθε τμήμα σίγουρα υπάρχουν παιδιά που ξεχωρίζουν, είτε λόγω ταλέντου, είτε λόγω σωματότυπου. Είναι εύκολο να διακρίνει κανείς αυτά τα παιδιά καθώς ειδικά στις μικρότερες ηλικίες, μπορούν πολλές φορές να κάνουν ότι θέλουν στον αγωνιστικό χώρο(περνάνε όποιον βλέπουν μπροστά τους δίχως πρόβλημα, προσποιούνται, σκοράρουν κατά βούληση, μπορούν μόνα τους να πάρουν ένα παιχνίδι). Το πρόβλημα είναι κάνουμε καλό σε ένα παιδί όταν το αφήσουμε να λειτουργεί με αυτό τον τρόπο; Φυσικά σε αυτές τις ηλικίες-ειδικά τζούνιορ και προτζούνιορ-αφήνουμε το ελεύθερο παιχνίδι, χωρίς πολλές παρεμβάσεις και τακτική αυστηρότητα. Τι γίνεται λοιπόν με το παιδί; Πιθανόν υπάρχει ένας πατέρας, που στην συντριπτική πλειοψηφία το θεωρεί νέο Ζιντάν και αυτή του η ‘’διαπίστωση’’περνάει σίγουρα και στο παιδί. Υπάρχει ένας περίγυρος μέσα στην ομάδα που παικταρά το ανεβάζει, παικταρά το κατεβάζει. Το παιδί αντιλαμβάνεται όλα αυτά και γνώμη μου είναι πως δεν του κάνουν καλό.
Αν ένα παιδί κρίνουμε ότι μπορεί σωματικά να ανταγωνιστεί παιδιά μεγαλύτερα τότε γνώμη μου είναι πως πρέπει να το πράξουμε. Μπορούμε να το ξεκινήσουμε από την προπόνηση και σταδιακά να το μεταφέρουμε στον αγώνα. Πρέπει να μιλήσουμε στο παιδί και να του εξηγήσουμε με απλά λόγια ότι αυτό είναι για το καλό του και να το ενθαρρύνουμε αν είναι διστακτικό ή φοβισμένο .Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και με τους γονείς. Φυσικά μιλάμε για την επόμενη χρονολογικά ηλικία και όχι για μεγαλύτερες αποστάσεις, γιατί τίθεται θέμα σωματικής καταπόνησης και τραυματισμών. Η διαφορά μπορεί να είναι από μήνα έως και δύο χρόνια βέβαια π.χ. παιδί γεν.Ιαν.1996 να μπει σε τμήμα 1994-95. Με κάποια παιδιά θα το χωρίζει ένας μήνας (γεν. Δεκ.1995) με κάποια άλλα (γεν.Ιαν.1994) δύο χρόνια. Βέβαια αν έχουμε τμήματα ανά έτος η διαφορά περιορίζεται σημαντικά.
Όσο τα παιδιά μεγαλώνουν είναι πιο εύκολο να γίνει αυτή η διαδικασία, καθώς δυναμώνουν περισσότερο. Παιδιά του προπαιδικού στο 2ο έτος άνετα μπορούν να ανέβουν στο παιδικό. Η τακτική αυτή από όσα γνωρίζω ακολουθείται και σε ακαδημίες μεγάλων ομάδων, που διαθέτουν την επιστημονική τεχνογνωσία, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Χαρακτηριστική είναι και μια δήλωση που έχει κάνει ο Μέσι σε μία συνέντευξη του :’’ δεν με προβληματίζει το γεγονός πως σε τόσο μικρή ηλικία, βρέθηκα στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα. Πάντα οι προπονητές μου με χρησιμοποιούσαν σε τμήματα με μεγαλύτερα παιδιά και έχω συνηθίσει…’’!
Ο εκάστοτε προπονητής, λαμβάνοντας υπόψη το ταλέντο, το σωματότυπο και τα χαρακτηριστικά του κάθε παιδιού, βασιζόμενος στη διαίσθηση και την εμπειρία του, πρέπει-προσωπική άποψη- να επιδιώκει τα παιδιά-ταλέντα, τα προχωρημένα παιδιά να ανεβαίνουν ένα ‘’σκαλί’’ πιο πάνω και να συναγωνίζονται μεγαλύτερα παιδιά. Ο συναγωνισμός τους κάνει καλό καθώς τα βάζει στη διαδικασία να προσπαθήσουν περισσότερο για να τα καταφέρουν και δεν τα αφήνει να πέσουν στην παγίδα του νέου Ροναλντίνιο! Πολλά από αυτά τα παιδιά επίσης, βαριούνται στην προπόνηση καθώς οι ασκήσεις και οι μονομαχίες τους φαίνονται πολύ εύκολες. Προσοχή ! Δεν εννοώ να μην αφήσουμε τα παιδιά να κάνουν όνειρα, να χαρούν και να απολαύσουν το παιχνίδι. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και να σιγουρευτούμε ότι ανταπεξέρχονται σε αυτή την πρόκληση. Χρειάζεται πάντα η σωστή προπονητική καθοδήγηση, η συζήτηση με τους γονείς και πιθανόν και με τα άλλα παιδιά για να αποδεχτούν αυτές τις ιδιαιτερότητες. Επίσης, χρειάζεται προσοχή στην προπονητική διαδικασία καθώς και εκεί υπάρχουν πιθανά προβλήματα ανισότητας μεταξύ των παιδιών και η μετάβαση πρέπει να είναι ομαλή.
Μπορούμε να το ξεκινήσουμε και μέσα στους κόλπους της ακαδημίας μας σε πρώτη φάση για να δούμε πως λειτουργεί π.χ. σε αγωνιστικό εσωτερικό παιχνίδι Τζούνιορ προσθέτουμε 2 προχωρημένα παιδιά παιδιά Προτζούνιορ ή πραγματοποιούμε εσωτερικό παιχνίδι του μεταξύ Τζούνιορ Β και Προτζούνιορ Α .
Καταλήγοντας, προτρέπω στην πραγματοποίηση της παραπάνω πρακτικής στους συνάδελφους προπονητές. Το παρατηρώ και το τολμώ εδώ και χρόνια, βλέπω και άλλους συναδέλφους να το κάνουν και τα αποτελέσματα είναι μόνο θετικά. Μπορεί έτσι να χάσουμε ένα τίτλο σε ομαδικό επίπεδο αλλά δίνουμε εφόδια σε ένα ταλέντο και πιστεύω σε αυτό τον τρόπο σκέψης. Θα έλεγα επίσης ότι τα πισωγυρίσματα δεν είναι σωστά , δηλαδή δεν πρέπει να κάνουμε κάποια παιδιά μπαλάκι από τμήμα σε τμήμα. Μπορούμε να το εντάξουμε σταδιακά αλλά από την στιγμή που θα σιγουρευτούμε ότι τα καταφέρνουν τα μονιμοποιούμε στο τμήμα που επιλέξαμε. Δηλαδή θα είναι λάθος, σε ένα δύσκολο παιχνίδι να τα καλέσουμε πίσω για να ‘’κερδίσουμε’’. Υποτιμούμε έτσι τα άλλα παιδιά και δεν τους δίνουμε το κίνητρο να προσπαθήσουν να γίνουν καλύτερα.
Βασίλης Παπαδάκης

5Χ5 ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΑΚΤΙΚΕΣ

ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ 5Χ5 ΕΧΕΙ ΜΠΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ 5Χ5 ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΤΟΥΡΝΟΥΑ,

ΓΙ ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΣΩ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ [ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ,ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ]ΠΟΥ ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ.

ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ [ΡΟΜΒΟΣ]1-2-1

ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΝΜΑ ΠΟΥ Ο ΕΝΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΟΙ 2 ΠΛΑΓΙΟΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ

ΘΕΤΙΚΑ:
1Η ΟΜΑΔΑ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΜΥΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ 3 ΠΑΙΚΤΕΣ .
2 ΚΑΤΑΙΓΙΣΤΙΚΟΣ ΡΥΘΜΟΣ
3 ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

ΑΡΝΗΤΙΚΑ

1 ΚΑΤΑΠΟΝΗΣΗ ΠΑΙΚΤΩΝ ΑΦΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΟΛΥ ΤΡΕΞΙΜΟ
2 ΡΙΨΟΚΙΝΔΥΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ
3 ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ [ΤΑΧΥΤΗΤΑ,ΑΝΤΟΧΗ]



ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΣΧΗΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟ [ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ]2-2 .
ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑ ΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ.Η ΟΜΑΔΑ ΠΑΙΖΕΙ ΑΜΥΝΑ ΖΩΝΗΣ ,2 ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ,2 ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ.

ΘΕΤΙΚΑ:
1 ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ
2 ΑΠΛΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗΤΟΥ

ΑΡΝΗΤΙΚΑ :
1 ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ
2 ΑΠΑΙΤΕΙ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥΣ ΜΕ ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ.


ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΣΧΗΜΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΤΑΞΗ «Υ» [1-1-2] .ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΝ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΤΕΡΜΑΤΑ.
ΘΕΤΙΚΑ:ΠΟΛΛΑ ΓΚΟΛ ΣΥΝΑΠΑΣΤΙΚΟ ΘΕΑΜΑ
ΑΡΝΗΤΙΚΑ:ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΣΤΙΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΕΙΣ








Σάββατο, 14 Ιουνίου 2008


Θα κόβεις Θα δημιουργείς και θα εκτελείς



Χαιρετίζω την εξαιρετική προσπάθεια του δημιουργού του Blog και των συνεργατών του.
Μελετώντας τις αναρτήσεις μέχρι σήμερα διαπίστωσα με μεγάλη χαρά πως επιτέλους θα
μπορούμε σε λίγο καιρό να μιλάμε και στη χώρα μας (την πρωταθλήτρια ευρώπης) για
ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΥΠΟΔΟΜΩΝ .
Υπάρχουν στο παρών ιστολόγιο αναρτήσεις με θέμα την ύλη που διδάσκεται κάθε ηλικία
καθώς επίσης και ειδικότερα θέματα (τεχνικοτακτικά) .
Δεν θέλω να επαναλάβω όσα έχουν αναρτηθεί και αφορούν την διδασκαλία του ποδοσφαίρου
και την ύλη που θα πρέπει να διδαχτεί ένα παιδί .
Ολοι νομίζω ,συμφωνούμε πως ένας σύγχρονος ποδοσφαιριστής με δυνατότητα να
παίξει σε ομάδα εθνικής κατηγορίας πρέπει να διαθέτει άριστη τεχνική κατάρτηση , ταχύτητα,
δύναμη και όρεξη για δουλειά (κυρίως).
Τι γίνεται όμως με το θέμα τακτική;
Δυστυχώς εδώ τα πράγματα δεν είναι τοσο ξεκάθαρα .
Τι πρέπει να παίζω για να δημιουργήσω τον ποδοσφαιριστή του μέλλοντος;
Πως θα παιζουν άμυνα σε 5 χρόνια απο σήμερα οι επαγγελματικές ομάδες;
Πρέπει να γίνω προφήτης για να μαθω στο παιδί να παίζει μπάλλα;
Παρατηρώντας τα μεγάλα τουρνουά (Euro - mundial κλπ) διαπιστώνω ότι οι απαιτήσεις
απο το σύγχρονο ποδόσφαιρο για τον σύγχρονο ποδοσφαιριστή ειναι πολύ κοντά σε
εκείνο που μου έλεγε αστειευόμενος ο προπονητής μου όταν ήμουν 18 χρονών λίγο πριν
με βάλει για πρώτη φορά στη μεγάλη ομάδα: <<Δεν θέλω πολλά απο σένα>> μου ειχε πει.
Και με σοβαρό ύφος συνέχισε: <<ΘΑ ΚΟΒΕΙΣ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΚΤΕΛΕΙΣ >>.
Αυτό πιστεύω είναι η σύγχρονη απαίτηση απο τον παίχτη .
1:Αμυνα να κερδίσω την μπάλλα .
2 :Συνεργασία να την μεταφέρω στον αντίπαλο χώρο άμυνας .
3:Απειλώ την αντίπαλη εστία.
Εχουν ειπωθεί πολλά για τα<< συστήματα>>που πρέπει να διδάσκουμε στις ομάδες
των τμημάτων υποδομής.
Επικρατέστερη άποψη αυτή του 4-3-3
Εκείνο που ξέρουμε όλοι πολύ καλά ειναι πως 9 στα 10 παιδιά θέλουν να είναι επιθετικοί
και ο 1 στους 10 θέλει να είναι ο τερματοφύλακας.
Αυτό συμβαίνει γιατί τα παιδιά συναρπάζονται απο το παιχνίδι μπροστά στο τέρμα.
Το 4-3-3 πιστεύω πως δίνει την δυνατότητα στον προπονητή να δημιουργήσει την δική
του ομάδα ανάλογα με τα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών του.
Και το βασικό είναι πως σου δίνει την δυνατότητα να διδάξεις την κίνηση Overlap και την
αντίθετη κίνηση σε όλο το μήκος και πλάτος του γηπέδου.
Βασικό μειονέκτημα του συστήματος η πολύ <<κοντή >> ομάδα (Η απόσταση άμυνας επίθεσης)
δίνει την δυνατότητα στους αντιπάλους να βρουν αρκετό χώρο στην πλάτη της άμυνας μας
και συμβαίνει ειδικά στα μικρότερα τμήματα ο αντίπαλος <<Λίμπερο>> με μια δυνατή απόκρουση
να μας αναγκάζει να τρέχουμε να κυνηγάμε τον αντίπαλο γρήγορο επιθετικό.
Εδώ είναι που χρειάζεται υπομονή και όρεξη για δουλειά απο τον προπονητή της ομάδας.
Πρέπει να διδάξουμε το Zone press την διαγώνια κάλυψη και την άμυνα χώρου ενθαρύνοντας
τα παιδιά να αμύνονται σαν μια ομάδα ,με άμυνα χώρου και ζώνη γιατι αυτό είναι σωστό.
Θα έρθουν και οι νίκες .
Αν παίζουμε μόνο για την νίκη χάνουμε την ουσία της προσπάθειάς μας που δεν είναι άλλη
απο την εκμάθηση .Ακόμη και τα παιδιά που δεν θα γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές
θα έχουν την χαρά να καταλαβαίνουν αυτό που θα βλέπουν αργότερα σαν θεατές.

Τετάρτη, 4 Ιουνίου 2008


ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΕ ΣΤΑΘΜΟΥΣ

ΚΑΘΕ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ,ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΟ ΣΕΒΟΝΤΑΙ.
ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΜΗΝΕΣ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΒΑΖΩ 4 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΖΩ ΣΕ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΜΕ ΥΠΟΟΜΑΔΕΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ( 4-6 ΠΑΙΚΤΕΣ) ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ:

  1. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΜΠΑΛΑ ΠΑΣΣΕΣ ΣΙΓΟΥΡΕΣ .5-2 ΚΟΡΟΙΔΟ Η 4-1
  2. ΝΕΥΡΟΜΥΙΚΗ ΣΥΝΑΡΜΟΓΗ ΜΕ ΜΠΑΛΑ (ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΑΚΙ) ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ /ΚΕΦΑΛΙΕΣ, Η ΜΠΑΛΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ/ - ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΗΣ
  3. ΜΟΝΟΜΑΧΙΕΣ 1V1 H 2V1 ME TELEIΩΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΣΟΥΤ
  4. OVER LAP 3 ΠΑΙΚΤΩΝ ΜΕ ΟΜΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΤΕΛΕΙΩΜΑΤΑ.
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΝΩ ΔΙΠΛΟ ΚΑΙ ΒΑΖΩ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗΣ (ΑΜΥΝΑ ΧΩΡΟΥ- ΜΑΝ ΤΟ ΜΑΝ)
ΥΠ:ΒΑΖΩ ΠΟΛΛΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΑΘΜΩΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΩ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
ΥΠ:ΟΙ ΗΛΙΚΙΕΣ ΠΟΙΚΙΛΛΟΥΝ 12-16 .ΑΝΕΤΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΣΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
ΥΠ:ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΑΛΩ ΚΑΙ 5 ΣΤΑΘΜΟΥΣ ,ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 3,5 ΛΕΠΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΣΚΗΣΗ ΜΕ ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ Ι ΛΕΠΤΟ.ΣΤΟ 3 ΣΤΑΘΜΟ ΔΙΝΩ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ ΑΦΟΥ ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΗ ΕΝΤΑΣΗ
ΠΟΣΟΤΗΤΑ 2 -3 ΣΕΤ

Τρίτη, 8 Απριλίου 2008


Η προπόνηση ποδοσφαίρου με τα παιδιά και τους νέους - από την ψυχολογική και παιδαγωγική σκοπιά

O επιδιωκόμενος στόχος στην επιμόρφωση των προπονητών ποδοσφαίρου, που προορίζονται ν' ασχοληθούν με τα παιδιά και τους νέους - ιδιαίτερα στο θέμα της ψυχολογίας και παιδαγωγικής - είναι ο ακόλουθος: Συνιστάται όπως, για να φθάσουν στο σκοπό τους, οι εν λόγω προπονητές, εκτός από τις απαραίτητες γνώσεις στον τομέα του ποδοσφαίρου να είναι κι από ψυχολογικής άποψης το ίδιο ικανοί και να διαθέσουν τους εαυτούς τους στους νέους που τους έχουν εμπιστευθεί και να γίνουν αναγνωρισμένοι παιδαγωγοί πλήρως συνειδητοποιημένοι για τις ευθύνες που έχουν.
Πράγματι, οι προπονητές των κατηγοριών παίδων και νέων, που διαθέτουν τις απαραίτητες ψυχολογικές και παιδαγωγικές ιδιότητες, γνωρίζουν τα παρακάτω σημεία:
-Η προπόνηση για παιδιά και νέους ποδοσφαιριστές είναι πάντα προπόνηση προετοιμασίας για υψηλές επιδόσεις. Όμως δεν είναι προπόνηση υψηλού ή χαμηλού επιπέδου.
-Μόνο με την εφαρμογή θεωρητικών και πρακτικών γνώσεων του αθλήματος, σε διαφορετικές καταστάσεις, μπορεί ο νέος ποδοσφαιριστής να βελτιωθεί φανερά και να αναπτύξει προσωπικότητα, που θα ταιριάζει στην ομάδα.
-Ανάπτυξη των επιδόσεων μ' επιτυχία απαιτεί ικανότητα βασιζόμενη περισσότερο στην πρακτική και στη θεωρία, στον πολύ χρόνο και τελικά, πολύ μεγάλη υπομονή (συνιστάται να καταλάβουμε πλήρως όλους τους περίπλοκους όρους της ανάπτυξης).
Άρα, οι αντίστοιχες προσπάθειες, που αποβλέπουν στην απόκτηση αθλητικής επιτυχίας δεν πρέπει ποτέ να έχουν ολέθριες συνέπειες στην σχολική επιμόρφωση και στον επαγγελματικό βίο των νέων ποδοσφαιριστών.
Μαθαίνοντας να καταλαβαίνεις τα στάδια ανάπτυξης νέων ποδοσφαιριστών
Να θέσουν στη διάθεση των νέων τις ψυχολογικές γνώσεις τους και την απαραίτητη παιδαγωγική επιμόρφωση για να αναλάβουν συνειδητά τις ευθύνες τους και να ενεργούν μ' επιτυχία. Αυτές είναι οι απαιτήσεις, που μπορεί να συγκεντρώσει μόνο ο προπονητής ο οποίος καταλαβαίνει πολύ καλά τις περίπλοκες συνθήκες ανάπτυξης κάθε νέου ανθρώπου. Οι νέοι δεν αναπτύσσονται ποτέ ακολουθώντας τυφλά ένα «μηχανικό» πρόγραμμα. Τουναντίον, υπάρχει πάντοτε ένας συνδυασμός αυξημένης επίδοσης που επη-ρεάζεται αμοιβαία, από την ανάπτυξη της επίδοσης - απόδοσης, η οποία γίνεται επίσης σε διάφορα επίπεδα.
Κανόνας: Πρέπει να μάθουμε να γνωρίζουμε και ν' αναγνωρίζουμε ποιες είναι οι πιο ευαίσθητες φάσεις της ανάπτυξης που ευνοούν την εκμάθηση του ποδοσφαίρου. Τούτο θα μας επιτρέψει να ξέρουμε, σε ποια στιγμή και σε ποια ποσότητα μπορούμε να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα με επιτυχία και να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον του νέου.
Σημεία ψυχολογικής ανάπτυξης και συνέπειες του παιδαγωγικού προγράμματος προπόνησης
Παιδιά των 6 και 8 ετών

Σε μεγάλη έκταση, η αισθητική αντίληψη (ειδικά η όραση και η ακοή) καθορίζει και οδηγεί τη συμπεριφορά και τον τρόπο σκέψης στους ποδοσφαιριστές των 6-8 ετών. Τις πιο πολλές φορές φαίνονται περίεργοι και επιθυμούν να βρίσκονται παντού, να τα δουν και να τ' ακούσουν όλα. Βρίσκονται πάντα σε κίνηση και το θεωρούν χάσιμο χρόνου αν τους πεις να κάθονται ήσυχα. Τα μάτια τους ανήσυχα παρακολουθούν όλες τις κινήσεις γύρω τους, τους επιτρέπουν δε να ικανοποιούν συχνά την αχαλίνωτη τάση για δράση. Στην περίοδο αυτή, διαισθάνονται την έντονη ανάγκη να πούνε, χωρίς την παραμικρή σκέψη και χωρίς αμηχανία και περισπασμό, στον προπονητή τους όλα όσα κατάφεραν είδαν και άκουσαν. Έτσι λοιπόν, ο προπονητής είναι πάντα αυτός που γνωρίζει καλύτερα το τι συμβαίνει μέσα στους «κόλπους της οικογένειας» και τούτο μπορεί να συμβάλει στο να μάθει, να γνωρίζει το κοινωνικό περιβάλλον των νέων που του ανατέθηκαν και το οποίο μπορεί καλύτερα να καταλάβει. Ο νέος ναι μεν έχει εξυπνάδα κι επιθυμία για δράση, δεν έχει όμως την ικανότητα κρίσεως κι έτσι επηρεάζεται εύκολα. Σ' αυτό «βοηθά» ο ενθουσιασμός και η προθυμία για περισσότερη δράση. Στην ηλικία αυτή το παιδί ταυτίζει το παιχνίδι του με τα δικά του ιδανικά. Δεν του αρκεί ούτε ικανοποιείται απλά στη μίμηση του προτύπου του. θέλει ο ίδιος να είναι ... Μαραντόνα. Τον διακατέχει ακόμη η νοοτροπία του μικρού παιδιού. Άρα από παιδαγωγικής και διδακτικής άποψης, συνιστάται να επωφεληθεί στη χρησιμοποίηση αυτών των ευκαιριών και τις περιστάσεις σε σχέση με την ανάπτυξη και την επίδοση. Μαζί έρχονται η ωριμότητα και η εκμάθηση της τεχνικής του ποδοσφαίρου. Το παιδί έχει δικαίωμα να είναι όπως θέλει να είναι και δεν πρέπει να του συμπεριφερόμαστε σαν «ένα μικρό έφηβο». Εύλογες και λογικές εκτιμήσεις σε ότι αφορούν την απόδοση και την επιτυχία έρχονται κάποτε πολύ νωρίς και ... καταστρέφουν τα αποθέματα εφαρμογής.
Οι βασικοί διδακτικοί κανόνες είναι: Οι ποικιλόμορφες παροτρύνσεις καθώς και ο κανόνας: «αντανακλαστική δράση και μέσα δράσης». Το να παίζεις και ν' αφήνεις κάποιον να παίζει, σημαίνει ότι πρέπει ν' αφήσεις στο ίδιο το παιδί τη δυνατότητα να επινοήσει τα παιχνίδια και τους κανόνες τους ενώ τροποποιείς τους κανόνες, με εποικοδομητικό τρόπο. Τουναντίον, μια «ειδίκευση» πολύ πρόωρη συγκεντρωμένη στο ποδόσφαιρο, θα εκδηλωθεί, αργά ή γρήγορα, και θα είναι «μπούμερανγκ».
Δυνατότητα της προπόνησης: Στην ηλικία αυτή αυξάνονται ταχύτατα οι ικανότητες εκμάθησης της '' ψυχομετρικής'' . Μπορούμε να διδάξουμε τις στοιχειώδεις τεχνικές μορφές, αλλά η πραγματική όψη δεν τίθεται στο κέντρο της προπόνησης. Δεν είναι δυνατό να αντιμετωπίζουμε την προπόνηση για απόκτηση δύναμης και αντοχής, αλλά την ύπαρξη μιας αισθητής βελτίωσης των ικανοτήτων, σε ότι αφορά την ταχύτητα(συχνή κίνηση).Δύναμη και αντοχή δεν αποκτώνται στις προπονήσεις κι ενδεχόμενες εξελίξεις μπορούν να κατανέμονται στη βελτίωση του συντονισμού και σε μια μεγαλύτερη ικανότητα ’’συγκέντρωσης’’.
Γενική παρατήρηση: Μία βασική προπόνηση πρέπει να διαφοροποιείται και να εκτείνεται, σε όσο το δυνατόν περισσότερες αρχές, πολλών αθλημάτων. Πρέπει επίσης να ενθαρρύνουμε σταθερά τους ενδιαφερόμενους να θέλουν να κάνουν πάντα το καλύτερο. Αυτός που δεν είναι σε θέση να ενθαρρύνει τα νέα παιδιά και να γίνει ένα πρότυπο(μοντέλο) από αθλητική παιδαγωγική άποψη, δε θα έπρεπε ποτέ να γίνει προπονητής του.
Συμβουλές για τον προπονητή: Η συμπεριφορά του παιδιού ηλικίας 6-8 χρονών εξαρτάται από την ψυχική διάθεση του και τις ανάλογες ευκαιρίες παιχνιδιού που του δίνουμε. Κάθε μέρα το παιδί έχει ανάγκη χρόνου για παιχνίδι, μεγαλύτερο χώρο παιχνιδιού, αλλά δε θα πρέπει να περιοριστεί στο παιχνίδι του ποδοσφαίρου. Είναι από τα υπαίθρια παιχνίδια που το παιδί έρχεται σε πρώτη εμπειρία με τον κόσμο, με τις ίδιες φυσικές ικανότητες του για ενέργεια και επίδοση. Έχει ανάγκη από ελευθερίες, πρέπει να έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερη πείρα στις κινήσεις του, μαθαίνοντας από τις δοκιμές και τα λάθη του. Εξάλλου παίζοντας ένα παιχνίδι που περιλαμβάνει κανόνες, μαθαίνει όλο και περισσότερο να υποβάλλεται σε αυτούς, να σχεδιάζει, να αποφασίζει και να σχηματίζει μια γνώμη του χώρου και του παιχνιδιού. Τέτοιου είδους εξελίξεις αρχίζουν ήδη από την κατηγορία αυτής της ηλικίας: οι στόχοι πρέπει να αναζητηθούν και να τους περιμένουμε αρκετό καιρό, άρα θα έχουμε αντίθετο αποτέλεσμα αν μας διακατέχει ανυπομονησία. Στην ηλικία αυτή το παιδί εξαρτάται από τις πολλαπλές παροτρύνσεις(και εξωτερικές) για τον προσανατολισμό του για να αναπτυχθεί με αρμονικό τρόπο. Αυτός είναι βασικός κανόνας, ακόμα και μετά από τα 8 χρόνια του παιδιού.
Ηλικία 9-10 ετών
Τα προηγούμενα πρέπει να θεωρηθούν σαν βασικές γνώσεις για την κατανόηση της ηλικίας 9-10 και πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Πρέπει δηλαδή να ολοκληρωθούν με ανάλογο τρόπο αυτοί οι οποίοι ασχολούνται με τα παιδιά και οφείλουν να δημιουργήσουν όχι κλίμα ανταγωνισμού, αλλά μια σχέση εμπιστοσύνης, κατανόησης και συναγωνισμού. Το παιδί είναι σαν ένα νέο φυτό: Αν δυναμώσει, μπορείς να το τοποθετήσεις σε οποιοδήποτε χώρο για να ευδοκιμήσει και να σου δώσει χαρά. Αυτή η ηλικία χαρακτηρίζεται σαν φάση που προηγείται της εφηβείας. Τούτο λοιπόν σημαίνει ότι η πρώτη διάπλαση του σώματος και η πρώτη ανάπτυξη του αναστήματος, αποτελούν τις αναλογίες μεταξύ του κορμού και των μελών που πρέπει να είναι σε αρμονία. Με ανάλογο τρόπο ο συντονισμός κινήσεων δυναμώνει και η ‘’χρυσή ηλικία της μάθησης αρχίζει’’. Θα διαρκέσει μέχρι το 12ο έτος. Οι ξεχωριστοί στον καθένα τρόποι εμπειρίας και συμπεριφοράς στερεώνονται και γίνονται πιο εύκολα αναγνωρίσιμοι, όπως συγκεκριμένες διαφορές στο ταλέντο. Αυτός που ήταν ανήσυχος ή δεν αισθανόταν την παραμικρή αμηχανία, ήταν υπεραισιόδοξος ή απαισιόδοξος, που γνώριζε την επιτυχία η την αποτυχία, διακρίνεται πιο καθαρά.
Τελικά όμως βλέπουμε τα ενδιαφέροντα να διαφοροποιούνται ακόμα περισσότερο. Αυτή η χαρά στην κίνηση που εκδηλώνουν οι νέοι, τους υποχρεώνει να εγγραφούν σε μεγάλο αριθμό στους αθλητικούς συλλόγους. Τον περισσότερο καιρό παρατηρούμε μια αισιόδοξη στάση απέναντι στη ζωή, μια ικανότητα στον ενθουσιασμό που είναι πολύ σημαντική και μια υγιή ψυχική ισορροπία, αν και η τυπική αμέλεια στη συμπεριφορά , τέτοιων παικτών συνοδεύεται εν μέρει, από έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και μια τάση αποφυγής της γνώσης και της μάθησης.
Οι νέοι ποδοσφαιριστές αναζητούν τον φυσικό ανταγωνισμό με αυτούς [που συμπαθούν και με τον κόσμο. Είναι έτοιμοι ν α εκπληρώσουν τις δύσκολες προσπάθειες για να μπορούν να επιδίδονται στα καθήκοντα τους, αλλά είναι δυνατό και απαραίτητο να ενθαρρύνουμε την καλή τους θέληση για να αποδώσουν καλύτερα. Στο δρόμο που πρέπει να διανύσει για να γίνει μια προσωπικότητα που σκέπτεται και ενεργεί ατομικά, ο ποδοσφαιριστής αποκτά εμπειρίες της χαράς που αισθάνεται, όταν εκπληρώνει μια τέτοια απόδοση, σε μια κοινή ενέργεια και δράση.
Το γεγονός αυτό έχει μεγάλη σημασία. Ο συμπαίκτης στο παιχνίδι δεν είναι αντικείμενο μίσους ή έχθρας, αλλά κάποιος που πρέπει να σεβόμαστε, που προκαλεί υγιή ανταγωνισμό, για να βελτιώνεται ο καθένας συνέχεια. Ο στόχος δεν είναι να γίνουμε οι καλύτεροι μέσα σε ένα σωματείο, αλλά να μάθουμε χωρίς παραλυτικό άγχος, να προσφέρουμε πάντα την καλύτερη μας απόδοση, ακόμα και αν ο ανταγωνιστής μας είναι μέτριος.
Δυνατότητες προπόνησης:
Η βελτιωμένη φυσική κατάσταση και οι αυξανόμενες ψυχοδυναμικές ικανότητες που κάνουν τη διαφορά, συντείνουν με ουσιώδη τρόπο, ώστε οι ποδοσφαιριστές να μαθαίνουν νέες κινήσεις πρακτικά εφαρμόσιμες. Μολοταύτα οι φάσεις των κινήσεων που μάθαμε στο παρελθόν δεν μπορούν ακόμα να καταγραφούν με άμεσο τρόπο: πρέπει λοιπόν να τις επαναλαμβάνουμε, να τις τροποποιούμε, προβλέποντας ένα αριθμό ποικιλιών, μεταβολών και να τις εφαρμόζουμε το ίδιο και στις ασυνήθιστες καταστάσεις. Μια προπόνηση που περιορίζεται στο ποδόσφαιρο δεν έχει νόημα, και κινδυνεύει να έχει ολέθρια-αντίθετα αποτελέσματα. Αντίθετα, μια πολυαθλητική επιμόρφωση προστατεύει από τη ρουτίνα των ασκήσεων και την μονοτονία, δημιουργεί αιτιολογημένα αποθέματα ως προς την ικανότητα εκμάθησης και ενθαρρύνει τις δεσμευτικές στάσεις-τάσεις και τις συνήθειες σε τέτοιο βαθμό που ο νέος επιθυμεί ’’να αθλείται σε όλη του τη ζωή’’. Η περίοδος αυτή και αυτή που ακολουθεί(11-12) είναι καθοριστικές φάσεις της ζωής, για την μηχανική ανάπτυξη, σε ότι αφορά το άθλημα. Αν έχουμε παραλείψει κάτι σε αυτή, δεν μπορεί να επανορθωθεί παρά μόνον με συμπληρωματικές, επίπονες προσπάθειες.
Οι νέοι των 11 και 12 ετών
Από βιολογική άποψη, στην κατηγορία αυτής της ηλικίας, βλέπουμε να παρουσιάζονται δευτερεύοντα φαινόμενα, σεξουαλικά χαρακτηριστικά, που έρχονται να υπογραμμίσουν την υποδομή κάθε προσωπικότητας, κατά τρόπο ατομικό και προπαντός από ψυχολογική άποψη. «Η ιδεώδης ηλικία εκμάθησης» συνεχίζεται. Πολλά απ' αυτά που έχουμε προαναφέρει, προπαντός σ' ότι αφορά την έννοια της προπόνησης, ισχύουν χωρίς κανένα περιορισμό. Συνιστάται να λάβουμε υπόψη, επίσης, στην περίοδο αυτή, την πνευματική ανάπτυξη η οποία κάνει τότε μεγάλες προόδους. Οι νέοι ποδοσφαιριστές γίνονται συνήθως πιο κριτικοί έναντι του προπονητού τους και των δασκάλων τους. Παρατηρούν πιο προσεκτικά, καταγράφουν πιο συνειδητά τις διάφορες πληροφορίες και προσφορές των μορφωτικών μαθημάτων, τις επιλέγουν και -με μεγάλη σπουδή -τις κρίνουν περιληπτικά και οριστικά. Μαθαίνουν να συγκρατούν τις χειρονομίες και τα λόγια τους, δεν παρέχουν πια την πλήρη εμπιστοσύνη προς τον προπονητή τους. Και άλλα πρόσωπα είναι επίσης σημαντικά. Αναπόφευκτα μπαίνει το ερώτημα: «Μήπως αυτό αφορά τον προπονητή;»
Ο νέος άνθρωπος όσο μεγαλώνει θέλει να του αναγνωρίζουν τις απαιτήσεις και να τον παίρνουν στα σοβαρά. Οι προπονητές που έχουν γνώσεις ψυχολογίας σέβονται αυτές τις ιδιαιτερότητες και αποφεύγουν την άκαιρη περιέργεια. Είναι μια κατάσταση που δεν πρέπει να υποτιμήσουμε αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε μια επιτυχημένη εξέλιξη κι ανάπτυξη μακράς διάρκειας, ως προς την αθλητική και ατομική ανάπτυξη. Προς το συμφέρον μιας αρμονικής συνεργασίας, συνιστάται να καταλάβουμε ότι, ασφαλώς ο κόσμος του νέου ανθρώπου έγινε πιο ρεαλιστικός, παραμένει όμως ακόμη σ' αυτόν η επιθυμία της σαφώς δικαιολογημένης περιπέτειας, καθώς και της χαράς του κινδύνου, που καθορίζουν την συμπεριφορά του. Άρα, πρέπει να λάβουμε υπόψη τέτοιες περιστάσεις μέσα στην έννοια της προπόνησης.

Δυνατότητα της προπόνησης: Με περισσότερο θάρρος μπορούμε να εφαρμόσουμε στην προπόνηση την σύνθεση μιας μονομαχίας: Η βελτίωση δύναμης-βάρους και η αύξηση της ελαστικότητας, βελτιώνουν κατά τρόπο ορατό και ωφελούν ιδιαίτερα στην εκμάθηση της τεχνικής. Η ταχύτητα των αντιδράσεων φθάνει ακόμα και στα επίπεδα αυτής των εφήβων. Η προπόνηση των ικανοτήτων αντοχής αποφέρει σαφέστατα τους πρώτους της καρπούς: μπορούμε αυτή τη δυνατότητα να την εξηγήσουμε. «Το μαθαίνω διδασκόμενος» καταπλήττει πάντα όταν έχει να κάνει με την αισθητή βελτίωση των ικανοτήτων της παρατήρησης και της αντίληψης.
Συνέπειες από παιδαγωγική άποψη: Το διδακτικό ταλέντο του προπονητή εκφράζεται σε μια συγκεντρωτική προπόνηση που λαμβάνει υπόψη την εξέλιξη κι ανάπτυξη και που χαρακτηρίζεται από ευνοϊκό κλίμα εκμάθησης. Εξάλλου, ο προπονητής αναλαμβάνει μια αυξημένη ευθύνη σε παιδαγωγικό επίπεδο, ιδιαίτερα αν οι ποδοσφαιριστές του δεν βρίσκουν στις οικογένειες τους την απαιτούμενη ασφάλεια κι εμπιστοσύνη. Κατά την πνευματική ανάπτυξη που εκδηλώνεται από οξυδέρκεια, οι νέοι ποδοσφαιριστές δεν μπορούν, από μακριά, να ξεχωρίσουν και ν' αντιληφθούν ακριβώς κατά τρόπο νοητό οποιοδήποτε γεγονός: τα αισθήματα επικρατούν πολύ καιρό και έχουν αντανακλαστικά αποτελέσματα. Έχει πολύ μεγάλη σημασία για την προετοιμασία των ποδοσφαιριστών, «να χωνεύουν» τις αποτυχίες τους (να τους μάθουμε να χάνουν). Και αυτοί που έχουν τη συνήθεια της επιτυχίας πρέπει να μάθουν, ότι «το ανώτατο όριο της εμπιστοσύνης στον εαυτό σου αντιπροσω¬πεύει το κατώτατο όριο της μεγαλομανίας» (ρητό του Ρενέ Χουσί). Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στην άποψη, ότι «ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής» δεν είναι μόνο να είσαι ο θαυμάσιος «τεχνίτης» αλλά παράλληλα, να χαρακτηρίζεται από ομαδικό πνεύμα και υπευθυνότητα. Δεν συμπεριφέρεται σαν η μαριονέτα του προπονητή του. Αλλά, τουναντίον, αναγνωρίζει ότι εξελίσσεται μέσα στον αγωνιστικό χώρο, πραγματοποιώντας ένα δύσκολο καθήκον και μαθαίνει να ερμηνεύει κατάλληλα τις περίπλοκες καταστάσεις. Δεν εκτελεί τις διαταγές αλλά τον ρόλο που έχει αναλάβει και κάνει το καλύτερο. Η «δυναμική κατανόηση της κατάστασης» είναι η κύρια ιδέα.

Οι νέοι των 13 και 15 ετών

Η περίοδος μεταξύ 13 και 15 ετών ονομάζεται «εφηβεία», ή, πρώτη φάση εφηβείας γενικότερα. Χαρακτηρίζεται, πρώτα απ' όλα, από την δεύτερη αλλαγή του αναστήματος και θα μιλήσουμε γι' αυτή παρακάτω. Οι παιδικές περίοδοι ιδιοσυγκρασίας χάνονται, εκδηλώνεται η «σεξουαλικότητα» και οι φυσικές αναλογίες και συμμετρίες τροποποιούνται με αισθητό τρόπο. Μια ετήσια ανάπτυξη των 10 εκατοστών και μια απόκτηση ετήσιου βάρους περίπου 10 κιλών δεν είναι καθόλου ασυνήθιστη. Αυτό δεν μας ξαφνιάζει καθόλου, την στιγμή που η φυσική ισορροπία μπαίνει σε μεγάλο κλονισμό. Την ορμονική αλλαγή καθώς και εμπειρία που έχουν, μ' ένα «νέο σώμα» πρέπει να τα λάβουμε υπόψη μας και πρέπει ασφαλώς να τα συνηθίσουν. Ο νέος ποδοσφαιριστής οφείλει λοιπόν να προικισθεί μ' εμπιστοσύνη και υπομονή και τούτο στην περίπτωση επίσης που η κριτική συμπεριφορά, οι ιδιοτροπίες και η τάση να θέτει σε αμφιβολία τις αξίες και τις αρχές. Όμοια σαν τη βροχή που έρχεται ξαφνικά συνοδευόμενη από θύελλες, η εφηβεία συνοδεύεται κτηνωδώς, πολλές φορές, και με ξύλο από την οικογενειακή εστία. Η επείγουσα ανάγκη ανεξαρτησίας κι η ατομική - προσωπική ευθύνη γίνεται καταφανής και μερικοί προπονητές την συναισθάνονται μ' οδυνηρό τρόπο. Οι φιλονικίες κι οι συγκρούσεις με τον κόσμο του έφηβου οδηγούν συχνά στον αποχωρισμό από το οικογενειακό σπίτι και την επιθυμία ν' απομακρύνεται από τον προπονητή. Τάση να στρέφεται προς τα πρόσωπα της ίδιας ηλικίας ή, ακόμη να κλείνει φιλίες μ' αυτά, και να υιοθετεί τάσης αλληλεγγύης. Η ομαδική συνειδητοποίηση (στους κόλπους των ομάδων και «συμμοριών») μπορεί να ερμηνευθεί επίσης ως ένα μέσο αναζήτησης της αλληλοβοήθειας. Σ' αυτή την περίοδο της καταιγίδας και της πίεσης, ο αθλητισμός κι η προπόνηση σε μια ομάδα γίνονται με την καθοδήγηση ενός προπονητού με παιδαγωγικές γνώσεις, πολύ γερές. Μπορούν να συντελέσουν μια ευκαιρία και συνιστάται απαραίτητα κι αποκλειστικά να την χρησιμοποιήσουν.
Όχι μόνο το ψυχοφυσικό και κοινωνικό περιβάλλον του νέου ανθρώπου γνωρίζει τις βασικές μεταμορφώσεις κατά την αποφασιστική περίοδο της ζωής, αλλά βλέπουμε επίσης να τροποποιούνται -σε βάθος σε πολλές περιπτώσεις- οι προσδοκίες, οι απόψεις και τα γενικά συμφέροντα. Όταν επαγγελματικά συμφέροντα γίνονται πιο σημαντικά και όταν οι σχέσεις με το άλλο φύλο (σεξ) γίνονται καθαρά πιο ουσιώδεις, οι γονείς και τα χόμπι, τα σπορ, ίσως προσωρινά αγνοούνται. Οι έρευνες έχουν αποδείξει μια ελάττωση της ανάγκης για συναγωνισμό στον αθλητισμό και του ενδιαφέροντος στον διαγωνιστικό αθλητισμό μέσα στα σωματεία. Είναι καταφανές, ότι ο προπονητής αντιμετωπίζει μια μεγάλη πρόκληση: να είναι ένας αγνός ειδικός γνώστης του ποδοσφαίρου δεν φθάνει καθόλου: ο εν λόγω προπονητής πρέπει να ικανοποιεί τις απαιτήσεις μιας ανερχόμενης προσωπικότητας.
Δυνατότητα της προπόνησης: Αναμφίβολα η φυσική και πνευματική αστάθεια ρίχνει τις σκιές της. Η ειδυλλιακή σκηνή μιας ήσυχης προπόνησης σε παιδιά, καταστρέφεται όταν αυτά αρχίζουν να υψώνουν φωνή. Η ικανότητα απόδοσης είναι λοιπόν πολύ περιορισμένη. Πολλές φορές το αποκτηθέν επίπεδο της απόδοσης με την επίδραση της συνεργασίας δεν μπορεί να διατηρηθεί. Τελικά, σ' αυτό έρχονται να προστεθούν τα προβλήματα που συναντώνται στο σπίτι και στο σχολείο, τα οποία είναι νέα εμπόδια στη θέληση εκμάθησης και στο να φθάσουν σε μια επιθυμητή απόδοσης. Οι μεγάλες ατομικές διαφορές ως προς την «βιολογική ηλικία» και στην ανάπτυξη, γενικότερα, ζητούν από τον προπονητή μια ανάλογη διαφοροποίηση της προσφερόμενης προπόνησης με ιδιαίτερη προσοχή στις ποσότητες του βάρους και της δύναμης. Τα σχέδια σκληρής προπόνησης δεν αποφέρουν καμιά επιτυχία, σε πολλά σημεία πρέπει να αποδείξουμε με προσοχή κι υπομονή, πολύ κατανοητή, αυτό που θέλουμε και ζητούμε περισσότερο και που επιβάλλεται. Τη στιγμή αυτή της κρίσιμης εποχής, συνιστάται, πρώτα απ' όλα, να ενθαρρύνουμε τους συντελεστές της φυσικής κατάστασης. Τα βάρη της προπόνησης μπορούν ν' αυξηθούν σταθερά, η ορμονική ώθηση δεν αιτιολογεί την προπόνηση της δύναμης, όταν την στιγμή αυτή, τελικά, πρέπει να δώσουμε μια ιδιαίτερη προσοχή σε ορθή άσκηση του σκελετού και του μυϊκού συστήματος. Ασφαλώς, τέτοιες μορφές προπόνησης πρέπει να γίνονται με μεγάλη φροντίδα. Από την άλλη πλευρά η ταχύτητα μπορεί και πρέπει ν' αυξηθεί το ίδιο. Στον τεχνικό τομέα, μόνο οι σταθερές κι αναλλοίωτες ασκήσεις μπορούν ν' αντιμετωπίσουν την πτώση της απόδοσης, που είναι τυπικό φαινόμενο στην ηλικία αυτή και που εξαρτάται από τον συντονισμό των ασκήσεων. Οι ιδιαίτερες πνευματικές ικανότητες που έχουν πάλι αυξηθεί, μπορούν πρώτα απ' όλα, να χρησιμοποιηθούν, δίδοντας μας «καρπούς» στον τομέα της τεχνικής και της τακτικής. Μια σκληρή και μονόπλευρη προπόνηση, που ζητούν συνήθως από τους νέους, έχει σαν αιτία «ν' αποσυρθούν οριστικά», παρά τη θέληση τους. Οι ανάγκες λοιπόν της περιόδου είναι: ατομικότητα της κατεύθυνσης και διαφοροποίηση της προσφοράς και του επιβαλλόμενου βάρους. Τέλος, ακόμη μια φορά: να κάνεις χρήση της απαιτούμενης παιδαγωγικής ικανότητας και να είσαι σε θέση να τεθείς στη θέση των άλλων, καθώς και ν' αποδειχθείς μια αξιόπιστη προσωπικότητα. Είναι τα πιο σημαντικά στην περίοδο αυτή της ηλικίας και στην επόμενη. Η κοινή συζήτηση, σαν μέσο έκφρασης της αμοιβαίας εκτίμησης, συμπληρώνει ένα σημαντικό καθήκον στις προσπάθειες μας ν' αποτρέψουμε τις φιλονικίες και συγκρούσεις.
Οι νέοι των 16 και 18 ετών
Η δεύτερη φάση εφηβείας αρχίζει το αργότερο στην ηλικία των 16 ετών και λήγει στα 18 με 19 περίπου. Η σημαντική ανάπτυξη σε ύψος και η λήψη ανάλογων κιλών έχουν τελειώσει. Σε διάφορες περιπτώσεις, διαπιστώνουμε μια ορμονική συμμετρία και μπρούμε ν' αναγνωρίσουμε μια νέα σταθερότητα: η ανάπτυξη σε πλάτος που θεμελιώνεται, έρχεται να συντελέσει στην ολοκλήρωση σ' αυτή τη φάση. Τώρα πολλοί νέοι - για διάφορους λόγους - παρεκτρέπονται από το ανταγωνιστικό ποδόσφαιρο. Είναι ένα οριακό σημείο - το ξεκίνημα ενός επαγγελματικού βίου ή, η είσοδος σε μια ανώτατη σχολή, που φέρνουν πρόσθετα προβλήματα, σ' αυτούς, που επηρεάζονται από τη θυελλώδη ανάπτυξη της προσωπικότητας. Ο χρόνος, για να παίρνει τα πράγματα επιπόλαια, που παρέχονταν προηγουμένως, δεν υπάρχει πια. Οι απαιτήσεις αυστηρές και βαριές στην προπόνηση και στο επάγγελμα απαιτούν πάρα πολλά από το νέο που δεν είναι ακόμα, τελείως έφηβος. Εν τούτοις, από την καθαρά βιολογική άποψη, βρίσκουμε τις συνθήκες, στην φάση αυτή της ανάπτυξης, που μπορούν να δημιουργήσουν μια ανάπτυξη απόδοσης πολύ ευνοϊκή. Έτσι, οι ικανότητες συντονισμού είναι εκ νέου βελτιωμένες: η εμφανής αύξηση βάρους και η μεγαλύτερη ικανότητα καταγραφής των τεχνικών κινήσεων συμβάλλουν σημαντικά στην επιτυχία, εν σχέση με τις πνευματικές διατάξεις που καθορίζουν την απόδοση. Κατόπιν έχουμε, τις αναγκαίες κινήσεις κατεύθυνσης, που μπορούν, επίσης να διδαχθούν σ' ένα σχετικά γρήγορο χρόνο. Καθώς και οι άρσεις βαρών ως προς την φυσική κατάσταση και στον συντονισμό, μπορούν να χρησιμοποιηθούν γενικότερα και δεν αποτελούν κανένα κίνδυνο για τον οργανισμό. Το υψηλό επίπεδο της ψυχοδυναμικής ικανότητας απόδοσης, επιτρέπει ακόμα και στους καθυστερημένους (αλλά που διαθέτουν μια βασική επιμόρφωση καλά στηριγμένη) να κάνουν γρήγορες προόδους και να είναι σε θέση να φτάσουν στην κορυφή. Από την άποψη αυτή μας δίνεται το δικαίωμα να μιλάμε για μια ''δεύτερη χρυσή ηλικία της εκμάθησης του ποδοσφαίρου'' και μπορούμε να μιλάμε πολύ, σχετικά με την ικανότητα της προπόνησης.
Η ψυχολογία των νέων παικτών δεν έχει ακόμη σταθεροποιηθεί. Την πρόοδο τους, σ' αυτή τη φάση, μπορούν να βλάψουν πιθανές δυσκολίες στον κοινωνικό περίγυρο τους και όχι βιολογικά συμβάντα. Επανερχόμενοι στην άποψη των συνεπειών της ψυχολογικής και απαιδαγωγικής φύσης, πρέπει, ακόμη μια φορά, να δώσουμε στο φως την υπευθυνότητα που αναλαμβάνει ο προπονητής, από παιδαγωγικής άποψης: «Σε συμπέρασμα , πρέπει ν' αναρωτηθούμε, αν όλοι αυτοί που αναλαμβάνουν τις δραστηριότητες των παραγόντων, προπονητών, προπαρασκευαστών, φυσικών δασκάλων και ειδικών γιατρών του αθλήματος -στην κατηγορία των παίδων και νέων - είναι αρκετά ευσυνείδητοι της ευθύνης που αναλαμβάνουν, από παιδαγωγικής άποψης, στους ίδιους τους νέους αυτούς» (Ντ. Μάρτιν).

Πηγή: Εγχειρίδιο προπονητικής ακαδημιών ποδοσφαίροι FIFA-ΕΠΑΕ