Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Προπονητής: απαραίτητος στο ερασιτεχνικό και παιδικό ποδόσφαιρο

Στις ομάδες των τοπικών κατηγοριών σε όλους τους νομούς της χώρας επικρατεί μια κατάσταση, σε ότι αφορά την υποχρέωση πρόσληψης προπονητή, που σίγουρα δε βοηθά καθόλου το ελληνικό ποδόσφαιρο και δείχνει την προχειρότητα και την απαξίωση με την οποία η ΕΠΟ και η πολιτεία το περιβάλουν. Κατ΄ αρχάς να διευκρινίσουμε πως φυσικά υπάρχει διαβάθμιση των πτυχίων-διπλωμάτων σε σχέση με τις γνώσεις και την εμπειρία των προπονητών και τις κατηγορίες που μπορούν να εργασθούν. Ωστόσο, η υποχρέωση πρόσληψης προπονητή σταματά στην Α΄ τοπική κατηγορία ( υπό προϋποθέσεις ούτε στην Α΄ είναι υποχρεωτική) και όσο αφορά Β΄, Γ΄ αλλά και ακαδημίες-παιδικές ομάδες, μπορεί όποιος θέλει να δηλώσει προπονητής. Έτσι, οι ομάδες ΄΄βαφτίζουν΄΄ προπονητές, οι τοπικές ΕΠΣ εκδίδουν μια κάρτα εισόδου στους αγωνιστικούς χώρους, εισπράττοντας τα 100 ευρώ, για τις τοπικές ομάδες, ενώ στο παιδικό ποδόσφαιρο δεν υπάρχει κανένας απολύτως έλεγχος!!!
Στην τόσο ευαίσθητη κοινωνικά και αθλητικά ηλικία, τα παιδιά μας κατευθύνονται από τον ΄΄οποιονδήποτε΄΄, κινδυνεύοντας από προβλήματα που θα προκύψουν από τη μη σωστή προπόνηση, τόσο στον αγωνιστικό όσο και τον παιδαγωγικό-κοινωνικό-αναπτυξιακό τομέα.
Αν το συγκρίνεις, είναι σαν να στέλνεις το παιδί σου να μάθει αγγλικά σε ένα φροντιστήριο χωρίς άδεια και πτυχιούχους καθηγητές και να έχεις την απαίτηση όχι μόνο να μάθει τέλεια αγγλικά αλλά και να πάρει κρατικό πτυχίο και πιστοποιητικό γλωσσομάθειας.
Ή σαν να το στέλνεις για σφράγισμα όχι σε οδοντίατρο, αλλά στο γείτονα σου, κρίνοντας πως έχει την απαιτούμενη εμπειρία, καθώς έχει πάει στον οδοντίατρο 30 φορές μέχρι τώρα στη ζωή του.
Γιατί να μην εμπιστευόμαστε την κοινωνική ένταξη, την σωματική βελτίωση, την διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας αλλά και την ανάπτυξη του Ελληνικού ποδοσφαίρου σε προπονητές – γυμναστές εξουσιοδοτημένους και γνώστες της σωστής και ολοκληρωμένης προπονητικής διαδικασίας ;
Φυσικά και ένα πτυχίο από μόνο του δεν αρκεί και υπάρχουν και μέσα στον κλάδο των προπονητών-όπως και σε κάθε κλάδο- μη ικανοί. Ωστόσο, κατέχουν σίγουρα τα βασικά στοιχεία: Ένα τίτλο που πιστοποιεί κάποιες γνώσεις, εμπειρία από την ενασχόληση τους, γραμματικές γνώσεις, λευκό ποινικό μητρώο.
Φυσικά, οι πτυχιούχοι γυμναστές με ειδικότητα στο ποδόσφαιρο είναι πρώτα απ’ όλα παιδαγωγοί, έχουν γενικότερη μόρφωση, έχουν σίγουρα τις γνώσεις και πιθανότατα τον τρόπο να τις μεταδώσουν. Οι προπονητές των σχολών της ΕΠΟ, προσθέτοντας στις εμπειρίες τους την γνώση από την πλούσια διδαχτική ύλη και την ‘’ταχτοποίηση’’ που τους προσφέρει, όσο αφορά στην σωστή και δομημένη προπόνηση, την οργάνωση και τα περιεχόμενα των προπονητικών μονάδων, την περιοδικότητα και τους προπονητικούς κύκλους, έχουν τα εφόδια εκείνα που είναι απαραίτητα και ικανά, για να βοηθήσουν και να διδάξουν.
Και οι δύο παραπάνω κατηγορίες προπονητών είναι κατά τη γνώμη μου εξίσου χρήσιμες και απαραίτητες. Αν μάλιστα συνεργάζονται τότε είναι η ιδανική κατάσταση καθώς ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Φυσικά, η προπονητική συνεχώς εξελίσσεται και βελτιώνεται, οπότε είναι αυτονόητη η υποχρέωση των προαναφερομένων να παρακολουθούν και να λαμβάνουν γνώση των εξελίξεων.
Τα παραπάνω είναι αποκλειστικά θέμα μιας καλύτερης οργάνωσης, τόσο των τοπικών ερασιτεχνικών ομάδων όσο και των ακαδημιών αλλά φυσικά και καλύτερης εποπτείας, ελέγχου και κατεύθυνσης από μέρους της πολιτείας.
Τα μέτρα που θα έπρεπε να πάρει κατά τη γνώμη μου η ΕΠΟ είναι:
1. Υποχρεωτική χρησιμοποίηση διπλωματούχου προπονητή σε όλες τις τοπικές κατηγορίες, σε σχέση με την κατεύθυνση των οδηγιών της UEFA στη διαβάθμιση των διπλωμάτων-γνώσεων. Η δικαιολογία πως οι πτυχιούχοι προπονητές ‘’κοστίζουν’’ περισσότερο κρίνεται εντελώς αβάσιμη, καθώς είναι γνωστό σε όλους όσους ασχολούνται με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, πως οι ίδιες ομάδες που δεν έχουν διπλωματούχο προπονητή, ξοδεύουν πολλαπλάσια σε μεταγραφές για την ενίσχυσή τους!
2. Υποχρεωτική αναβάθμιση των γνώσεων για να έχει ισχύ το δίπλωμα, ανά διετία, με κεντρική οργάνωση-πιστοποίηση από την ΕΠΟ ή την ΟΠΠΕ. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο δύσκολο, οτιδήποτε καινούριο να κοινοποιείται με μορφή σεμιναρίου ή ημερίδας σε όλους όσους θέλουν να ασχολούνται σοβαρά με την προπονητική.
Μιλάμε φυσικά για εφαρμογή και όχι απλά για πρόβλεψη με ανοιχτά παράθυρα και παραθυράκια, για να εξυπηρετείται κατά το δοκούν, όποιος έχει γνωριμίες και ‘’μπάρμπα στην Κορώνη’’.
Τα σωματεία θα πρέπει να σταματήσουν να βλέπουν κοντόφθαλμα, να δουν την ουσία και με το βλέμμα στο μέλλον, να προσλάβουν προπονητές με γνώση και όρεξη να δουλέψουν και να προσφέρουν. Να οργανώσουν καλύτερα τα παιδικά τους τμήματα, στελεχώνοντας τα με τους κατάλληλους προπονητές. Ο σκοπός της ύπαρξής τους είναι να προάγουν τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, σε ένα χώρο οργανωμένο που θα προσφέρει ασφάλεια, υγεία και ικανοποίηση στους αθλούμενους, προωθώντας την ομαδικότητα, τη συνεργασία, την άμιλλα, την κοινωνικοποίηση, τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Οι ποδοσφαιρικές ακαδημίες με οργάνωση και μεθοδικότητα, μέσω του Δ.Σ. και του τεχνικού τους διευθυντή, να χαράξουν την σωστή πορεία, να κατευθύνουν τους προπονητές στην προπονητική διαδικασία θέτοντας ουσιαστικούς στόχους. Γνώμη μου είναι πως εκτός του τεχνικού διευθυντή, που πρέπει να είναι ένας πολύ έμπειρος και με ανοιχτούς ορίζοντες προπονητής, θα πρέπει απαραίτητα να απασχολούν τόσο προπονητές ΤΕΦΑΑ όσο και προπονητές των σχολών της ΕΠΟ, οι οποίοι θα συνυπάρχουν και με σωστή σκέψη θα βελτιώνουν ο ένας τον άλλο, μοιράζοντας γνώσεις και εμπειρίες.

Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να αποκλείσουμε ή να αποθαρρύνουμε ανθρώπους που έχουν ‘’μεγαλώσει’’ μέσα στα γήπεδα, όταν θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με την προπονητική. Το αντίθετο μάλιστα, καθώς οι εμπειρίες που έχουν και τα εφόδια που έχουν αποκτήσει σαν ποδοσφαιριστές, είναι πολύτιμα . Πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία να τα ‘’χαρίσουν’’ στα παιδιά, αλλά πρέπει να τους κατευθύνουμε για το σωστό τρόπο και να τους προτρέψουμε να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους μέσα από σχολές προπονητών, σεμινάρια και βιβλιογραφία. Στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας, θα μπορούσαν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα, με καθοδήγηση στο πλάι ενός προπονητή ή ακόμα σε κάποιες περιπτώσεις να αναλάβουν ένα τμήμα αλλά με την προϋπόθεση να ακολουθήσουν ένα συγκεκριμένο προπονητικό πρόγραμμα που θα τους δοθεί, να έχουν την κατάλληλη συμπεριφορά και φυσικά τη διάθεση να παρακολουθήσουν τις σχολές προπονητών στο εγγύς μέλλον.
Θα μου πείτε πως είναι θέματα που έχουν συζητηθεί πολλές φορές αλλά αποτέλεσμα δεν βγήκε. Και τι πρέπει να κάνουμε; Να βάλουμε το κεφάλι κάτω και να αδιαφορήσουμε; Γνώμη μου είναι πως πρέπει να τα επαναφέρουμε, να τα συζητάμε και να τα απαιτούμε . Ο καθένας στο χώρο του, πρέπει να δίνει τον δικό του αγώνα. Να προσπαθεί να βελτιώσει τον εαυτό του και τις καταστάσεις γύρω του. Σιγά σιγά με επιμονή και υπομονή. Οι προπονητές με τη δουλειά τους να πείσουν τους παράγοντες για την αναγκαιότητα της χρησιμοποίησης πτυχιούχων και εξειδικευμένων προπονητών από σωματεία και ακαδημίες. Οι γονείς με την απαίτηση να μπορούν να εμπιστευτούν τα παιδιά τους στους κατάλληλους ανθρώπους. Οι διοικήσεις με τον σωστό έλεγχο και την αντικειμενική θεώρηση των καταστάσεων να ξεκολλήσουν από τις πρακτικές της οπισθοδρόμησης και τις πρόχειρες λύσεις. Η πολιτεία με το σωστό πλαίσιο κανονισμών και νόμων και την εφαρμογή τους.
Άντε πάμε!

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνω με ολα αυτα που γραφεις και αμα δεις το αρχειο των αναρτησεων μια παρομοια αναρτηση εχω κανει και εγω.Ομως ολοι ξερουμε πως οι σχολες προπονητων γινονται καθε φορα σε μια περιοχη της ελλαδος και σιγουρα οχι κοντα στη δικη μας την περιφερεια οπου και ζουμε.Ξερουμε επισης τα εξοδα που χρειαζονται να γινουν για καποιον που φευγει απο το σπιτι του για να παρακολουθησει τα σεμιναρια του διπλωματος υεφα.Μηπως θα επρεπε να βρεθει μια λυση ωστε να γινονται πεισσοτερα σεμιναρια για το ιδιο διπλωμα ταυτοχρονα σε πολλες περιοχες?Ακουω συνεχεια τους ιδιους εξεταστες να πηγαινουν απο περιοχη σε περιοχη και σκεφτομαι...μα καλα δεν μπορουν να μπουν και αλλοι κορυφαιοι καθηγητες σε αλλες περιοχες ετσι ωστε να εξηπηρετησουν τους υποψηφιους διπλωματουχους?
Βεβαια υπαρχει και το αλλο....κατα ποσο θελουν αυτοι που βρισκονται στις μεγαλες θεσεις να βαλουν κι αλλους στο συστημα των εξεταστων!Αλλα να μου πεις τρανταχτο παραδειγμα που εχω να μοιραστω μαζι σας ειναι του ενωσιακου προπονητη και συνεργατη του στο ν.Μεσσηνιας ο οποιος πρεπει να εχει πατημενα τα 60 με τον συνεργατη του να περναει τα 65-70 και δεν κουνιεται απο την θεση του προπονητη και φτανει να κανει προπονησεις σε παιδια της ενωσης στα Junior και μαλιστα αυτη η ενωση λειτουργει εδω και παρα πολλα χρονια χωρις γυμναστη!!!!Οι κυριοι στην ΕΠΣ και οι 2 προπονητες δεν το εχουν αντιληφθει αραγε οτι τα δεδομενα της προπονησης εχουν αλλαξει?χρειαζεται καοινουργιο αιμα με νεες γνωσεις και ορεξη?
Οπου βαλεις το δαχτυλο στο ποδοσφαιρο σιγουρα θα το λερωσεις...στα διπλωματα?στην διαιτησια?στους προπονητες?στις ενωσεις?στους παραγοντες?βιβλια ολοκληρα πρεπει να γραφτουν!!!γιαυτο λοιπον ας ψαξουμε να βρουμε πρωτα το δεντρο και μετα το δασος~!!!