Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Πρόωρη εξειδίκευση στο παιδικό ποδόσφαιρο: Ένας δύσκολος δρόμος για τα παιδιά μας

Πολλοί γονείς ονειρεύονται να γίνει ο γιος τους ο επόμενος Ροναλντίνιο.Τα όνειρα και τα θέλω του γονιού για το παιδί του,μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά ολόκληρη τη ζωή του παιδιού και να έχουν μεγάλο τίμημα.Βλέπουμε συχνά γονείς και προπονητές να πανηγυρίζουν έξαλλα για την κατάκτηση ενός τίτλου ή μιας νίκης.Βλέπουμε παιδιά να κλαίνε επειδή έχασαν ένα παιδικό τουρνουά.Βλέπουμε εικόνες με τόσο ακραίες αντιδράσεις,λες και κρίνεται ένα παιχνίδι Champions League!!!
Τα παραπάνω δεν έχουν σχέση με τη χαρά της νίκης ή της συμμετοχής.Οι ισορροπίες είναι λεπτές και οι επιδράσεις μεγάλες στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του παιδιού.Για να μπορέσει να γίνει ένα παιδί πρωταγωνιστής,μεγάλος ποδοσφαιριστής,επαγγελματίας ή πρωταθλητής σε κάποιο άθλημα γενικότερα,χρειάζονται ως και 10 χρόνια εντατικής δουλειάς, με κόπο,ιδρώτα,κούραση , πίεση ψυχολογική και σωματική.Όμως,παρά τις θυσίες και τις προσπάθειες που θα κάνει ένα παιδί(που συχνά δεν επιλέγει αυτό το δρόμο) η επιτυχία δεν είναι εξασφαλισμένη.Δυστυχώς,στον αθλητισμό δεν λειτουργούν όλα με βάση τη λογική,την αξιοκρατία και την σχέση προσπάθεια-ανταμοιβή.Οι ανταμοιβές μπορεί να είναι ανύπαρκτες για το παιδί και να έχουν ως αποτέλεσμα μια χαμένη παιδική ηλικία,ψυχολογικά και σωματικά τραύματα και το στίγμα της αποτυχίας.Τα παιδιά που ειδικεύονται γρήγορα και βιώνουν πολλές επιτυχίες σε νεαρή ηλικία,δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν σε αποτυχίες αργότερα.'Ολα αυτά δε σημαίνουν ότι πρέπει να αποθαρρύνουμε ένα παιδί που έχει την όρεξη και το ταλέντο να ασχοληθεί σοβαρά με το ποδόσφαιρο.Όμως,είναι υποχρέωση μας σαν προπονητές και γονείς,να τοποθετήσουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση-προτεραιότητα και απλά να βοηθήσουμε τα παιδιά,να διαχειρηστούν σωστά τα παραπάνω.Υπάρχουν νόρμες και κανόνες,υπάρχει ο σωστός δρόμος,υπάρχει το περιεχόμενο της προπονητικής διαδικασίας για κάθε ηλικία.Η προσωπική ικανοποίηση του προπονητή ή το καμάρι του γονιού δεν έχει θέση σε αυτή τη διαδικασία.Το παιδί σίγουρα πρέπει να ενθαρρύνεται να συμμετέχει σε διάφορες οργανωμένες αθλητικές δραστηριότητες,όπως και να έχει χρόνο για ελεύθερο παιχνίδι.Όταν το παιδί επιδείξει ένα ιδιαίτερο ταλέντο,ο γονιός πρέπει να βοηθήσει το παιδί σε αυτή του την ενασχόληση,σε συνδιασμό μέ το σχολείο και τις υπόλοιπες κοινωνικές του δραστηριότητες,χωρίς να το πιέσει.Δυστυχώς,δεν υπάρχει πρόβλεψη και οργάνωση από την πολιτεία για να βοηθηθούν τα παιδιά-ταλέντα σε συνδιασμό με την εκπαιδευτική διαδικασία.Το πιο συνηθισμένο φαινόμενο είναι σε αυτές τις περιπτώσεις είτε να σταματάει το παιδί την ενασχόλησή του στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου για να αφιερωθεί στα μαθήματα είτε να αμελεί τα μαθήματα του και να δίνεται στον αθλητισμό.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών? Τα συμπεράσματα δικά σας.Η απόφαση είναι επίσης δική σας.Είναι όμως μια απόφαση ζωής,δύσκολη σίγουρα όπως και ότι αφορά τα παιδιά μας.Προσπαθήστε να θέσετε τα πράγματα στη σωστή τους βάση.
Τελειώνοντας θα σας κάνω μια ερώτηση,που κάνω συχνά και στα παιδιά όταν συζητάμε:
Κοιτάξτε γύρω σας ,στον κοινωνικό σας περίγυρο και δείτε πόσοι είναι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές(ζουν από το ποδόσφαιρο) και πόσοι είναι γιατροί,δικηγόροι,καθηγητές κ.α.Είναι πολύ πιο δύσκολο να γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής από ότι γιατρός ή δικηγόρος.

Βασίλης Παπαδάκης

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φιλε Βασιλη

Διαβασα ολα σου τα σχολια και τα βρηκα πολυ ενδιαφεροντα. Περιμενω να ανεβασεις κι αλλα. Ειμαι απο ενα χωριο της χιου που εχει 400 κατοικους. Εχουμε μια ομαδα στο α τοπικο τον Ατλα. Εδω και 2 χρονια λειτουργουμε μια μικρη ακαδημια και νομιζω οτι τα πηγαινουμε αρκετα καλα. Εχουμε δυο τμηματα ενα προπαιδων με χρονολογιες 94-95 και ενα πιο μικρο 98-97-96. Το δυναμικο μας ειναι αρκετα μεγαλο σε σχεση με το χωριο (30 παιδια και στις δυο κατηγοριες). Τα παιδια δεν πληρωνουν τιποτα απολυτως και στοχος μας ειναι να φτιαξουμε μια καλη ομαδα σε μερικα χρονια που θα αποτελειται απο δικα μας παιδια και να μην εχουμε την αναγκη μισθοφωρων. Αν καποιο παιδι μπορει να προχωρησει εμεις θα ειμαστε κοντα του. Αυτη τη στιγμη 3 παιδια απο την ομαδα μας αποτελουν βασικα στελεχη της μικτης Χιου προπαιδων και αλλα 2 ειναι στην ομαδα τζουνιορ του νησιου κατι πολυ πρωτοφανες αν φανταστεις οτι στη χιο λειτουργουν 4 ακδιμιες ποδοσφαιρου πληρως οργανομενες με πεπειραμενους προπονητες, και υπαρχει και η καλη ομαδα του νησιου που παιζει στη Δ εθνικη και εχει επισης οργανωμενη ακαδημια.
Τα προβληματα που αναφερεις τα αντιμετωπιζουμε κι εμεις αλλα προσπαθουμε να τα λυνουμε σε συνεργασια με τους γονεις. Ενα πολυ βασικο ζητημα ειναι το θεμα των εξετασεων υγειας. Τωρα γινεται μια προσπαθεια απο την ΕΠΣ Χιου να εγκατασταθει ενα μηχανημα που θα μπορει οποιοσδειποτε ποδοσφαιριστης να εξεταζεται πληρως με μηδαμινο κοστος. Σε αυτο συμβαλει το οτι ο προεδρος της ΕΠΣ ειναι πολυ καλος γιατρος.
Επιδη καταλαβαινω οτι εχεις πειρα στο θεμα των ακαδημιων θελω της συμβουλες σου! Η ομαδα δεν εχει την δυνατοτητα να προσλαβει προπονητη ειδικο σε αυτο το αντικειμενο αλλα υπαρχει απλετη ορεξη για δουλεια. Τα μεγαλα παιδια τα προπονει ο προπονητης της μεγαλης ομαδας και τα μικροτερα εγω. Επισης συστησε μου σε παρακαλω ενα καλο βιβλιο για προπονηση και γενικοτερα για τη φιλοσοφια που πρεπει να αναπτυχθει σε αυτες τις ηλικιες.
Σε Ευχαριστώ πολυ για το χρονο σου και ελπιζω να εχω συντομα νεα σου

Νικος

Vasilis είπε...

Νίκο σε ευχαριστώ για τα θετικά σχόλια.Χρειάζεται πραγματικά πολύ αγάπη για τα παιδιά,πολύ μεράκι για προσφορά για να μπορεί ένα χωριό να λειτουργήσει μια ακαδημία ποδοσφαίρου.Πίστεψε με αξίζει τον κόπο,όμως.Αν έχεις όρεξη σίγουρα μπορείς να βρεις το σωστό τρόπο και το δρόμο που πρέπει να ακολουθείται σε αυτές τις περιπτώσεις.Bιβλία γραμμένε στα ελληνικά αλλά και dvd μπορείς να βρεις στα www.salto.gr και www.athlotypo.gr.Σου προτείνω απο τη salto 2:ποδόσφαιρο για παιδιά(Werner Schmidt) και ποδόσφαιρο για μικρές ηλικίες(C.Cattenoy-F.Gill).Υπάρχουν βέβαια πολλά.Από κει και πέρα θα πρέπει να ενδιαφέρεσαι,να ψάχνεις (και στο διαδίκτυο)και βέβαια να βάζεις την προσωπική σου σφραγίδα,σε σχέση με τις εμπειρίες σου,αξιολογώντας ότι μαθαίνεις.Γίνονται και πολλά σεμινάρια παιδικού ποδοσφαίρου,κυρίως όμως στην Αθήνα.Στη διάθεση σου για ότι θες.Η γνώση και οι εμπειρίες-απόψεις πρέπει να μοιράζονται γι αυτό εξάλλου,ξεκίνησα και το blog.

Ανώνυμος είπε...

συγχαριτηρια για το εργο σας.Σημερα το ανακαλυψα τυχαια.ειμαι ενας φιλοδοξος νεαρος γυμναστης που αποφοιτησα φετος και συναμα προπονουσα τις ακαδημιες τις ομαδας οπου αγωνιζομουνα(δ'εθνικη).δυστιχως οι συνθηκες ηταν πρωτογονες και δεν μπορεσα να παραξω το εργο που ηθελα παρολα αυτα προσπαθησα.Την επομενη χρονια θα επιστρεψω στην πατριδα μου(κυπρο) και δεν θα μπορεσω να συνεχισω το εργο μου.Παρολα αυτα ετοιμασα μια εργασια με δικη μου προτοβουλια που αναφερω τα λαθοι,τις ελειψεις και εισηγησεις για βελτιωση του επιπεδου των ακαδημιων μας.Παρολο που η τελευταια διοικηση ειναι πολυ αξιολογη και φιλοδοξη πολυ φοβαμαι οτι θα ημιτελεση η θα εγκαταληψη προωρα το πενταετες προγραμμα βελτιωσης και αναδειξης ταλεντων που με τοσο κοπο ετοιμαζα για εβδομαδες αφιλοκερδος.θα ηθελα μεσα απο την ιστοσελιδα σας να παρακινησετε τις διοικησεις των ερασιτεχνικων σωματειων να επενδυσουν στις ακαδημιες τους αντι να επενδιουν σε λεγεοναριδες ποδοσφαιριστες οι οποιοι τρεχουν περισσοτερο τον μηνα των μεταγραφων απο οτι τρεχουν ολο το χρονο μεσα στα γηπεδα. οι σωστα λειτουργημενες ακαδημιες ειναι ο μοναδικος τροπος εξικονομισης χρηματων και η μοναδικη ελπιδα για την διατηρηση του υγιους ερασιτεχνικου ποδοσφαιρου στην ελλαδα.οσα περρισοτερα χρηματα δαπανουνται τοσο περισσοτερο βρωμανε τα αποδυτηρια ενω οσα περισσοτερα παιδια πηγαινουν στο γηπεδο τοσο καθαριζετε η βρωμια τους.