Ο Παναγιώτης έκανε ένα τελευταίο έλεγχο στο σακίδιό του. Το αντιανεμικό, η πετσέτα και το παγουρίνο στη θέση τους. Άνοιξε την κάτω θήκη με λαχτάρα... τα καινούρια ποδοσφαιρικά του παπούτσια ήταν εκεί. Τα καμάρωσε άλλη μια φορά! Δεν έβλεπε την ώρα να τα δοκιμάσει στο γήπεδο. Σίγουρα θα μπορούσε να κάνει απίθανα σουτ με αυτά! Χαιρέτησε τη μητέρα του κι αυτή του απάντησε όπως συνήθως: -Στο καλό, να προσέχεις και μην ξεχάσεις να γυρίσεις πάλι! Σχεδόν... πετώντας και με χίλιες όμορφες σκέψεις στο μυαλό του, έκανε τη διαδρομή. Η προπόνηση των Κ14 ήταν πάντα μια ευχάριστη εμπειρία! Του φάνηκε παράξενο που δεν συνάντησε άλλα παιδιά στο δρόμο. Στρίβοντας την τελευταία στροφή, το βλέμμα του πήγε στη σημαία που χαρακτήριζε την είσοδο. Δεν κυμάτιζε περήφανη κι εντυπωσιακή όπως συνήθως. Δεν έχει καθόλου αέρα σήμερα, σκέφτηκε. Το βλέμμα του πλησιάζοντας έπεσε στην πόρτα... κλειστή! Το σκηνικό συμπλήρωναν μια αλυσίδα, ένα λουκέτο και μια χάρτινη ανακοίνωση: ''Απαγορεύεται η είσοδος για παιχνίδι-πρόστιμο 300 ευρώ στους παραβάτες''.
Ο Χρήστος διάβαζε μέχρι αργά. Κλείνοντας το βιβλίο, ένιωθε σίγουρος για το αυριανό τεστ στα Μαθηματικά. Έκλεισε το φως και ξάπλωσε στο κρεβάτι. ''Πως πέρασαν 6 χρόνια; Σαν χθες ήμουν στην Α΄ Γυμνασίου'', σκέφτηκε. Σχολείο, φροντιστήριο, προπόνηση, διάβασμα ώρες ατελείωτες! Αλλά και τόσες όμορφες στιγμές, με τα φιλαράκια στα διαλείμματα, τους συμμαθητές στην τάξη, τους συμπαίκτες στο γήπεδο! Χρόνια όμορφα, αξέχαστα! Δεν θα άντεχα χωρίς εσάς, καλοί μου φίλοι, σκέφτηκε. Πλέον είμαστε στην τελική ευθεία. Σε λίγους μήνες φοιτητής στο Πολυτεχνείο! Τι όμορφη αίσθηση... Αποκοιμήθηκε! Ξύπνησε κακόκεφος... -Τι σε απασχολεί, δεν σε βλέπω ορεξάτο σήμερα, τον ρώτησε ο πατέρας του στο πρωινό. -Είδα ένα εφιάλτη πατέρα. Είχαν κλείσει τα σχολεία, τα φροντιστήρια, τα γήπεδα. Δεν μπορούσα να βγω απ' το σπίτι για μήνες. Τα μαθήματα γινόταν διαδικτυακά. Έχασα την όρεξη μου και δεν μπορούσα να αποδώσω. Ξύπνησα τη στιγμή που έμαθα, πως δεν κατάφερα να μπω στο Πολυτεχνείο.
Ο Μιχάλης είναι κλεισμένος στο δωμάτιό του, με το βλέμμα καρφωμένο στο κινητό. Στην πραγματικότητα δεν βλέπει καν την οθόνη, καθώς το μυαλό του ταξιδεύει... Μέλος της Κ19 ο Μιχάλης. Ένα παιδί με στόχους και πολύ δουλειά για να πετύχει το όνειρό του. -Φτάσαμε στην πηγή Μιχάλη. Συνέχισε έτσι και στο τέλος της χρονιάς, θα έχεις το πρώτο σου επαγγελματικό συμβόλαιο. Ήταν τα λόγια του προπονητή του στην αρχή της χρονιάς. Πετούσε στην προετοιμασία ο Μιχάλης. Κάθε μέρα και ποιο δυνατός. Η καραντίνα στην αρχή δεν τον απασχόλησε. Δούλευε κάθε μέρα, ακολουθώντας κατά γράμμα το πρόγραμμα που του έδινε η ομάδα. -Θα είμαι έτοιμος μόλις αρχίσουμε ξανά! Το παρατεταμένο lockdown στον αθλητισμό ωστόσο, τον επηρέασε. Η όρεξή του μειώθηκε σταδιακά, άρχισε να βγαίνει με το ζόρι για ατομική προπόνηση. Μάταια η οικογένειά του προσπαθεί να του δώσει κίνητρα. Χίλιες μαύρες σκέψεις στο μυαλό του... Ακούγεται ένα χτύπημα στην πόρτα. -Μιχάλη, ώρα για προπόνηση! του υπενθυμίζει η φωνή της μητέρας του. -Δεν θα κάνω σήμερα μάνα. Είμαι λίγο κουρασμένος, απαντά. Ήθελε να της πει πολλά ακόμα, αλλά απλά στριφογυρίζουν στο μυαλό του: Δεν έχω καμιά όρεξη για προπόνηση. Ήταν η χρονιά μου και χάθηκε. Τόσα χρόνια προσπάθεια, στερήσεις, ιδρώτας πάνε χαμένα. Έχασα την ευκαιρία μου... Δυστυχώς δεν μπορώ να το παλέψω άλλο!
Κανείς δεν αμφιβάλει πως είναι δύσκολη και πιεστική ψυχολογικά η κατάσταση για κάθε παιδί. Ο Παναγιώτης, ο Χρήστος, ο Μιχάλης έχουν κάθε δίκιο να αισθάνονται άσχημα. Δεν είναι εύκολο να χειριστούν αυτή την τόσο διαφορετική πραγματικότητα. Ο προγραμματισμός, η τάξη και η διαχείριση του χρόνου που ο αθλητισμός τους έχει διδάξει, γκρεμίστηκαν. Η χαρά που το παιχνίδι με τα άλλα παιδιά, πρόσφερε στον Παναγιώτη δεν υπάρχει... Οι στόχοι του Χρήστου και του Μιχάλη, που με τόσο κόπο έμαθαν να τους διεκδικούν, χάθηκαν...
Ή μήπως όχι;
Ας δούμε μερικές αληθινές περιπτώσεις διάσημων ποδοσφαιριστών που παρά τα προβλήματα και τις μεγάλες δυσκολίες που τους παρουσιάστηκαν, δεν το έβαλαν κάτω, διεκδίκησαν το όνειρό τους και νίκησαν γεγονότα όπως ο πόλεμος, η απόρριψη, η αργή σωματική ανάπτυξη.
Ο δρόμος προς την κορυφή δεν ήταν εύκολος. Οι δυσκολίες πολλές και η μεγαλύτερη ήταν να αποφύγει τον πόλεμο. Έδωσε τον δικό του. Κέρδισε. Από τα χαμηλά στα Ευρωπαϊκά σαλόνια.
Η καριέρα του μπορεί να χαρακτηριστεί ένα μικρό θαύμα. Λένε πως οι καλύτερες ιστορίες, δημιουργούνται όταν ξεπερνάς εμπόδια. Η ιστορία του Μόντριτς είναι το καλύτερο παράδειγμα. Γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1985, κατά την διάρκεια του πολέμου για την ανεξαρτησία της Κροατίας. Μια σκοτεινή περίοδος που σημειώθηκαν πολλά εγκλήματα.
Ο Λούκα ήταν μόλις έξι χρονών όταν Σέρβοι επαναστάτες εισέβαλαν στο χωριό του, συνέλαβαν τον παππού του και τον σκότωσαν. Η ζωή ήταν δύσκολη. Αβάσταχτη. Η οικογένεια του ζούσε στον φόβο και υπό τις απειλές Γι` αυτό το λόγο έπρεπε πολλές φορές να κρύβεται για να προφυλαχτεί. Η οικογένεια του εξαιτίας του πολέμου, αναγκάστηκε να φύγει από το χωριό που κατοικούσαν, να γίνουν μετανάστες και να βρουν καταφύγιο σε ένα ξενοδοχείο.
Η οικογένεια του, αποφάσισε, βλέποντας πως ο μικρός έχει ταλέντο, να θυσιάσει τα πάντα. Πήγαιναν από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο, νοίκιαζαν μικρά διαμερίσματα και όλα αυτά για να μπορεί ο Λούκα να κάνει προπονήσεις και να έχει ελπίδες ώστε μια μέρα να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Δυστυχώς η καριέρα του δεν απογειώθηκε από νωρίς. Ενσωματώθηκε στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ στα 15 του όμως ο σύλλογος δεν έδειξε πίστη σε αυτόν. Δεν θεωρούσε πως μπορεί να γίνει ένας μεγάλος παίκτης. Πήγε στην Μόσταρ, στο πρωτάθλημα Βοσνίας, ένα πρωτάθλημα που είχε την φήμη του υπερβολικά σκληρού εκείνη την περίοδο. Χαρακτηριστικά αναφέρει: «Όποιος μπορεί να παίξει στο πρωτάθλημα Βοσνίας, μπορεί να παίξει παντού». Η εμπειρία όμως που απέκτησε εκεί, ήταν αυτή που τον βοήθησε να χτίσει χαρακτήρα και να δείξει μεγαλύτερη αποφασιστικότητα.
Ακολούθησε ο δανεισμός στην Κροατική Ζάπρεσιτς. Την βοήθησε να τερματίσει δεύτερη και να πάρει εισιτήριο για την Ευρώπη! Η Ντιναμό το 2005 τον ενέταξε πάλι στο δυναμικό της. Η επιστροφή του, τον βρήκε εντελώς διαφορετικό, τόσο που αποτέλεσε τον κεντρικό άξονα της Ντιναμό! Παράλληλα πραγματοποιεί και καλά παιχνίδια με την Εθνική Κροατίας. Υπογράφει νέο συμβόλαιο με μεγαλύτερες αποδοχές και το παιδί που έμενε στα ξενοδοχεία αγοράζει το δικό του διαμέρισμα για να στεγάσει την οικογένεια του!
Οι εμφανίσεις του συγκέντρωναν τα βλέμματα μεγάλων ομάδων. Το 2008, ο πρόεδρος της Τότεναμ, μόλις είδε πως Μπαρτσελόνα, Νιουκάστλ, Γιουνάιτεντ, Άρσεναλ και Τσέλσι ήθελαν τον νεαρό ποδοσφαιριστή, πέταξε για την Κροατία και γρήγορα ήρθε σε συμφωνία με την Ντιναμό έναντι 16.5 εκατομμυρίων λιρών! Τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα αρχικά στην Τότεναμ. Ένας τραυματισμός τον έφερε πίσω τη στιγμή που ήθελε να δείξει την αγωνιστική του αξία. Όταν ανέλαβε ο Χάρι Ρέντναπ την Τότεναμ, ο Λούκα μετακόμισε σε μια πιο γνωστή θέση γι αυτόν και ξεκίνησε ν΄αποδίδει καλύτερα. Τη σεζόν 2010-2011 ψηφίζεται ως ο παίκτης της χρονιάς για την Τότεναμ, ενώ ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον τόνισε πω γι αυτόν ήταν ο καλύτερος παίκτης της χρονιάς!
Η Τσέλσι παράλληλα κάνει πρόταση για την απόκτησή του 22 εκατομμύρια λίρες. Ο πρόεδρος των «σπιρουνιών» αρνείται και τον Σεπτέμβριο έρχεται νέα πρόταση 40 εκατομμυρίων λιρών. Ο Μόντριτς έχει τονίσει μετά από συζήτηση με τον πρόεδρο ότι θέλει να μετακομίσει σε άλλη ομάδα, όμως για ακόμη μια φορά η πρόταση δεν θεωρείται οικονομικά συμφέρουσα και απορρίπτεται.
Τελικά το 2012 καταλήγει στην Ρεάλ Μαδρίτης έναντι 30 εκατομμυρίων ευρώ! Έως τώρα με την ομάδα της Μαδρίτης έχει κατακτήσει τρία διαδοχικά Τσάμπιονς Λιγκ (4 στο σύνολο), 1 Κύπελλο, 1 πρωτάθλημα, 4 παγκόσμια κύπελλα συλλόγων, 4 Σούπερ Καπ Ισπανίας, και 3 ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ. Κατέκτησε την χρυσή μπάλα το 2018, τη χρονιά που βοήθησε την Κροατία να πάει στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, εκεί που ηττήθηκε με 4-2 από τη Γαλλία. (Πηγή: άρθρο Nova Sports-Άκης Κουζούλης)
Αν δεν γνωρίζεις τον Τζέιμι Βάρντι και διαβάσεις την ιστορία του θα σου φανεί βγαλμένη από παραμύθι. Ο επιθετικός της Λέστερ ξεκίνησε από το μηδέν και η ιστορία του μπορεί να εμπνεύσει εκατομμύρια παιδιά που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Να τους μάθει πώς να μην τα παρατάνε ποτέ και πως από εργάτης σε εργοστάσιο, μπορείς να φτάσεις στην κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ. Ο Άγγλος είναι μια απόδειξη ότι αν έχεις πίστη όλα μπορεί να συμβούν.
Η απόρριψη της Σέφιλντ Γουένστεϊ
Ο 29χρονος πλέον Βάρντι, γεννήθηκε στο Σέφιλντ στις 11 Ιανουαρίου του 1987 και από μικρός είχε μέσα του την τρέλα για το ποδόσφαιρο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι γονείς του να τον «γράψουν» στην ακαδημία μιας εκ των δύο ομάδων της πόλης. Και η τυχερή ήταν η Γουένσντεϊ. Οι επιτελείς της ομάδας του Σέφιλντ όμως δεν κινήθηκαν έξυπνα και στα 16 του τον άφησαν ελεύθερο διότι τον θεώρησαν μικρόσωμο για να γίνει επαγγελματίας. Εκείνος όμως δεν το έβαλε κάτω. Πήγε στην γειτονική Στοκμπριτζ Παρκ Στιλς που βρισκόταν εκείνη την περίοδο στην 7η κατηγορία της Αγγλίας για να δοκιμαστεί. Τελικά εντάχθηκε στις ακαδημίες της ομάδας και το 2007 αφού ανέβηκε κατά σειρά σε δεύτερη και πρώτη ομάδα κατάφερε κάτι που δεν πίστευε. Να βγάλει τα πρώτα του χρήματα από το ποδόσφαιρο. Έτσι, πλέον αμειβόταν με 40 ευρώ την εβδομάδα. Τα χρήματα αυτά όμως δεν του έφταναν για να ζήσει για αυτό και παράλληλα δούλευε σε ένα εργοστάσιο που κατασκεύαζε ανθρακονήματα. Εκεί δούλευε 12ωρα και πολλές φορές πήγαινε απευθείας στην προπόνηση οπότε δεν προλάβαινε να φάει κανονικό φαγητό και η κύρια τροφή του ήταν το junk food. Στα 20 του είχε μπλεξίματα και με τη δικαιοσύνη και αναγκαζόταν να γίνεται αλλαγή στα ματς της ομάδας του γιατί έπρεπε να επιστρέφει στις 18.00 στο σπίτι του.
Η ευκαιρία της Χάλιφαξ
Ο Βάρντι πέτυχε 66 γκολ σε 107 αγώνες με την φανέλα της Στόκμπριτζ και έτσι αρκετοί σύλλογοι ενδιαφέρθηκαν για την απόκτησή του. Παραλίγο να κλείσει μεταγραφή σε Κρου και Ρόδεραμ αλλά και οι δύο χάλασαν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, η πρώτη από την ομάδα και η δεύτερη από τον ίδιο. Τον Ιούνιο του 2010 όλα άλλαξαν για τον Βάρντι. Η Χάλιφαξ που αγωνιζόταν στην Κόνφερενς πλήρωσε 20.000 ευρώ στην Στόκμπριτζ για να τον αποκτήσει και η πρώτη του σεζόν ήταν ονειρική. Σκόραρε αρχικά στο ντεμπούτο του, και στη συνέχεια πέτυχε άλλα 26 τέρματα όντας ο πρώτος σκόρερ του συλλόγου και ψηφίστηκε ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της χρονιάς.
«Μπόμπερ» με την Φλίτγουντ
Η εξαιρετική του επίδοση δεν πέρασε απαρατήρητη και όταν στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια της επόμενης σεζόν με την Χάλιφαξ πέτυχε 3 γκολ και ανάγκασε την Φλίτγουντ Τάουν να τον αγοράσει με το ποσό των 200.000 ευρώ. Ο παίκτης από εκεί που ξεκίνησε με 40 ευρώ την εβδομάδα, πλέον αμειβόταν με 1.200 ευρώ. Στην Φλίντγουντ πήρε «φωτιά» και πέτυχε 31 γκολ σε 36 εμφανίσεις. Τον ζήτησε η Μπλάκπουλ αλλά η Φλίτγουντ απέρριψε την προσφορά του 1.000.000 ευρώ που έκανε η αντίπαλη ομάδα για να τον αποκτήσει. Έτσι κατάφερε να ανεβάσει την ομάδα για πρώτη φορά στις επαγγελματικές κατηγορίες παίρνοντας τον τίτλο. Κάπου εκεί εμφανίστηκε η Λέστερ.
Η εμφάνιση της Λέστερ
Το όνομα του Άγγλου επιθετικού ακούστηκε στα αυτιά των μάνατζερ που συνεργάζονταν με ομάδες της Championship και η Λέστερ τον απέκτησε έναντι 1.5 εκατομμυρίου ευρώ, ποσό πώλησης που αποτελεί ρεκόρ για ομάδα που δεν αγωνιζόταν ακόμη σε επαγγελματική κατηγορία. Η πρώτη του χρονιά στη Λέστερ δεν ήταν όμως η ιδανική, σε σημείο που έφτασε να σταματήσει το ποδόσφαιρο. Ο Νάιτζελ Πίρσον όμως τον έπεισε να συνεχίσει και αυτή η εμπιστοσύνη που του έδειξε άλλαξε την ψυχολογία του Βάρντι. Την επόμενη χρονιά τελείωσε με 16 γκολ, η Λέστερ κέρδισε την άνοδο στην Πρέμιερ Λιγκ και ο ίδιος ψηφίστηκε καλύτερος παίκτης της κατηγορίας. Φυσικά του ανανέωσαν το συμβόλαιο και οι αποδοχές του έφτασαν τις 60.000 ευρώ την εβδομάδα.
Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα
Ένα άπιαστο όνειρο του Άγγλου επιθετικού, έγινε πραγματικότητα στις 31 Αυγούστου του 2014 όταν μπήκε ως αλλαγή σε αγώνα της Λέστερ με την Άρσεναλ και έκανε το ντεμπούτο του στην Πρέμιερ Λιγκ… στα 27 του!!!. Λίγους μήνες αργότερα, και ενώ άρχισε να σκοράρει με τη Λέστερ, κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Αγγλίας την περίοδο Μαΐου-Ιουνίου 2015. Η επόμενη χρονιά είναι η πλέον γνωστή σε όλους μας με τον Βάρντι να έχει ήδη 24 γκολ και 8 ασίστ στην Πρέμιερ Λιγκ και να έχει οδηγήσει τη Λέστερ στο απόλυτο έπος, την κατάκτηση του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο. Φυσικά δεν παρέλειψε να σκοράρει και με την Εθνική και η ιστορία συνεχίζεται…. (Πηγή: Metrosport-Πέτρος Χαριζακλής)
Ανάλογες ιστορίες-μαθήματα υπάρχουν για πολλούς ακόμα μεγάλους ποδοσφαιριστές. Παιδιά όπως κι εσύ, που πέρασαν εμπόδια και δυσκολίες πολύ μεγαλύτερες, με επιμονή και υπομονή, με προσήλωση στο στόχο και την αγάπη τους για το ποδόσφαιρο να μην σβήνει ποτέ!
Να πιστεύεις στον εαυτό σου και να προσπαθείς! Εμπόδια πάντα θα υπάρχουν. Το θέμα δεν είναι τα εμπόδια, αλλά να μάθεις να τα αντιμετωπίζεις!
Υπάρχουν πολλοί δρόμοι για να φτάσεις στο στόχο σου! Προσπάθησε να βρεις τον κατάλληλο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου