Βήμα Συνεργατών

Σε αυτή τη σελίδα μπορείτε να διαβάσετε απόψεις και άρθρα, που απέστειλαν ζητώντας να φιλοξενηθούν στο ιστολόγιο ''Προπονητής Ποδοσφαίρου'', προπονητές από όλη την Ελλάδα. Απηχούν φυσικά τη δική τους φιλοσοφία και τις σκέψεις τους.Τους ευχαριστώ για τη συμμετοχή τους στο ιστολόγιο και στο ''διάλογο'' που ανοίγουν, σε σχέση με την προπονητική. Η δημοσίευση δε σημαίνει αναγκαστικά τη σύμφωνη γνώμη μου με  το σύνολο ή μέρος του άρθρου, αλλά ότι  διακρίνονται από ήθος και σεβασμό  στον ρόλο του προπονητή ποδοσφαίρου.

1. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΩΝ ΗΛΙΚΙΩΝ

ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον γεμάτο άγχος και προκλήσεις καλούμαστε όλοι να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας μπολιάζοντας μέσα τους πολύτιμες αρετές, ίσως ξεχασμένη λέξη πια, ικανές να σφυρηλατήσουν χαρακτήρα τέτοιον που θα δύναται να ανταπεξέρχεται στον σύγχρονο κόσμο με θάρρος και αποφασιστικότητα. Αναλαμβάνουμε ως γονείς ένα ρόλο δασκάλου σε μια πολύπλοκη και συχνά αποπροσανατολιστική και απαιτητική διαδικασία ανατροφής. Παρόμοιο ρόλο όμως – ίσως σε άλλη βάση και με μερικώς διαφορετικούς στόχους και προτεραιότητες – αναλαμβάνει το σχολείο αλλά και οι λοιπές εξωσχολικές δραστηριότητες. Η ακαδημία ποδοσφαίρου αποτελεί μια κοινωνική ομάδα στην οποία οι μικροί επίδοξοι αθλητές μαθαίνουν τις τεχνικές του αθλήματος, γυμνάζουν το σώμα τους σε σημείο που να ‘’απομνημονεύει’’ έναν υγιή τρόπο ζωής και ίσως λιγότερο προφανές στους περισσότερους, δημιουργεί χαρακτήρες.

 Προφανώς πολύ μεγάλο ρόλο σε όλη αυτή την εργασία καταλαμβάνει η δουλειά του προπονητή ποδοσφαίρου, ο οποίος πρέπει να διαθέτει τη γνώση και τις ικανότητες αλλά και την αντίληψη που απαιτεί η κάθε αναπτυξιακή ηλικία ώστε να σκιαγραφεί με αμεσότητα το χαρακτήρα του κάθε παίκτη και μέσα από την κατανόηση αυτή να καταφέρνει να τον εντάξει στην ομάδα με σκοπό να αποδώσει τα μέγιστα. Αυτή η μεγιστοποίηση της απόδοση σε κάθε τομέα ίσως είναι ή θα έπρεπε να είναι και ο απώτερος σκοπός κάθε προπονητή. Καλώς ή κακώς ο ρόλος του κάθε προπονητή εντός και εκτός γηπέδου τα τελευταία χρόνια έχει μεταλλαχθεί, κυρίως σε ξένες ευρωπαϊκές χώρες με μεγαλύτερη ποδοσφαιρική κουλτούρα από την Ελλάδα. Είναι λίγες οι περιπτώσεις που ανάλογες μεταλλάξεις έχω προσωπικά παρατηρήσει στην Ελλάδα αλλά ιδιαίτερα αξιόλογες.

Πρωτίστως, οφείλει να προβαίνει στη συλλογή και ανάλυση των πληροφοριών που λαμβάνει από τους παίκτες (έκδηλα και μη στοιχεία). Για το λόγο αυτό θα πρέπει να βρεί τα κατάλληλα εκείνα εργαλεία που θα βοηθήσουν να συλλεχθούν χρήσιμες πληροφορίες για το ψυχολογικό προφίλ, τη ζωή, τα κίνητρα και ενδιαφέροντα κάθε αθλητή τόσο για το ίδιο το ποδόσφαιρο όσο και για την εξω-αγωνιστική ζωή του. Εργαλεία δεν αποτελεί μόνο η συζήτηση με τον αθλητή αλλά για παράδειγμα η ανάπτυξη στοχευμένων ερωτηματολογίων σχετικά με τις καθημερινές δραστηριότητές τους ή ημερολογίων διάθεσης/απόδοσης μετά από κάθε προπόνηση αλλά και τόσα άλλα πρωτότυπα εργαλεία που μπορούν να αυτοσχεδιαστούν με βάση τις επιμέρους ανάγκες και τους στόχους. Τα εργαλεία αυτά θα βοηθήσουν να αναπτυχθούν μετρήσιμες και αντικειμενικές μέθοδοι αξιολόγησης των ποδοσφαιρικών ικανοτήτων και των στοιχείων της προσωπικότητας, αλλά και να ενισχυθεί κατά την αναζήτησή τους η σχέση μεταξύ προπονητή-αθλητή. Η διαδικασία ανάλυσης αυτή θα βοηθήσει τα μέγιστα τον προπονητή να κατανοήσει την ψυχολογία και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που διαθέτουν οι μικροί αθλητές που καλείται να προπονήσει έπειτα.

Ο κάθε προπονητής οφείλει να ανακαλύπτει και κατανοεί τις επιμέρους ατομικές ανάγκες, να προσπαθεί να ικανοποιεί αυτές τις ανάγκες με την γνώση και τα εργαλεία που έχει στην διάθεσή του ώστε να συνθέτει με τον καλύτερο τρόπο ένα ομοιογενές σύνολο.

Ως προϊόν της παραπάνω αναζήτησης να προσπαθεί να οριοθετεί τους στόχους (ατομικούς και ομαδικούς) μέσα από την στενή παρακολούθηση  και επίβλεψη της βελτίωσης του κάθε αθλητή, ανατροφοδοτώντας το με νέους βελτιωμένους και δημιουργικούς στόχους  που θα ανταποκρίνονται στις ικανότητες και θα παρακινούν σε εκ νέου προσπάθεια.

Φυσικά, να σχεδιάζει με κάθε λεπτομέρεια το προπονητικό πλάνο ανάλογα με τα βιολογικά χαρακτηριστικά, την προπονητική ηλικία και τις διάφορες ικανότητες της ομάδας. Να εφευρίσκει και τροποποιεί το ασκησιολόγιο με βάση τις συγκεκριμένες ανάγκες των ποδοσφαιριστών που προέκυψαν από την παραπάνω ανάλυση. Ακόμη και από τις μικρότερες ηλικίες, δεν νοείται να προσεγγίζεται το ποδόσφαιρο με γενικές και αφηρημένες εμπειρικές ασκήσεις χωρίς συστηματική ανάλυση των αναγκών. Μια άσκηση που μπορεί να αποδίδει τέλεια σε ένα τμήμα τζούνιορ μιας σεζόν, δε σημαίνει ότι θα αποδώσει το ίδιο καλά σε ένα άλλο τμήμα της ίδιας ηλικίας, πιθανόν εξαιτίας του επιπέδου των παικτών, της χρονικής περιόδου και των αναγκών. Όλοι οι νεαροί έχουν παρόμοιες ιδιαιτερότητες αλλά μόνο η  στοχευμένη, λεπτομερής ανάλυση του καθένα θα μπορέσει να τον βοηθήσει να προσεγγίσει και υποστηρίξει επακριβώς τον παίκτη. Έχει περάσει προ πολλού η εποχή που ο προπονητής ‘’έκοβε’’ με μια ματιά το ταλέντο και ‘’διόρθωνε’’ τις τεχνικές επιδεξιότητες με γενικές προσεγγίσεις… Πλέον, υπάρχει γνώση που  αρκεί να την ανακαλύψεις και να την χρησιμοποιήσεις στην καθημερινότητά σου.

Η κατανόηση του ρόλου του από τον κάθε προπονητή και μόνο οδηγεί σε αυτοβελτίωση και αυτή με τη σειρά της στη φαύλη διαδικασία της βελτίωσης των τεχνικοτακτικών στοιχείων και κυρίως των συμπεριφορών και προσωπικών χαρακτηριστικών των παιδιών. Η εξύβριση αντιπάλου για παράδειγμα αποτελεί απευκταία συμπεριφορά εντός αγώνα

Όπως επίσης είναι πολύ σημαντικό στη σύγχρονη προπονητική διαδικασία να εξασφαλίζεις τη χαρά και τη διασκέδαση που απαιτεί η εκμάθηση του ποδοσφαίρου μέσα από τη διαφορετικότητα, την ποικιλία, την διαρκή επιλογή και προσαρμογή των ασκήσεων που θα εξάπτουν την κινησιακή φαντασία, θα βελτιώνουν τα προσδοκώμενα στοιχεία φυσικής κατάστασης και τα διάφορα τεχνικοτακτικά στοιχεία.

Ίσως ριζοσπαστικό, αλλά προσβλέποντας στη συμμετοχή των μικρών ποδοσφαιριστών στην επιλογή και οργάνωση (εντός πλαισίου βέβαια) της καθημερινής προπόνησης, κατορθώσει ο κάθε προπονητής να παρακινήσει την ομάδα του ακόμα περισσότερο. Φέρνοντας από άλλους χώρους στοιχεία (π.χ. ασκήσεις βιωματικής μάθησης) κατορθώνει να αυξήσει την πηγαία περιέργεια και έτσι να δραστηριοποιήσει ακόμα περισσότερο τα παιδιά. Με αυτόν τον τρόπο, συμπληρώνεται ο ρόλος του προπονητή ως παρακινητή του ενθουσιασμού των παιδιών.

Και μην ξεχνάμε ότι κάποιοι μας εμπιστεύονται ότι πολυτιμότερο, τα παιδιά τους. Πολλοί βέβαια με μόνο την αθώα προοπτική της εκμάθησης των μυστικών του ποδοσφαίρου αλλά τελικά κυρίως με την διάπλαση των ποδοσφαιρικών χαρακτήρων και την εμφύσηση γενικότερων χαρακτηριστικών της προσωπικότητας. Γιατί ένας προπονητής όταν δουλεύει με παιδιά για ένα ολόκληρο χρόνο μπορεί να κατευθύνει, προσαρμόσει και μορφοποιήσει ανάλογα τα πιστεύω του κάθε παιδιού. Όταν η σχέση αυτή υπάρχει για μεγαλύτερο διάστημα δε η επιρροή πολλαπλασιάζεται (θετική ή αρνητική).

Και μη μου πείτε ότι όλα αυτά μπορούν να εφαρμοστούν μόνο στην … Μπαρτσελόνα ή σε ακαδημίες που οι προπονητές κερδίζουν πολλά χρήματα. Αν υπάρχει αγάπη για το αντικείμενο και όρεξη να δουλέψεις μπορείς να τα εφαρμόσεις ακόμα και σε ένα ερασιτεχνικό σωματείο, αρκεί να βρεις κατάλληλους συνεργάτες και πρόσφορο έδαφος.

Σε κάθε περίπτωση πάντως ο ρόλος μια ακαδημίας ποδοσφαίρου δε θα πρέπει να θεωρείται αμελητέος στην διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού. Τα παιδιά μας διδάσκονται ποδόσφαιρο αλλά κυρίως συμπεριφορές (άλλοτε ενδεδειγμένες και άλλοτε μη) στα πλαίσια της συμμετοχής τους σε μια ομάδα και κυρίως από τους συμπαίκτες τους και τον προπονητή τους. Οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί όχι μόνο στο πως μιλάμε («φαίνεσθαι») αλλά κυρίως στην εσωτερική δουλειά μας, αυτή που δεν φαίνεται στον κόσμο παρά μόνο ως συνδυασμένο αποτέλεσμα μετά από χρόνια. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα διαλέξετε ακαδημία σκεφτείτε μήπως θα έπρεπε πρώτα να διαλέξετε προπονητή.

Μπάμπης Λάμπρου, Προπονητής Τζούνιορ Θερμαϊκός Θέρμης

***************************************************************

2. ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

 ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

Ο κάτοχος της μπάλας είναι ο κυρίαρχος παιχνιδιού.

Αν θέλεις να κυριαρχήσεις στο παιχνίδι πρέπει να έχεις την κατοχή της  μπάλας περισσότερη ώρα από τον αντίπαλο.

Η κατοχή της μπάλας επιτυγχάνεται  με σωστή κυκλοφορία   κ με συνδυαστικό ποδόσφαιρο. Επειδή στο σύγχρονο  ποδόσφαιρο υπάρχει η τάση για μαζική άμυνα , όσο οργανωμένη και να είναι μια αμυντική διάταξη  ο αποσυντονισμός του αντιπάλου γίνεται εύκολη υπόθεση με την σωστή κυκλοφορία και την κατοχή της  μπάλας. Με αυτόν τον τρόπο θα έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα , άλλωστε το ποδόσφαιρο είναι άθλημα ψυχολογίας.

Όσο γυμνασμένη και να είναι μια ομάδα και όσο καλά να έχει  «στηθεί» στον αγωνιστικό χώρο, αν ο αντίπαλος έχει πλεονέκτημα κατοχής , κλονίζεται η αυτοπεποίθηση του , χάνει την αυτοσυγκέντρωση του και το λάθος είναι αναπόφευκτο .

Θεμέλιο μιας ομάδας είναι η αμυντική λειτουργία. Η ομάδα όταν έχει στην κατοχή της την μπάλα , βασιζόμενη στις αρχές και στις ικανότητες της επιτίθεται , αντίθετα όταν ο αντίπαλος κατέχει την μπάλα , κάνει άμυνα με επιθετική φιλοσοφία , αφενός για να  αποτρέψει την επίθεση του αντιπάλου και αφετέρου για να επανακτήσει την μπάλα με σκοπό την άμεση επίθεση .Η αμυντική λειτουργία ξεκινά από την επιθετική γραμμή και η επιθετική λειτουργία από την αμυντική γραμμή.

Ο αγώνας διέπεται από τρεις φάσεις. Στην πρώτη φάση η ομάδα μας κατέχει την μπάλα , στην δεύτερη φάση  ο αντίπαλος κατέχει την μπάλα και στην τρίτη φάση όπου η μπάλα χάνεται , επανακτάται  και αντίστροφα ( transition).Ένας από τους στόχους της προπονητικής μονάδας είναι η επικέντρωση της προετοιμασίας των παιχτών για άμεση ανταπόκριση στις ανάγκες του παιχνιδιού όταν η ομάδα βρεθεί στην τρίτη φάση. Ο ποδοσφαιριστής κάνει άμυνα άμεσα  εκεί που χάνει την μπάλα και επιτίθεται άμεσα εκεί που την κερδίζει υπό προϋποθέσεις.

Δυο τάσεις χαρακτηρίζουν την αντιμετώπιση του αγώνα . Η μια που θέλει την ομάδα να προσαρμόζεται στο παιχνίδι  του αντιπάλου  και η άλλη που επιβάλει στον αντίπαλο να μας  ακολουθήσει , και στις δυο περιπτώσεις επιβάλλεται η  άριστη ανάλυση του αντιπάλου δηλ. τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της αντίπαλης  ομάδας( scouting).Προσωπικά είμαι υποστηρικτής  της δεύτερης  άποψης .

Κατανοώντας  τις  δυνατότητες του roster της ομάδας μας , από την αρχή της σαιζόν καθορίζουμε τον στόχο της ομάδας , την σχηματική διάταξη , την τακτική που θα ακολουθήσουμε σε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά αλλά και το αγωνιστικό προφίλ  κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος , με σκοπό την μεγιστοποίηση της απόδοσης των παιχτών .

Ο σύγχρονος  ποδοσφαιριστής πρέπει να έχει τα εξής χαρακτηριστικά

Α. άριστη φυσική κατάσταση

Β. αντοχή στην δύναμη

Γ. αντοχή στην ταχύτητα

Δ. τακτική παιδεία

Ε. νευρομυική  συναρμογή

Στ. αγωνιστική πειθαρχία

Ο ρόλος του προπονητή στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι πολλαπλός . Εκτός από τις αμιγώς ποδοσφαιρικές γνώσεις που επιβάλλεται να έχει , καλείται  να παίξει  έναν ακόμη ρολό. Τον ρόλο του παιδαγωγού – ψυχολόγου .

Είναι εκείνος  που θα διαπαιδαγωγεί τον παίχτη με ενδιαφέρον ,δικαιοσύνη , πειθαρχία. Είναι  ο  πρώτος που  αντιλαμβάνεται το πρόβλημα του παίχτη  εντος η εκτός ομάδας .

Η σχέση του προπονητή με την διοίκηση της ομάδας πρέπει να είναι άρτια,  με σκοπό  την επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί για την  αγωνιστική περίοδο που ακολουθεί αλλά και μακροπρόθεσμα με την οργάνωση ακαδημιών της ομάδας . H διοικητική σταθερότητα σε μια ομάδα , όχι απαραίτητα εύρωστη , αλλά τυπική στις υποχρεώσεις της στους παίχτες και τον προπονητή   επιτρέπει την απερίσπαστη προσήλωση στην επίτευξη των στόχων.

Ο σεβασμός , η ισχυρή προσωπικότητα αλλά και η επικοινωνιακή ικανότητα με τα Μ.Μ.Ε. ολοκληρώνουν το προφίλ ενός σύγχρονου προπονητή.

ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ  ΒΗΜΑ  ΒΗΜΑ.

ΜΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ.

      Κοσμάς Κ.Αντωνιάδης   

***************************************************************